فراتر از انعطاف پذیری: رمز و راز نظم و انضباط پایدار

بعدی- در دنیایی که ثبات و انضباط شخصی کلید موفقیت است، بسیاری از مردم فکر می کنند که هدف تنها از طریق عزم و اراده و پشتکار مستمر قابل دستیابی است. اما حقیقت این است که انعطاف پذیری هوشمند عامل تثبیت کننده واقعی در مسیر توسعه شخصی است.

به گزارش انتخابتو به نقل از Psychology Today، ممکن است در هر عادتی شکسته شود و بازگشت به روال قبلی دشوار باشد. حتی اگر استراحت خارج از کنترل ما بود، به نظر می رسد که شروع دوباره سخت تر از حد انتظار است. بنابراین، ما باید از قبل برای این شرایط برنامه ریزی کنیم. چیزی که روانشناسان آن را «نقطه بازگشت» می نامند.

“نقطه بدون بازگشت” در واقع یک نسخه ساده و ترسناک از عادت قدیمی است. این یک راه کم استرس برای بازگشت به جاده است.

نمونه های طراحی بدون نقطه عطف

هر کس باید نقطه عطف خود را بر اساس آنچه که مانع ذهنی او را کاهش می دهد، پیدا کند.
چند نمونه:

• اگر عادت به تمیز کردن آشپزخانه قبل از خواب را از دست داده اید، ممکن است یک تایمر برای 10 دقیقه تنظیم کنید و به همان سطح تمیزی بسنده کنید.

• اگر یادگیری یک زبان خارجی را متوقف کرده اید، به سادگی یک کلمه جدید از دسته مورد علاقه خود (به عنوان مثال غذا) یاد بگیرید و آن را در یک جمله استفاده کنید.

• اگر شب دیگر لباس های کار خود را بسته بندی نمی کنید، می توانید کفش های خود را بیرون بگذارید و دوباره وارد جاده شوید.

• اگر قبل از خواب به جای خواندن کتاب با تلفن همراه خود بازی می کنید، برای شروع دوباره یک کتاب آشپزی یا یک عکس را بررسی کنید. بدون نیاز به تمرکز عمیق

• اگر در برنامه ریزی شام قبل از خرید به تعویق افتاده اید، از لیست خرید پیش فرضی که از قبل تهیه کرده اید استفاده کنید.

• اگر مدتی است برای فرزندتان کتاب نخوانده اید، با یک کتاب مصور ساده شروع کنید که فقط به اشاره و شمارش نیاز دارد، نه مطالعه گسترده.

ایده بزرگ پشت این روش

این راه حل ساده در واقع به دو مفهوم مهم دیگر اشاره دارد:

اولاً تصور عمومی در مورد شکل گیری عادت ها اشتباه است. برخلاف تصور رایج، عادات خطی و دائمی نیستند. ما آنها را بارها و بارها بازسازی می کنیم. ثبات واقعی به معنای توانایی بازگشت از یک استراحت است، نه فقط حرکت کردن.

دوم، بسیاری از مردم نظم و انضباط شخصی سختی را حفظ می کنند. پرهیز مطلق، مرزهای سفت و سخت و اجتناب از انعطاف پذیری. اگرچه این روش ظاهرا موثر است، اما در دراز مدت شکننده می شود. اگر فقط می توانید بدون وقفه ورزش کنید، نظم و انضباط شما به شرایط ایده آل بستگی دارد تا توانایی مدیریت تنوع.

نظم واقعی داشتن توانایی بازسازی است، نه فقط ادامه دادن. موقعیت‌هایی مانند تجربه بک فرصت‌هایی برای یادگیری چگونگی ایجاد دوام و سازگاری بیشتر با زندگی واقعی است.

توصیه ها و مشکلات رایج

با خواندن این نکات، ممکن است متوجه شوید که قبلاً به طور ناخودآگاه برخی از “نقاط بازگشت” را در زندگی خود تجربه کرده اید. اکنون زمان شناسایی و تقویت آگاهانه آنهاست.

تغییر عادت یک شکست نیست

اگر زمانی احساس کردید که نمی خواهید به همان راه ادامه دهید، وحشت نکنید. عادات باید ایجاد شود. این سوال را از خود بپرسید: “آیا می خواهم این عادت را تا 90 سالگی ادامه دهم؟” اگر پاسخ منفی است، شاید زمان تکامل فرا رسیده باشد. برای جلوگیری از تصمیم گیری احساسی، نسخه جدید این عادت را برای دو تا سه ماه امتحان کنید و سپس دوباره ارزیابی کنید.

الگوی بی انگیزگی خود را بشناسید

ببین بعد از چند روز وقفه میل تو به بازگشت کم می شود. برای مثال، اگر معمولاً سه بار در هفته به باشگاه می روید و فقط یک جلسه را از دست می دهید، احتمالاً ورزش را از دست داده اید. اما اگر یک هفته نروید، میلتان کم می شود. هنگامی که الگوی خود را شناختید، می توانید از قبل برای به دست آوردن انگیزه خود برنامه ریزی کنید.

انعطاف پذیری کلید پایداری است

وقتی بسیاری از ما از خود انضباطی صحبت می کنیم، به اشتباه آن را با سخت گیری یکی می دانیم. اما در واقع، انعطاف‌پذیری هوشمند باعث می‌شود عادات بیشتر دوام بیاورند. اگر بتوانید راه آسان تری برای بازگشت طراحی کنید، در برابر قطعی برق مقاوم تر خواهید بود.

بازسازی یک عادت به معنای انعطاف پذیری است

گاهی اوقات فکر می کنیم برای موفقیت به “انضباط بیشتری” نیاز داریم، وقتی چیزی که از دست می دهیم انعطاف پذیری بیشتر است. ایجاد امتیاز بازگشت برای عادات به معنای شروع دوباره نیست. بلکه به معنای درک عمیقتر از خود است; دانستن اینکه کجا و چگونه می توانیم حرکت کنیم.

موفقیت واقعی در توسعه شخصی به یک دانش حیاتی متکی است: خودآگاهی. آگاهی از نقاط قوت و ضعف، الگوهای ذهنی و عادات خود، مبنایی برای ایجاد نسخه های واقعی و عملی از نظم و انگیزه است که با زندگی روزمره سازگار است.

بنابراین، هر بار که عادت های خود را ترک می کنید، به جای سرزنش خود، آن را فرصتی برای بازسازی و یادگیری ببینید. نقطه عطف خود را هر چند کوچک طراحی کنید و به یاد داشته باشید که ثبات واقعی در توقف ناپذیر بودن نیست، بلکه در توانایی بازگشت به عقب است.