نقد و بررسی فیلم «جی کلی» با بازی جورج کلونی

بعدی- فیلم «جی کلی» با بازی جورج کلونی به زودی از شبکه نتفلیکس اکران خواهد شد.

بر اساس گزارش فردا، این فیلم داستان مردی را روایت می‌کند که در سال‌های میانسالی زیر نور شدید شهرت با خلأ درونی عجیبی روبرو می‌شود. جی کلی با تکیه بر چهره کاریزماتیک جورج کلونی اثری خلق می کند که هم جذاب و هم آزاردهنده است.

داستان حول محور مردی به نام جی کلی، ستاره مشهور هالیوود می‌چرخد که همه چیز دارد اما به او می‌فهمد که زندگی‌اش خالی است. داستان از آنجا شروع می شود که دخترش ناآگاهانه به ایتالیا می رود، کارگردان مورد علاقه اش می میرد و بهترین دوستش سال ها بعد اعتراف می کند که از او متنفر است. این سه رویداد زندگی جی کلی را مانند ارواح گذشته، حال و آینده احاطه می کند و او را مجبور می کند تا خود واقعی خود را ببیند.

فاصله عمیق از تصویر تا واقعیت

اولین اقدام داستان، مخاطب را به تاریکی شهرت می کشاند، اما لحن از اواسط فیلم تغییر می کند، جی کلی به ایتالیا می رود، با مردم عادی آشنا می شود و سعی می کند معنای جدیدی در زندگی پیدا کند. با این حال داستان گاهی تحت تاثیر روایت های سطحی قرار می گیرد. سرقت کیف و گفتگوی او با مسافران و مردم بیش از آنکه به عمق ماجرا ببخشد مصنوعی به نظر می رسد.

از نقاط قوت فیلم می توان به بازی های عالی و رفتار احساسی برخی از شخصیت ها اشاره کرد. یکی از قدرتمندترین لحظات احساسی فیلم رابطه جی کلی با دختر بزرگش جسیکا است. در یکی از صحنه‌های تاثیرگذار، او به پدرش می‌گوید که دیدن خودش در نقش یک پدر دوست داشتنی در پرده سینما دردناک بود، زیرا هرگز چنین پدری را در خانه تجربه نکرده بود. این جمله آنچه را که فیلم می خواهد نشان دهد، یعنی شکاف عمیق بین «تصویر» و «واقعیت» را آشکار می کند.

اما نکته برجسته فیلم، بازی جورج کلونی نیست، بلکه نقش آدام سندلر در نقش جی کلی است، مدیر برنامه ای که همه چیز را وقف شخص دیگری می کند. رابطه آنها با قدرت و وابستگی مرزی دارد و «آدام سندلر» این پیچیدگی را به خوبی نشان می دهد. نگاه او به «جی» مردی است که بارها زیر آوار خودخواهی ستاره مشهور سینما له شده اما همچنان در کنارش مانده است.

فیلم اگرچه نقاط قوتی دارد اما نقاط ضعفی هم دارد، فیلمنامه در برخی قسمت ها بسیار تصنعی است و اجازه نمی دهد آشفتگی ذهنی شخصیت ها به درستی نمایش داده شود. در نهایت، این سوال باقی می ماند: آیا جی کلی می تواند خود را پیدا کند و به زندگی عادی بازگردد؟ اما خط داستانی پایانی ناگهان جی کلی را به یک پدر بزرگ یا یک بازیگر نوپا تبدیل نمی کند. پایان فیلم تلخ، صادقانه و انسانی است، با لحنی که نمی خواهد مخاطب را به گریه بیاندازد، بلکه می خواهد توضیح دهد که رستگاری همیشه به معنای تغییر نیست، گاهی به معنای پذیرش حقیقت است. در خاتمه، «جی کلی» شاید یک فیلم کامل نباشد، اما مطالعه ای است که تصویر واقعی و پشت صحنه شهرت را نشان می دهد.