عصر ایران به آخرین اظهارات شهردار تهران در خصوص بازسازی خانه های آسیب دیده در جنگ 12 روزه بدون کمک دولت واکنش نشان داد.
در بخشی از این مطلب آمده است: علی رضا زاکانی شهردار تهران در نشستی که اساتید، طلاب و روحانیون بسیج کشور گرد هم آمدند ادعای بسیار عجیبی کرد.
وی ادامه داد: 95 درصد از 100 درصد خانه‌های آسیب‌دیده در جنگ 12 روزه در تهران بوده و 5 درصد در شهرهای دیگر کشور بوده است، یعنی 652 واحد را باید تخریب و بازسازی می‌کردیم که 29 واحد آن در کشور بود، مدلی را به دولت پیشنهاد دادیم که امروز 95 درصد تهران تمام شده است و دولت حتی 5 درصد آن را هم نمی‌دهد. پیش 5400 میلیارد تومان داد هنوز تمام نشده است. [ببینید] چه تفاوتی!
اگر شهردار تهران حقیقت را گفته بود که دولت باید پاسخگوی این اتهام هنگفت باشد و به مردم توضیح می داد که چرا با وجود تزریق 5400 میلیارد تومانی، 29 خانه آسیب دیده در سراسر کشور در این مدت نتوانسته بازسازی شود و واقعاً چرا این همه تعداد بوده است؟!
با این حال جناب آقای دکتر از علیرضا زاکانی هم سوالی داریم که آیا شما شناخت مختصری از مقوله ای به نام اعداد دارید یا خیر؟
اینکه بگوییم عملکرد شما شاهکار بوده و دولت شکست خورده، عددی را گفتید که با هیچ ماشین حسابی مطابقت ندارد، مگر اینکه تصور کنیم مثل «فلان قرارداد» دو لبه حساب کرده اید.
برگردیم به سخنان شما: در حمله اسرائیل 29 شهرک در سراسر کشور ویران شد و دولت 5400 میلیارد تومان برای بازسازی این واحدها اختصاص داد. یعنی دولت برای بازسازی هر خانه 186 میلیارد و 206 میلیون و 896 هزار و 551 تومان پرداخت کرده است!
در واقع هزاران نفر از جمله اساتید دانشگاه در آن جلسه حضور داشتند، اما کسی نبود که این اعداد و ارقام را وارد ماشین حساب کند و از شما بپرسد: مرد با ایمان! بالاخره در کدام شهر ایران قیمت خانه ای که دولت برای بازسازی پرداخت می کند 186 میلیارد تومان است و به گفته شما هنوز تمام نشده است؟! اینها خانه های گران قیمت و مجللی مثل خانه آقای شمخانی نیستند، بلکه خانه های معمولی هستند که همه ما در تلویزیون شاهد تخریب آن ها بوده ایم!
در این زمینه می توان چند موقعیت را در نظر گرفت:
یا اینکه آقای زاکانی یک اشتباه لفظی مرتکب شده که از ایشان انتظار اصلاح و عذرخواهی می رفت. به نظر نمی رسد اینطور باشد، زیرا او همین عدد را چند روز پیش در رویداد دیگری گفت.
یا اصلا اعداد را نمی فهمد. البته اگر اینطور باشد ضرری ندارد چون بسیاری از مسئولان ما با اعداد و ارقام ناآشنا هستند و جای خود را با شعار و اغراق پر کرده اند. زاکانی تافته جدا بافته می شود؟
یا این را می فهمد، اما برای درک مخاطبان حاضر در سخنرانی و کسانی که بعداً این خبر را دریافت خواهند کرد، ارزشی قائل نیست و معتقد است که هدف وسیله را توجیه می کند و هدف در اینجا سرنگونی دولت، سربلندی شهرداری است که با ترفندهایی محقق می شود. کافی است مردم متاثر شوند و بگویند عجب شهردار شایسته ای داریم و ای کاش باز هم داشتیم.
در واقع سخنان او آدم را به یاد داستان حاکمی می اندازد که دستور داد به فقیری هزار ضربه شلاق بزنند و شخصی به او گفت: یا اعداد را نمی فهمی و هزار را نمی دانی یا نمی دانی شلاق چیست و یا با استقامت بدن انسان ناآشنا هستی.
بعد از تایپ:
وی در ادامه سخنانش با اطمینان عجیبی از کمک شهرداری به جنگ زدگان تهران خبر داد و گفت که برخی از جانباختگان در مقابل نهاد ریاست جمهوری «خودنمایی می کنند» که باید کار ما را از دولت بگیرند و به شهرداری بسپارند! (لازم به ذکر است که این افراد دور هم جمع شدند تا از شهرداری و دولت انتقاد کنند، اما با دستورات آقای زاکانی باید متاثر شویم و بگوییم وای شهردار، ما کار درستی می کنیم که مردم برای آن تظاهرات می کنند!)