اعتراض چهاردهمین وزیر دولت روی میز است. 14. اولین اتهام وزرای دولت در ماه مارس تجدید نظر شد ، اما اکنون این اتهام دیگر وزرای دیگر دولت در پارلمان وجود دارد.
به گفته واتان ، عباس علی آبادی ، فارزان سادگ مالجارد ، وزیر راه و توسعه شهری ، غلاملامرزا نوری غزل ، وزیر کشاورزی و احمد میدری ، وزیر کار ، عملیات مشترک و احیای اجتماعی ، موفقیت و تلاش. حتی علی نیکزاد ، معاون اول رئیس مجلس نمایندگان ، توضیح داد: “در گذشته ، روند اعتراض وزیر ، اگر تعداد امضاهای وزیر کمتر از پنج نفر باشد ، این اتهام اعمال نمی شود ، اما اکنون اعمال می شود.” با این حال ، هیئت مدیره در برابر اعلام این اتهامات که باعث شکایت و اعتراض به اتهامات تاکنون شده است ، مقاومت کردند.
چرا نمایندگان آرام نیستند؟
به نظر می رسد برخی از نمایندگان سعی می کنند دولت را خنثی نکنند و آرام نشوند ، مگر اینکه اعتماد به نفس خود را از چهار وزیر بازیابی کنند. این پیشنهاد می تواند به عنوان خلاصه ای از فضای ملتهب این روزهای پارلمان و رابطه چالش برانگیز با کابینه در نظر گرفته شود. این رابطه ای است که هر روز به حجم اختلافات ، سرنخ ها و حتی تهدیدات کمک می کند. در حالی که دولت در مسائل سنگین اقتصادی ، اجتماعی و به ویژه دیپلماتیک شرکت می کرد ، پارلمان با برخی از وزرا و حتی یک رویارویی آشکار به نظارت دقیق تری رفت.
آنچه امروز در حیاط عمومی مشاهده می شود ، دیگر هشدارهای معمول نمایندگان به وزرا نیست. در مقابل ، هشدارهای صریح در مورد این اتهام و تهدید رای اعتماد وجود دارد. این منطقه به ویژه پس از ماه های اول فعالیت های دولت برجسته تر شد. در ابتدای مطالعه ، بسیاری از نمایندگان با نسبتاً اجماع به طرف وزیران رای دادند ، اما اکنون با گذشت زمان این اختلافات برجسته تر شد و برخی از وزرا عملاً در پارلمان جدی جدی بودند.
امروز ، نکته اصلی درگیری ، چهار رای اعتماد به نفس نماد برخی از نمایندگان مجلس است. منتقدان در میهیس معتقدند ؛ “دولت نتوانست وعده های خود را نه تنها در حوزه اقتصادی بلکه تحت مدیریت کلان کشور انجام دهد.” نقدینگی ، نوسانات بازار پول ، بحران های معیشت ، اقامتگاه ها ، تورم بی سابقه و غیره. بر اساس اصل نظارتی در انجام وظایف قانون اساسی ، آنها می گویند اگر یک وزیر اعتماد و کارآیی مردم را نشان نداد ، هیچ دلیلی برای ادامه کار خود وجود ندارد.
لازم به ذکر است که این درگیری نه تنها اختلاف بین چند نماینده و چند وزیر است. در حقیقت ، در پشت صحنه ، به نظر می رسد درگیری عمیق تر از جناح ها درگیری عمیق تری نسبت به برخی نمایندگان (به ویژه پس از جنگ 12 روزه) و آینده معادلات سیاسی این کشور نسبت به عدم بازی نمایندگان داشته باشد. “برخی از تحلیلگران و حتی نمایندگان مجلس ، مانند مصطفی پورداغان ، رد نمی شوند. “
در چنین مواردی ، مردم به این مبارزه نگاه می کنند. جامعه ای که با معیشت و مشکلات تورمی روبرو است ، انتظار دارد اختلاف نظر بین پارلمان و دولت منجر به نتیجه گیری مشخص برای زندگی روزمره خود شود. اگر این تنش ها محدود به تغییر چندین وزیر باشد ، احتمالاً بدون تغییر مشخص در سیاست های کلان اقتصادی و اجتماعی ، حجم ناامیدی و ناامنی عمومی افزایش می یابد.
سرانجام ، آنچه امروز در پارلمان و کمیته ها اتفاق می افتد ، فقط مربوط به عملکرد چند وزیر نیست. این آینه ای از وضعیت سیاسی کشور و بازتابی از دمیدن در آتش تقسیمات عمیق بین گروه های مختلف و نهادهای قدرت است. مکانی که در آن دعوا به پایان خواهد رسید ، سؤالی است که باید در هفته ها و ماه های آینده به آن پاسخ داده شود ، اما در حال حاضر ، چیزی مسلم است: نمایندگان مجلس باید اعتماد به نفس خود را به دولت بگیرند ، آرام نباشند.
جالب اینجاست که از آغاز دوازدهم Majis ، کسری انقلابی فقط دو جلسه برگزار کرده است. کسری ، بزرگترین و شلوغ ترین کسر ماژیس ، یک بار قبل از بازی یک جلسه برگزار کرد و نتیجه گرفت که دولت پزشکی مسعود نباید در دور دوم مجلس نمایندگان چهار وزیر مسعود به اعتماد رای دهد. نمایندگانی که معتقدند به چهار وزیر نباید اعتماد کرد ، نمایندگانی که سعی در تأثیرگذاری بر چهار وزیر دارند (علاوه بر عبدال ناصر همماتی) ، بنابراین تحت دولت (بر اساس فعال سازی مکانیسم ماشه و بازگشت تحریم ها).