خانم آزاده صمدی! لطفا کمی با ما بازی کنید

بالا: در جشن روز سینمای ملی ، آزاده صمدی ، یک بازیگر سینمای ایرانی مشهور و مولد ، با نگاهی انتقادی به وضعیت این روزهای سینما گفت: “سینمای ما بسیار زمان ، غمگین و غم انگیز است.” شاید سریال مبتذل جایگزین سینمای متفکر یا شاید هنر شود ، سیاست وارد سینما شد. “

این اظهارات بلافاصله واکنش ها را دنبال کردند. زیرا بسیاری از آنها آخرین آثار صمدی را به یاد آوردند. آثاری که خود را در چنین سینمای “متفکر” قرار نمی دهند. فیلم هایی مانند “صدها نفر” ، “موضوع” ، “مراحل برابر” ، “50 کیلوگرم گیلاس” و “خوب ، بد ، بچه گربه” با تصویر سینمایی که وجود صمدی به عنوان یک مدل نامیده می شود ، سازگار نیستند. این تضاد در اظهارات وی بحثی جذاب و بحث برانگیز در جامعه سینما ایجاد کرد. فراتر از بازیگری صمدی ، این بحث به کل وضعیت سینمای ایران برمی گردد.

“صدها” و “زیر خط” ؛ کمدی فراتر از سطح؟

بگذارید با دو فیلم شروع کنیم که احتمالاً به “صدها نفر” و “موضوع” برای منتقدین فیلم می آیند. اگرچه کمدی و سرگرم کننده است ، به نظر می رسد این دو اثر می خواهند توجه بیننده عمومی را به جای محتوای عمیق جلب کنند. شوخی های سطحی ، معمولاً موضوعات طنزآمیز و تکراری ، این آثار را نمونه ای از منتقدین به نام “خشن” کرده است.

البته این بدان معنی نیست که این فیلم ها بی ارزش هستند. “صدها نفر” بخش قابل توجهی از مخاطبان را سرگرم می کردند ، اما از نظر سینمای متفکر ، چنین کمدی ها گاهی اوقات سریعتر از ذهن آزاده صمدی در بازار سینمای تجاری مصرف می کنند.

“خط استوا” ؛ در مرز بین طنز و طنز اجتماعی

اکوادور فیلمی است که سعی در مقابله با موضوعات اجتماعی و فردی در یک موضوع دارد ، اما هنوز هم نمی توان آن را در یک سینمای کاملاً روشنفکرانه قرار داد ، اما داستان و ساختار فیلم یک داستان پردازی ساده تر است و در عمل شکست خورده است. در پایان فیلم ، او نمی تواند از برچسب “خشن” خلاص شود ، زیرا در بسیاری از صحنه ها ، شوخی ها بیشتر یادآور علاقه مندان به دست هستند.

“50 کیلوگرم گیلاس” و “خوب ، بد ، بچه گربه” ؛ سینمای کمدی تجاری به اجلاس

وقتی صحبت از “50 کیلوگرم گیلاس” و “خوب ، بد ، کیتی” ، سینمای کمدی تجاری ، سینمایی است که دقیقاً همان چیزی است که صمدی از آن انتقاد می کند: سرگرمی ، شوخی های سطحی و در بیشتر موارد ، تفکر عمیق تر ، خنده دار و جذاب.

“خوب ، بد ، بچه گربه” می تواند نمادی از این جریان باشد. این فیلمی است که با استفاده از زبان و شوخی های طنز به یکی از محبوب ترین آثار چند سال گذشته تبدیل شده است. “50 کیلوگرم گیلاس” همچنین به شکل کمدی است که به جای جستجوی یک داستان عمیق ، با کلیشه ها و موقعیت های خنده دار بازی می کند. این فیلم ها اغلب بسیار تجاری و مخاطبان هستند ، اما آنچه منتقدین آن را “سینمای سطحی و بی ادب می نامند.

سینما

شاید آزاده صمدی بیش از هر کسی می داند که او نه تنها حوزه سیاسی سینمای ایران امروز را نادیده گرفته است ، بلکه در رقابت برای جذب و زنده ماندن مخاطب نیز شرکت می کند. بعضی اوقات این رقابت به هزینه پذیرش سینمایی سطحی تر و بازی در آثاری است که در آن خود را مورد انتقاد قرار می دهند. همانطور که آزاده صمدی در سخنان خود اظهار داشت ، سینما به نعمت تبدیل شده است که می تواند در برابر طعم مخاطب و تأثیر سیاست مقاومت کند. با این حال ، با تمام مشکلات او ، همان سینما هنوز خانه و تخت بسیاری از هنرمندان است. به عنوان مثال ، خود صمدی در حرفه خود کمدی سطحی درام جدی نشان داد.