چرا فیلم های ایرانی با وجود کسب جوایز هنری با مشکل اکران جهانی مواجه می شوند؟

به گزارش خبرگزاری انتخابتو به نقل از روابط عمومی هشتمین دوره جایزه پژوهشی سال سینمایی ایران، هشتمین نشست ارائه یافته های پژوهشی سازمان سینمایی با عنوان «روش های جذب مخاطب به فیلم های ایرانی در خارج از کشور، امروز و آینده» با همت معاونت توسعه فناوری و پژوهش سازمان سینمایی، روز یکشنبه، دی ماه 1394 در تالار هنر دانشگاه هنر برگزار شد. تهران.

در ابتدای این برنامه حسین یزدان شناس مدیر کل دفتر مطالعات و اطلاع رسانی سینمایی سازمان سینمایی ضمن تشکر از حاضران در این نشست گفت: در عرصه های مختلف سینمای ایران موفقیت های زیادی کسب کرده ایم و می توان گفت در سال های اخیر بزرگترین بازار سینمای منطقه هستیم.

محمد کمالی زاده محقق و مجری این طرح پژوهشی در سخنانی گفت: این طرح پژوهشی 2 سال پیش به درخواست سازمان سینمایی انجام شد و در واقع یکی از اولویت های این سازمان بود و سعی داشت به یک دغدغه مهم پاسخ دهد.

وی ادامه داد: موضوع این پژوهش دغدغه جامعه سینما و برخی از متولیان سینما بود که با وجود همه افتخاراتی که سینمای ایران در جشنواره های هنری کسب کرده، در مواجهه با مخاطبان کشورهای دیگر با بحران مواجه هستیم. این موضوعی است که فراتر از سختی است زیرا ما تا به حال فیلمی نداشتیم که بتواند اکران گسترده داشته باشد، هرچند افتخاری نیست که سینمای ایران در چند دهه اخیر به آن دست نیافته باشد. بسیاری از کشورها مانند کره جنوبی و چین گاهی اوقات موفقیت بهتری در نمایش فیلم های خود در کشورهای دیگر دارند، حتی اگر به این اندازه شهرت و افتخار نداشته باشند.

کمالی زاده همچنین استفاده از مدل های بازاریابی را به عنوان اولین راهکار پیشنهاد کرد و افزود: فیلم های ایرانی می توانند از مولفه های متمایز بومی و منطقه ای، ایده های ناب و خلاقانه و جهت گیری هنری سینمای ایران برای ورود به بازار جهانی بهره ببرند.

محمد اطبایی کارشناس روابط بین الملل، ناشر بین الملل، نویسنده و پژوهشگر سینما با اشاره به نقش ضعیف دیپلماسی در حضور بین المللی سینمای ایران گفت: دیپلمات های ما در سال های اول انقلاب چندان با مسائل بین المللی آشنا نبودند، سپس نگاه ایدئولوژیک بر این عرصه حاکم شد. در این سال ها سینما تنها مقوله ای بود که توانست برای سینمای ایران در عرصه بین المللی هویت ملی بسازد. این بدان معناست که سینما به تنهایی می تواند دیپلماسی فرهنگی را پیش ببرد و تصویر موجه تری از ایران به دنیا نشان دهد.

وی با بیان اینکه سینمای ما شناخت چندانی از عرصه ها و بازارهای بین المللی ندارد، گفت: متاسفانه هنوز این باور وجود دارد که سینماگران باید به توزیع و پخش بین المللی فیلم های خود توجه کنند. اگرچه اصلاً اینطور نیست، اما عرضه کننده و توزیع کننده بین المللی در واقع معادل یک نماینده فروش هستند، اما این نماینده فروش باید ویژگی ها و تخصص های زیادی داشته باشد تا کار خود را به خوبی انجام دهد.

این پژوهشگر بین المللی سینما با اشاره به اینکه تولیدات مشترک یکی از راهکارهای اکران عمومی و فروش در خارج از کشور است، گفت: متاسفانه رایزنی فرهنگی در ایران شغل خصوصی نیست و برخی از مشاوران فرهنگی هیچ شناختی از سینما، فرهنگ و حتی ایران ندارند. به عنوان مثال فرانسه نه تنها مشاور فرهنگی دارد، بلکه مشاوران سینمایی در کشورهای مختلف نیز برای تبلیغ سینمای خود در نقاط مختلف جهان وجود دارد.

اطبایی بیان کرد: تولید مشترک بر اساس توافقات رسمی صورت می گیرد و زمانی معنا پیدا می کند که روسای جمهور دو کشور یا حداقل وزرای فرهنگ دو کشور توافق نامه را امضا کنند و آنچه امروز شاهد آن هستیم، سرمایه گذاری مشترک است تا تولید مشترک، در واقع سرمایه گذاری مشترک بر اساس تلاش فردی بخش خصوصی است.

مجموعه‌ای از نشست‌ها برای ارائه یافته‌های پژوهشی در قالب برنامه‌های جوایز پژوهشی فیلم برگزار می‌شود.

هشتمین دوره جایزه پژوهشی سال سینمایی به دبیری علیرضا اسماعیلی نیمه دوم آذرماه همزمان با هفته پژوهش برگزار می شود.

۲۴۲۲۴۲