خداداد عزیزی را امروز نمی شناسیم چون فوتبال بازی می کند. کسی که نمی توانست زبان و رفتارش را کنترل کند و هنوز هم نمی تواند آن را کنترل کند، بدون توجه به تیمی که در آن حضور داشت با مربی یا مدیرانش درگیر شد، این رفتارها او را از سایر بازیکنان متمایز می کرد. البته نه از جنبه مثبت، بلکه از جنبه منفی.
او به سرکشی شهرت داشت و به جای اینکه یک الگو باشد – صرف نظر از اینکه ورزشکاران می توانند الگو باشند یا نه – با همه دعواها، درگیری ها و رفتارهای بد نشانه منفی می شد. همین ویژگی ها باعث شد که با وجود اینکه فوتبالیست خوبی بود هرگز شخصیت قابل احترامی نداشته باشد.
خداداد بعد از فوتبال هم تغییری در رفتارش نداد تا اینکه لقب «بالغ» را یدک کشید. «پیشگام بدی و زشتی» بودن. او جمعه شب در مراسم قرعه کشی جام جهانی 2026 دو بار در پخش زنده شبکه سه از الفاظ ناشایست و رکیک استفاده کرد و بدتر از آن نه تنها حاضر به عذرخواهی نشد، بلکه با وقاحت تمام این سخنان را یک بار دیگر تکرار کرد.
عزیزی گفت: همه در عین مشروعیت بخشیدن به این عمل زشت از این کلمات استفاده می کنند. با این وجود، آیا همه چیزهایی که در جلسات غیررسمی گفته میشود، باید در دوربین ضبط شود؟ این چه منطق و استدلالی است؟ چه کسی جز قدیس باپتیست این منطق را می پذیرد؟
اگر این حرف ها و البته مثبت18 در خانه خداداد یا اطراف آن کاملا طبیعی است، قطعاً در بسیاری از خانواده های اصیل ایرانی اینطور نیست. فروپاشی آزادانه و «وحشیانه» اخلاق در اطراف خداداد عزیزی به معنای درگیر شدن کل جامعه در این امر نیست.
آیا خداداد با خودش فکر نمی کند که حرف هایش چه تأثیری بر جامعه و مخاطبان جوان می گذارد؟ آیا یک لحظه فکر نمی کرد که به عنوان یک نام آشنا باید مراقب رفتار و گفتار خود باشد؟ البته پاسخ این سوالات واضح است چرا که اگر کمی فکر می کرد جلوی دوربین ها این گونه صحبت نمی کرد. با این حال معلوم نیست که او از چهره بودن چه آموخته است و آیا ضرب المثل «بدنامی بهتر از گمنامی است» در مورد عزیزی که در سن 54 سالگی این رفتار را از خود نشان داد نیز صدق می کند؟
فوتبالی که روزگاری مرحوم پرویز دهداری را می دید و با افتخار او را مربی اخلاقی خطاب می کرد، امروز به دست خدا و پدران خدا افتاده که فارغ از موقعیت اجتماعی خود هر چه می خواهند می گویند. البته قرار دادن نام گداری در کنار دهداری توهین به معلم اخلاق است، اما چه کنیم که راه دیگری برای گفتن حقیقت نیست وگرنه حتماً بدن مرحوم دهداری از این اعمال زشت در قبر خواهد لرزید.