عجیب اما واقعی؛ علیرضا دبیر عاشق رسول خادم بودن است

روزنامه شرق: علیرضا دبیر با اظهارات جدید خود در مراسم افتتاحیه بیوگرافی «در برانداز» غلامرضا تختی دوباره سروصدا به پا کرد. همانطور که انتظار می رفت به طعنه صحبت کرد و توصیه کرد: برای قهرمانی جهان زور نزنید! رئیس فدراسیون کشتی ایران خدای نکرده صریح تری صحبت کرد تا کسی در تعیین هدف طعنه و کنایه او اشتباه نکند و گفت: عکس تختی در حال کمک در زلزله بوئین زهرا نیست، اما حالا طرف می خواهد برای کمک به جایی برود، یک عکاس و یک دوربین با او می برد و…

افراد کمی هستند که ندانند به جای کلمه “یان” از چه اسمی استفاده کنند. افراد کمی هستند که ندانند هدف این نیش ها و طعنه ها کیست. کمتر اهالی ورزش و رسانه هستند که از دعوای دبیر فعلی فدراسیون با رسول خادم رئیس سابق فدراسیون خبر نداشته باشند. کسانی که اصرار بیشتری دارند، ریشه این دعوا و آن تماس تلفنی را در سال 1998 می بینند. فراخوانی برای انتقال نکات فنی و راز شکست علیرضا دبیر. می گویند آن طرف خط رسول خادم بود که راه حل شکست دبیر را به مربی محمد طلایی گوشزد کرد! خدا می داند مبارزه ای که تا سال 1381 ادامه داشت و تمرینات در سالن کشتی امجدیه و صنعت دفاعی دو قسمت شد و به لیست شورای شهرداری رسید و نام دبیر با خط رسول حدیم از اصولگرایان کنار گذاشته شد و تا امروز ادامه داشت.

رئیس فدراسیون کشتی ایران امروز هر چقدر هم که میکروفون و دوربین ببیند لب باز می کند و به طور مستقیم و غیرمستقیم رسول هادیم را در میان صحبت هایش درباره مسائل کشتی جای می دهد. از تمسخر نام خانوادگی کادم تا تمسخر شخصیت و نگرش رئیس سابق فدراسیون، مدتی است که این موضوع در حال پیشرفت است. انگار منشی کاری بهتر از حمله به خدمتکار نداشت. جالب اینجاست که علیرضا دبیر اگرچه هر بار سعی می کند سوزن سفت تری پرتاب کند اما با واکنش طرف مقابل مواجه نمی شود. رئیس سابق فدراسیون کشتی ایران سکوت کرده و به فضای مجازی پناه برده و گهگاه مطالبی مرتبط با مسائل و فعالیت های روز منتشر می کند. رسول خادم پس از آن نامه معروف، «رسول بیگ» مردم شد و بدون اذن حرفی نمی زند مگر اینکه لازم باشد. آقا رسول و تیمش (کشتی گیران و شاگردان بازنشسته دوران مربیگری خود در تیم ملی) مدت هاست که بدون توجه به مسئولیت رسمی خود در مناطق محروم و آسیب دیده به میدان می روند و در اینستاگرام سابقه ای از انفاق را منتقل می کنند که به گفته علیرضا دبیر از آن به «تلاش برای قهرمانی جهان» تعبیر شده است.

این که علی رضا دبیر کارمندی است که در بین مقامات کشور پذیرفته شده است و همه میکروفون ها و دوربین ها به خصوص رادیو در خدمت او هستند باید بدانند که هیچکس پول جهان پهلوی را برای او چاپ نکرده است. مردم و رسانه ها به این برچسب ها و لقب ها برای قهرمانان و چهره های محبوب خود فکر می کنند. آنها هستند که تصمیم می گیرند سرد کردن یخچال در مقابل دوربین های شخصی یا نماز خواندن در یک جلسه رسمی ریاکاری است. هنگامی که رویدادهای اجتماعی و سیاسی رخ می دهد، آنها هستند که اعمال، کلمات، داستان ها و اشتراکات را می سنجند و قهرمان و پناهگاه خود را انتخاب می کنند.

علیرضا دبیر به دلایل مختلف رئیس فدراسیون کشتی است. این ادعا را نتایج تیم های ملی در همه رده ها از جوانان تا بزرگسالان در مسابقات مختلف نیز تایید می کند اما ای کاش دست از حماقت بردارد و کارش را انجام دهد. وظیفه او هدایت کشتی ایران است نه انتخاب قهرمان. این امر در حیطه اختیارات و وظایف او نیست; نه تنها او، هیچ کس نمی تواند برای مردم قهرمان بسازد. جهانپهلوان بر دل مردم مسلط هستند. کمتر حرف می زنند و بیشتر سکوت می کنند. به قول بابک تختی پسر تختی قدیم: «به دستی که با آن نماز می خوانند پشت نمی کنند».