چرا آب زاینده رود تامین نمی شود؟

چرا آب زاینده رود تامین نمی شود؟


خسرو رفیعی در روزنامه اعتماد نوشت: چند هفته پیش یکی از مفاخر، پزشکان و ایثارگران کشور در سفری که با معاون وزیر بهداشت داشت صریحاً صحبت کرد و این پیام را داد که اگر مافیا دست از سر ما بردارد، اصفهان را بدون کمک دولت و بدون بودجه دولتی آزاد خواهیم کرد و گفت: آقای رئیس جمهور صدایمان را به گوش مردم برسانید.

این گفتگو در بسیاری از شبکه های مجازی بازتاب داشت و توسط افراد زیادی دیده شد. شهر اصفهان و بسیاری از نقاط کشور به دلیل تغییر اقلیم، خشکسالی و بحران حاکمیتی در حال نابودی است. دریاچه ارومیه را خشک کرده ایم، تالاب های زیادی خشک شده و زمین های ما رو به نابودی است.

کارشناسان می گویند حداقل 70000 سال طول می کشد تا خشک شدن منابع زیرزمینی که باعث فروپاشی شده است جبران شود. من مطمئن هستم که کسانی که امروز مدیریت پایدار آب کشاورزی و آشامیدنی را مدیریت می کنند اسکندر مقدونی، چنگیزخان مغول، تیمور لنگ یا مردم عرب نیستند. آنها نمی توانند تا این حد برای تخریب این سرزمین برنامه ریزی داشته باشند و باید به فکر نجات کشور باشند.

وقتی یکی می گوید می توانم برایت باران ببارم، از علم قنات بهره ببریم و دیگری می گوید آب انبار بسازیم. تا چه حد این را اجرا کرده ایم؟

حدود 60 تا 70 سال پیش، معمر قذافی، رئیس جمهور سابق لیبی، اقدامی برای رساندن آب به مناطق مختلف کشورش و حتی همسایگان لیبی انجام داد.

امروز عربستان هرگز اعلام نمی کند که ما آب نداریم و باید بر اساس آن برنامه ریزی کنیم. امارات، قطر و سایر کشورهای منطقه جنوب آسیا از کم آبی گلایه ندارند، از آن رنج نمی برند، آن را مدیریت می کنند و برای آن برنامه دارند.

چقدر در سال های گذشته به دانش کارشناسان خود و سخنان مردم دلسوخته این کشور توجه داشتیم، چقدر جلسات برگزار کردیم، شنیدیم و عملی کردیم. وقتی دلشکسته ای به آقای رئیس جمهور پیغام داد که نگذارید مافیا مزاحم ما شود، اصفهان را با هزینه خودمان بازسازی می کنیم. آیا به جای تلف کردن وقت خود در سایر بخش های غیرضروری که در این چند هفته هیچ دردی را از ما نمی کاهد، باید توجه کنیم؟ آیا ما آن را انجام دادیم و اجرا کردیم؟ اوست؟

مسئولان اصفهان اعلام کردند که ما برای آزادسازی زاینده رود برنامه داریم و ارائه کردیم که چرا مافیا اجازه اجرای این طرح ها را نداده است. آیا مسئولین جدید اصفهان را آوردیم که اجازه حرکت از پشت کوه را ندادند؟

مکان های مرکزی اصفهان که بزرگترین منبع درآمد گردشگری اصفهان هستند، میدان نقش جهان، عمارت عالی قاپو، مسجد عباسی، مسجد شیخ لطف الله، مناره های قدیمی اصفهان، مسجد سید و بسیاری از آثار تاریخی اصفهان با بحران، ترک خوردگی و در خطر ریزش مواجه هستند.

چرا کسی حرف نمیزنه اصفهان در حال نابودی است، کجایند این سرزمین هایی که سال هاست به عنوان قطب گردشگری کشور میزبان میلیون ها گردشگر بوده است؟ چرا اجازه نمی دهند؟ مشکل کجاست؟ چرا به مردم اطلاعات نمی دهند؟ تکلیف حل نشدنی کجاست؟ وقتی وزیر سابق نفت آقای مهندس زنگنه در یک برنامه زنده تلویزیونی گفتند اجازه دهید مسائل هلال را به اطلاع عموم برسانم چرا این اجازه را نمی دهند؟ این بار آقای زنگنه گفت جرأت می کنم و همه مسائل مافیایی را می گویم اما اجازه ندادند.

مشکل زاینده رود چیست و کجاست؟ ما مردم دلسوخته کشور، مردم دلسوخته زاینده رود و دریاچه ارومیه از رسانه های محترم انتظار داریم شفاف تر صحبت کنند و برای نجات این سرزمین ها کمک کنند، فکر کنند، طرح و راهکار ارائه دهند. شهر اصفهان را آلوده کرده ایم، کانسار زاینده رود به فلزات سنگین آلوده شده است، هزاران هکتار زمین این منطقه را با تولید ریزگردها تهدید می کند، سلامت عمومی در خطر است و نه تنها برای اصفهان بلکه برای کل ایران با بحران جدی مواجه هستیم. این رویداد بسیاری از استان های کشور را تحت تاثیر قرار داد. بر اساس آمار سازمان حفاظت محیط زیست، حدود 2 میلیون و 700 هزار هکتار از اراضی استان اصفهان کانون ریزگردها شد.

7 میلیون هکتار زمین در سراسر کشور با این بحران مواجه شد. فرونشست زمین در استان اصفهان و به ویژه در شهر اصفهان به سرعت در حال گسترش است و زمین های ما را با خطر جدی مواجه می کند. تالاب گاوخونی خشک شد و به کانون گرد و غبار تبدیل شد و شهر اصفهان و سلامت مردم را به خطر انداخت.

تالاب ها یکی از مهم ترین و با ارزش ترین منابع اکوسیستم هر منطقه هستند که بیشتر آنها خشک شده اند و بوخونی نمونه ای از آن است. در حالی که این تالاب ها ارزش خود را از دست می دهند، به تهدیدی جدی برای محیط زیست و سلامت شهروندان نیز تبدیل شده اند.

دریاچه ارومیه هم همین بحران را دارد، شاید خیلی بدتر. از آنجایی که کشور ما در منطقه خشک جهان قرار دارد، کاهش بارندگی و تداوم خشکسالی از سال های گذشته قابل پیش بینی بود و ما به این موضوع حیاتی توجه نکردیم. امروز مردم دلسوخته اصفهان رسما اعلام می کنند که می توانند شهر اصفهان، استان اصفهان و استان زاینده رود را نجات دهند به شرطی که کوتاه نیایند و با بهانه های غیر اصولی با آنها مقابله نکنند.

چرا هنوز منتظریم که این دلسوخته اصفهانی با جسارت این پیام را می دهد که همه هزینه های این اصلاح را خودمان پرداخت می کنیم و از بودجه دولتی کمک نمی خواهیم؟ آیا نباید هر چه زودتر این مجوزها داده شود تا کشور آسیب کمتری ببیند؟ آیا مردم اصفهان بی منطق هستند؟ آنها باید حرکت را شروع کنند.

منابع سطحی را از دست داده ایم، منابع آب زیرزمینی را به فاجعه تبدیل کرده ایم و هر مقاله و مسئولی که می گوید انتقال آب از دریای عمان اشتباه است و هزینه آن گزاف است، به ایران و ایرانی خیانت می کند. انتقال آب از دریای عرب باعث نجات محیط زیست در مرکز کشور، بهبود کشاورزی، نجات آب شرب و صنعت از بحران، افزایش اشتغال و کاهش بسیاری از هزینه های سرگیجه آور دیگر می شود. کافی است به کشورهای جنوب خلیج فارس به جز زاینده رود، ارومیه و ایران نگاه کنید.