پرویز جاهد: سینمای مستقل در مقابل پول و ستاره شدن می ایستد!

به گزارش خبرگزاری انتخابتو به نقل از ایرنا، کارگاه آموزشی «سینمای مستقل و شاعرانه در ایران و جهان» عصر دوشنبه با حضور پرویز جاهد در مجتمع سینمایی هنری آفتاب شیراز برگزار شد.

جاهد در ابتدای این نشست گفت: تلاش می کنیم در این جلسه سینمای مستقل را تعریف کنیم. زیرا این مفهوم در ایران آسیب دیده است. خیلی ها به اشتباه به خود برچسب مستقلی می زنند و از آن کسب و کار می کنند، در حالی که هدف سینمای مستقل تجارت نیست.

سینمای مستقل رویکردی به سینما است که نوعی مقاومت فرهنگی در برابر سرمایه، بازار، قدرت، نظام مالی و نظام سیاسی است. این سینما در غرب آغاز شد و توسط فیلمساز آمریکایی جان کاساوتیس در اوایل دهه 60 معرفی شد.

جاهد ادامه داد: کاساوتیس بازیگر آمریکایی یونانی الاصل بود که بنیانگذار سینمای مستقل در قلب سینمای آمریکا بود. شعار او «بازیگری خارج از نظام سینمایی مسلط» بود. این سینما در مقابل سینمای مسلط ایستاد و ارتباطی با جریان غالب نداشت. این یک فیلم جمع و جور و خانوادگی بود که کاساوتیس هزینه های آن را با بازی در فیلم های تجاری تامین می کرد.

وی یادآور شد: کاساوتیس حتی خانه بانک خود را برای فیلمبرداری فیلم رهن کرد و در نهایت آن خانه مصادره شد. او در استودیوی خانگی خود مشغول تولید فیلم بود.

سینمای مستقل، رویکردی زیباشناختی و فلسفی

این پژوهشگر سینما تاکید کرد: سینمای مستقل تنها یک مقوله اقتصادی نیست و تنها متکی به بودجه نیست. در اصل، این سینما رویکردی صرفاً زیبایی‌شناختی است که در برابر فرم‌های غالب می‌ایستد.

جاهد گفت: سینمای مستقل موضعی فلسفی و اخلاقی در برابر نیروهایی است که می خواهند جلوی سینمای مترقی و حقیقت جو را بگیرند. استقلال فقط یک محدودیت مالی نیست، بلکه یک انتخاب زیباشناختی و یک موقعیت ایدئولوژیک است.

ویژگی های سینمای مستقل; رئالیسم و ​​حذف ستاره بودن

وی گفت: سینمای مستقل به واقع گرایی، روایت های ضد ساختاری و آوانگارد معروف است. علاوه بر این در این سینما جایی برای ستاره شدن وجود ندارد و بازیگران اغلب از افراد غیرحرفه ای یا نزدیک به کارگردان انتخاب می شوند.

جاهد افزود: سینمای مستقل تلاشی برای ساخت فیلم خارج از نظام سرمایه محور است. کارگردانی که به کلیشه ها پشت کرده و کسی را مسئول نمی داند.

سینمای مستقل در ایران; پیچیدگی ها و تضادها

وی با اشاره به وضعیت سینمای مستقل در ایران گفت: بعد از انقلاب به دلیل رابطه سینما و سیاست و حاکمیت، سینمای مستقل پیچیده شد. نهادهایی مانند فارابی و حوزه هنری سیستمی برای هدایت و کنترل ایجاد کردند، اما همچنان فیلمسازان خوش صدایی مانند «دونده دوچرخه» و «رنگ خدا» ظاهر شدند.

جاهد گفت: سینمای مستقل در ایران همواره با چالش هایی مانند سانسور، مسائل مجوز و محدودیت پخش مواجه بوده است.

تهدیدهای امروز سینمای مستقل جهان

وی بیان کرد: امروزه بسیاری از فیلم هایی که در دنیا مدعی استقلال هستند اصالت فردی خود را از دست داده و دستمایه سیاست های فروشندگان جشنواره شده اند. برچسب سینمای مستقل دیگر آن هویت و اصالت سابق را ندارد و یک فیلمساز مستقل واقعی کسی است که نه تنها برای تامین مالی بلکه برای حفظ صدای منحصر به فرد خود نیز مبارزه می کند.

۲۴۲۲۴۳