لانگ واک ، اقتباسی از رمان استیون کینگ ، که توسط ریچارد باخمن منتشر شده است ، اندکی پس از کار فیلم انجام شد. هر دو فیلم به مرگ علاقه مند هستند – بزرگترین نگرانی کینگ – “پیاده روی طولانی” ، هیچ نشانه ای از حس ، خیال یا خوش بینی چاک وجود ندارد. داستان یک مرد جوان در یک جنگ پیچیده و الهی برای زنده ماندن به عنوان یک کابوس مخرب در یک فیلم بسیار تاریک و وحشیانه ارائه می شود.
نقل شده داده های جدید داده های جاده ای: برای مدت طولانی ، مدت زمان طولانی برای “پیاده روی طولانی” گذشت ، و در پنج سال گذشته ، کارگردانان مختلف از جمله جورج ا. رومرو ، فرانک دارابونت و جیمز وندبیلت برای ساخت آن انتخاب شده اند. سرانجام ، فرانسیس لارنس ، مشهور به مدیریت بیشتر فیلم ها در بازی های گرسنگی ، مجموعه ای از شباهت ها را با این سریال به ارمغان آورد.
با این حال ، “پیاده روی طولانی” به طور قطع از این سریال جوان بزرگتر است ، و مسیر سرسخت فیلم های سرسخت مانند “سری 2: تحولات” (2) و “شکار” (1). مخاطب مخاطبان جذب منبع اصلی ، مانند آخرین تمثیل سلاح بازیگرانی مانند کوپر هافمن ، دیوید جانسون و چارلی پلومر ، جایی که این فیلم اقتباس شده است (رمان ها) است.
پنج سال پیش ، در ایالات متحده ایالات متحده ، که به آستانه فروپاشی اقتصادی و اجتماعی پیش می رفت ، گروهی از چهار جوان برای شرکت در یک راهپیمایی طولانی جمع می شوند. این رویداد تلویزیونی سالانه یک سفر ناشناخته در قلب ویران شده ایالات متحده است (اگرچه این فیلم در وینیپگ ، کانادا فیلمبرداری شد). شرکت کنندگان از سراسر کشور توسط قرعه کشی انتخاب می شوند و برنده پول و آرزوی باورنکردنی دریافت می کند. هدف این است که تا حدودی مردم آمریکا را ترغیب به تلاش سخت ، رویاهای بزرگ و بازسازی کشور کند.
با این حال ، این یک گام ساده نیست ؛ هرکسی که قدم می زند باید سرعت سه مایل در ساعت (چهار مایل در ساعت) داشته باشد. اگر سرعت آنها به هر دلیلی کند شود ، آنها تحریک می شوند و 5 ثانیه برای افزایش سرعت دارند (این هنوز 5 ثانیه در رمان فرصتی است).
این هشدارها سه بار تکرار می شوند و سپس گلوله روی سر آنها شلیک می شود. او همچنین سعی می کند فرار کند ، به سر برخورد می کند. آخرین کسی که راه می رود. مطلقاً هیچ رحم غرق نشده است. آنها مجاز به متوقف کردن خواب یا استفاده از حمام و توالت نیستند. علاوه بر این ، اقتباس SADık از فیلمنامه نویس JT Molner بر ناامیدی وحشیانه دیدگاه کینگ تمرکز دارد.
افراد دارای تعداد روی گردن تعریف شده اند و فقط کودک پرتنش ریموند گراتی (کوپر هافمن). پیتر آرام و خوش بین (با بازی دیوید جانسون) ؛ آرتور مذهبی (تات نیوت) ؛ هنکس موجود (بن وانگ) ؛ Stebins مرموز (گرت وارینگ) و بارکوویچ Handali (چارلی پالمر). این چند شخصیت به زبان های مختلف بسیار جذاب هستند و به دوستی و حتی دوستی تبدیل می شوند و فیلم را پر از احساس می کنند. با این حال ، این فیلم همیشه با درک مالیخولیایی همراه است که هیچ یک از این ارتباطات جدید نمی تواند زنده بماند. سرانجام ، همه به خود فکر می کنند.
کینگ داستان را در اواسط دهه 1980 در دانشگاه نوشت. در زمانی که امید و خوش بینی در مورد جنبش جوانان تحت وحشت روزانه جنگ ویتنام قرار داشت. این تأثیر آشکار در داستان مردان جوان برای مرگ اجتناب ناپذیر دیده می شود ، اما این داستان و شباهت های آشکار بین حوزه سیاسی امروز یافت می شود. می توان گفت که ایده های رادیکالیسم ، فاشیسم ، انزوا و سرمایه داری محرک و سوخت برای این راهپیمایی طولانی است که یک مسیر آشنا و در حال تغییر آمریکایی را به تصویر می کشد.
فیلمبردار جو ویلم گروه را به صورت جمعی یا مطلق دنبال می کند و فقط گاهی اوقات به یک نگاه مسطح و بی جان از چشمان اطراف یا خالی باز می گردد.
با مایل و روز و روحیه و بدتر شدن روحها ، این تمرکز قدرتمند دوربین به احساس غرق شدن تبدیل می شود و ما می توانیم درک کنیم که چرا برخی از تظاهرات با وجود عواقب کشنده تمایل به فرار دارند. قتل ها هنوز تکان دهنده و بی رحمانه هستند. در اینجا هیچ مهربانی و محافظه کاری وجود ندارد. همچنین از متن و در موسیقی قوی خود ، جمایا فریت ، بنیانگذار Luminers ناامید شد. در حالی که فیلم پایان رمان و بخشی از عدم اطمینان آن را تغییر می دهد ، اثر تکان دهنده همچنان قوی است.
“پیاده روی طولانی” در 9 سپتامبر و 9 سپتامبر در استرالیا و 9 سپتامبر در ایالات متحده و ایالات متحده در استرالیا منتشر شد.
مترجم: فرشته کیانی
منبع: صفحه نمایش روزانه (صفحه روزانه)
۵۹۲۴۲
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین