علیرضا زرین دست از جشنواره جهانی فیلم و سینمای شعر فجر گفت: توسعه فرهنگی و امکان جهانی شدن

به گزارش خبرگزاری انتخابتو، زرین دست با مراجعه به اتاق خبر جشنواره جهانی فیلم فجر به بیان دیدگاه های خود در خصوص نحوه برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر، اهمیت برگزاری این رویداد سینمایی و توجه به سینمای شاعرانه که رویکردی است که جشنواره در چهل و سومین دوره خود برگزیده است، پرداخت.

این فیلمبردار مشهور با بیان اینکه این جشنواره در شهر شیراز برگزار شد و از مرکز تهران دور شد، توضیح داد: تصمیم برای انتقال جشنواره به شیراز، خود اقدامی مثبت و قابل تامل است. شهرهای مختلف ایران نیازمند فرصت هایی برای برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری هستند و چنین اقداماتی می تواند ظرفیت های جدیدی را برای فرهنگ و هنر ایجاد کند. برگزاری جشنواره جهانی که ظرفیت ویژه ای دارد در شهری مانند شیراز به توسعه فرهنگی و جهانی شدن حضور ایران در عرصه سینما کمک می کند.

زرین دست درباره جدایی جشنواره جهانی از جشنواره ملی فیلم فجر نیز گفت: جدایی جشنواره جهانی از جشنواره ملی را می توان یک مزیت تلقی کرد زیرا امکان تمرکز بیشتر در بخش بین المللی را فراهم می کند و امکان توسعه برنامه ها و اکران آثار خارجی را فراهم می کند. شهرهای بزرگی مانند شیراز و اصفهان دارای ظرفیت های تاریخی، فرهنگی و جهانی هستند که وجود جشنواره را ارزشمند می کند. آثار تاریخی، میراث فرهنگی و ارتباط با مفاخر ادبی ایران به ویژه شیراز جایگاه ویژه ای را برای این شهر در سطح بین المللی ایجاد کرده است.

زرین دست با اشاره به اینکه رویکرد این دوره از جشنواره «سینمای شاعرانه» است، گفت: سینمای شاعرانه در دنیا گستره وسیعی ندارد و تعداد فیلمسازانی که ذاتا شاعران حرفه ای هستند یا ساختار بصری آنها فضای شاعرانه دارد محدود است. اما برداشت از مفهوم «سینمای شاعرانه» می تواند بسیار متنوع باشد. در حالی که گاهی اوقات می توان یک فیلم خشن را شاعرانه تلقی کرد، برعکس، یک فیلم صامت می تواند واکنش شدیدی را در مخاطب ایجاد کند. دلیل این امر تأثیر سینمای مبتنی بر تصاویر و استعاره است. تصاویری که بسته به تجربه و طرز فکر هر بیننده، معانی مختلفی ایجاد می کنند.

وی برای روشن شدن این موضوع مثالی از سینمای مجارستان زد و گفت: آثار میکلوش یانچو فیلمساز مجارستانی از نظر بصری شاعرانه است. یک روز یک روزنامه نگار آمریکایی به فیلمساز گفت که روش او بسیار شاعرانه است، اما یانچو صادقانه پاسخ داد که این شیوه کار به دلیل محدودیت داشتن نگاتیو است. او گفت که برای به پایان رساندن فیلم با منابع محدودی مواجه بوده و از این رو زمان زیادی را صرف کرده است. این مثال نشان می دهد که گاهی معنای شاعرانه در فیلم نتیجه محدودیت ها و شرایط است و لزوماً انتخابی آگاهانه نیست. محدودیت ها می تواند خلاقیت جدیدی را در فیلمساز ایجاد کند و ترکیبی از کمبود فرصت و استعداد فردی، سبک یا حس شاعرانه ایجاد کند. این را می توان «محدودیت خلاقانه خلاقیت» دانست.

وی با اشاره به فیلم سینمایی «تلسم» گفت: در این فیلم نگاتیو رنگی داشتیم اما امکان چاپ مثبت رنگی وجود نداشت و همه نسخه ها باید سیاه و سفید چاپ می شد و این محدودیت از ابتدا ما را مجبور کرد که ساختار نور و هماهنگی صحنه را سیاه و سفید طراحی کنیم و رنگ تنها زمانی وارد کادر می شد که کارکرد خاصی داشت، مثلاً این عنصر مؤثر در رویکرد صحنه یا لباس صحنه بود.

زرین دست اضافه کرد: محدودیت ها و انتخاب های هوشمندانه بازیگران سینما گاهی آگاهانه، گاهی تصادفی، اثری شاعرانه را خلق می کند و سینما ذاتاً هنری گروهی است که تعامل همه بازیگران در آن حرف اول را می زند.

وی توضیح داد: برخی از مقاصد بصری زمانی که به درستی اجرا شوند در ذهن بیننده فرو می‌روند و جلوه‌ای شاعرانه ایجاد می‌کنند.

این سینماگر در تشریح شکل گیری فضای شاعرانه در فیلم ها گفت: یک فیلمبردار حرفه ای برای اینکه تصویری شاعرانه خلق کند باید با شعر و نقاشی آشنا باشد. در سینما شعر، تصویر و نقاشی کاملاً ادغام شده اند و هر کدام به تنهایی معنا و مفهوم می آفرینند. اشعار سرشار از رئالیسم و ​​سوررئالیسم می تواند یک تجربه شاعرانه ملموس را به مخاطب منتقل کند. من شخصا عاشق شعر هستم و گاهی اوقات بخش هایی از شعر می نویسم.

وی ادامه داد: برخی از شعرها به ما یادآوری می کنند که نباید زیاد وابسته به زندگی باشیم، زیرا بسیاری از اتفاقات از دست ما خارج است، اما می توانیم تاثیرگذار باشیم. بررسی رمان‌ها، شعرها و آثار ادبی معاصر، قدرت تخیل ذهنی را افزایش می‌دهد و همانند تجربه سینما، تصاویری که در ذهن نویسنده یا شاعر ایجاد می‌شود توسط کارگردان به اکران سینما منتقل می‌شود.

زرین دست در پایان سخنان خود با بیان نمونه هایی از فیلم های شاعرانه ایرانی گفت: «نار و نی»، «پری»، «طبیعت بیژن»، «سروی زیر آب» و «فرانزند خاک» از نظر من فیلم هایی شاعرانه هستند. هر کدام از آنها صحنه ها و بخش های فوق العاده ای از نظر موضوع و بصری دارند، مانند صحنه حمل جسد در «سرو زیر آب» یا صحنه باران و توقف شخصیت در «فرزند خاک». علاوه بر این، “Spell” دارای اتاق آینه فیلمبرداری دقیق و نمونه هایی از مدیریت نور، کادربندی و طراحی صحنه برای ایجاد جلوه های شاعرانه است.

242243