بعدی- مرز بین صداقت سازنده و اظهارات آزاردهنده در روابط عاطفی بسیار نازک است. کارشناسان می گویند برخی از موضوعات برای حفظ احساس امنیت و صمیمیت بهتر است ناگفته بماند.
به گزارش انتخابتو به نقل از Psychology Today، اگر صداقت کامل و بدون قید و شرط همیشه بهترین سیاست بود، شاید اصولی مانند «بعضی چیزها بهتر است ناگفته بماند» هرگز نسل به نسل منتقل نمی شد. حقیقت این است که همه اشکال صداقت آنطور که ما فکر می کنیم مفید و سازنده نیستند. به همین ترتیب، هر سکوتی به کتمان یا خیانت تعبیر نمی شود.
تحقیقات جدیدتر نشان می دهد که دانستن زمان صحبت نکردن گاهی اوقات می تواند از روابط بسیار بهتر از “صداقت وحشیانه” محافظت کند و از تخریب پیوندهای عاطفی جلوگیری کند. بر اساس یافتههای علمی و تحقیقات روانشناختی، مواردی که نه تنها در یک رابطه نیاز به گفتن دارند، بلکه میتوانند مخرب نیز باشند، آورده شده است و سکوت در واقع توجه و مهربانی بیشتری را به همراه دارد.
1. تغییرات فیزیکی
طبیعی است که گاهی متوجه تغییر در ظاهر یا بدن همسرتان شوید. گفتن “او چند پوند اضافه کرده است”، “او چند چین و چروک جدید روی صورت خود دارد” یا “او اخیراً آکنه داشته است” ممکن است مراقبت و توجه به نظر برسد. مثل این است که به او کمک می کنید بهتر از خودش مراقبت کند. ما اغلب با این باور تربیت میشویم که «صداقت نشانه عشق است» و «اگر چیزی دیدی، بگو».
اما وقتی صحبت از بدن همسرتان به میان میآید، حتی صادقانهترین و مهربانترین کلمات نیز میتوانند به عنوان انتقاد تحقیرآمیز یا کوتهنگر مطرح شوند. بر اساس یک مطالعه جدید، نزدیک به 55 درصد از مردم پس از صحبت در مورد وزن خود با همسر خود احساس بدتری دارند. این احساس کاملاً مستقل از لحن صدا یا قصد طرف مقابل بود.
به عبارت دیگر، چه مودبانه بگویید: «عزیزم کمی چاق میشوی» یا «دسرها خیلی چسبنده هستند!» شوخی یا حتی اگر برای حمایت بگویید «بیایید با هم ورزش کنیم»، نتیجه اغلب یکسان است: ناامنی، شرم، و خودآگاهی منفی. حقیقت سادهتر از آن است که ما فکر میکنیم: هر تغییری که در بدن همسرمان میبینیم معمولاً برای آنها تازگی ندارد. او هر روز با بدنش زندگی می کند. اگر ما آن را فهمیدیم، او همیشه خیلی قبل از ما آن را فهمیده بود.
تغییرات فیزیکی در روابط طولانی مدت کاملا طبیعی است. فصول مختلف زندگی تغییرات مختلفی را به همراه دارد: نوسانات وزن، موهای خاکستری، شلی پوست و علائم پیری. با این حال، استانداردهای زیبایی غالب در جامعه، این تغییرات طبیعی را به عنوان “نقص” به تصویر می کشد. بنابراین حتی اگر تغییری را با نیات بسیار دوستانه پیشنهاد کنید، همسرتان احتمالاً آن را بر اساس همان معیارهای سختگیرانه تفسیر خواهد کرد.
پس وقتی قرار است چنین جمله ای را بگویید، یک لحظه توقف کنید. از خود بپرسید:
آیا چیزی که می خواهم بگویم واقعا مهربان است؟
آیا واقعاً نیاز به گفتن دارد؟
یا این یک عادت فرهنگی است که ما را به اظهار نظر در مورد بدن دیگران عادت می دهد؟
اغلب پاسخ این است که نگفتن آن مهربانتر و سالمتر است.
به هر حال، بسیاری از این به اصطلاح “نقایص” در واقع نشانه های زیبایی هستند. لذت بردن از وعده های غذایی مشترک ممکن است باعث افزایش وزن شود. علائم کشش نشانه رشد و تغییرات زندگی است. نوجوانی، والدینی یا تغییر فصل. چین و چروک ها نقشه ای از لبخندهای مشترک، خنده ها و مکالمات آخر شب هستند.
گاهی اوقات سکوت اجازه می دهد تا به این داستان های انسانی احترام بیشتری بگذاریم.
2. انتقاد غیر سازنده
برخلاف آنچه که فیلم های عاشقانه نشان می دهند، داشتن چیزهایی که در مورد شریک زندگی خود دوست ندارید طبیعی است. او ممکن است فرد فوق العاده ای باشد اما مدیریت استرس ضعیفی داشته باشد، کارها را به تعویق بیندازد، دوستانی داشته باشد که دوست ندارید یا سبک زندگی را انتخاب کند که برای شما مناسب نیست.
گاهی اوقات، در یک روز پر استرس یا در یک لحظه ناامیدی، ممکن است وسوسه شوید که این شکایات را بیان کنید، و فکر کنید وظیفه شماست که آنها را بگویید زیرا “ما باید با یکدیگر صادق باشیم.” با این حال، مرز بسیار ظریفی بین «صداقت مفید» و «انتقاد غیر ضروری» وجود دارد.
اگر آنچه میخواهید بگویید ناشی از یک قصد واقعی برای کمک نباشد، تقریباً همیشه به عنوان یک حمله، اعتراض یا اغماض ظاهر میشود. به عنوان مثال، ممکن است گفتن جملاتی مانند «تو همیشه پولت را هدر میدهی» یا «این غذا را نخورید، خیلی ناسالم است» برایتان مفید باشد. اما برای شریک زندگی شما، این کلمات بیشتر شبیه قضاوت و کنترل است تا عشق و حمایت.
مطالعه ای در ژورنال رفتار درمانی نشان می دهد که درک فرد از انتقاد شریک زندگی خود کاملاً به عبارت و زمینه آن بستگی دارد. محققان دریافتهاند که وقتی افراد کلمات همسرشان را «خصمانه» میدانند، احتمالاً رضایت کمتری از رابطه دارند و حتی سلامت روانی پایینتری را گزارش میکنند. در مقابل، بازخورد سازنده اغلب با یک رابطه قوی تر و پایدارتر همراه است.
هدف اصلی این مطالعه بررسی این موضوع بود که چرا دو شریک تصورات کاملاً متفاوتی از یک جمله دارند. نتایج نشان می دهد که تنظیم هیجان نقش مهمی ایفا می کند.
-
افرادی که احساسات خود را سرکوب می کنند (مثلاً خشم را پنهان می کنند اما آن را برطرف نمی کنند) به احتمال زیاد نسبت به شریک زندگی خود خشن، سرد یا خصمانه به نظر می رسند، حتی اگر این قصد اصلی آنها نباشد.
-
اما کسانی که قبل از صحبت جملات را قاب بندی می کنند و دوباره قالب بندی می کنند، در ارائه بازخورد صادقانه و حمایتی بسیار بهتر هستند.
به زبان ساده:
اگر از روی کینه صحبت کنید، حتی “صادقانه ترین” کلمات به قضاوت تعبیر می شود. این برداشت احساس امنیت و نزدیکی را به خطر می اندازد. بنابراین، قبل از انتقاد یا نظر ناخواسته، بهتر است از خود بپرسید:
آیا این را به این دلیل می گویم که می خواهم کمک کنم؟
یا فقط می خواهم درست نگاه کنم؟
اگر پاسخ دومی باشد، سکوت اغلب نه تنها مهربانتر، بلکه بسیار مؤثرتر و سالمتر است.