روزنامه جوان در مطلبی به اظهارات اخیر وزیر امور خارجه سابق مبنی بر بی فایده بودن حمایت ایران از کشورهای عربی واکنش نشان داد.
این روزنامه نوشت: محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه اسبق ایران در گفتگوی اختصاصی با شبکه العربی مدعی شد: «هیچ یک از جریانات جهان عرب در 45 سال گذشته حتی یک گلوله در حمایت از ایران شلیک نکردند، هیچ یک از این کشورها برای رضایت ایران به سمت اسرائیل شلیک نکردند و این نتیجه حمایت ایران از کشورهای عربی است.
وی در مصاحبه با شبکه تلویزیونی الجزیره این ادعا را تکرار کرد و گفت: حماس هیچ گلوله ای برای دفاع از ایران شلیک نکرد، هدف مقاومت دفاع از ایران نبود، ما مقاومت را برای دفاع از خود نساختیم، قبل از انقلاب اسلامی هم مقاومت وجود داشت، هدف مقاومت حفاظت از ایران نبود، هدف این بود که از حملات بیشتر اسرائیل به فلسطین جلوگیری شود، اگر می خواهیم تضعیف مردم فلسطین را در نظر بگیریم. فلسطین، نه ایران، فقط می خواست اسرائیل را متوقف کند.
در حالی که ظریف درباره حمایت جمهوری اسلامی ایران از گروههایی مانند حماس، حزبالله و دیگر گروههای مقاومت علیه رژیم اسرائیل اظهارات تندی میکرد، به عقیده بسیاری از کارشناسان آگاه و تحلیلگران مستقل، این حمایت تنها ناشی از همدردی با مردم فلسطین نیست، بلکه دفاع از ظلم و ستم ارزشهای اساسی انسانی و اسلامی نیز ارزیابی میشود.
شکی نیست که دفاع از مظلوم در برابر ظلم از منظر انسان دوستانه و دینی یک اصل مهم است. قرآن همواره بر ایستادگی در برابر ظلم تأکید می کند و مقاومت در برابر اشغال را یک مسئولیت اخلاقی می داند. این اصل چه در بعد مذهبی و چه در بعد انسانی از مرزهای جغرافیایی فراتر می رود. بنابراین دفاع از فلسطین و کشورهای اسلامی تحت سلطه و تهدید رژیم اسراییل موضوعی است که هرگز نمی توان از آن به عنوان یک اقدام انسان دوستانه و مذهبی غفلت کرد.
همچنین حمایت از محور مقاومت در واقع مصادف با دفاع از امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران است. این حمایت ها نه تنها به تقویت تهدیدات مستقیم رژیم صهیونیستی و کشورهای غربی، بلکه به تقویت امنیت منطقه ای ایران و کشورهای همپیمانش کمک کرده است.
جایگاه ایران در منطقه به ویژه پس از آخرین تحولات سوریه و عراق نشان می دهد که امنیت ملی ایران به طور مستقیم به تحولات این کشورها بستگی دارد. سقوط دولت سوریه یا عدم مقاومت آن در برابر حملات رژیم صهیونیستی به لبنان و سوریه می تواند به طور مستقیم بر امنیت ایران تأثیر بگذارد. یعنی تقویت جبهه مقاومت در واقع به معنای تقویت امنیت ایران است. اگر ایران از محور مقاومت حمایت نمی کرد، ممکن بود با تهدیدات مستقیم و گسترده تری از سوی اسرائیل و دیگر کشورهای غربی، امنیت کشور را تهدید کند.
رژیم صهیونیستی طی یک سال گذشته نه تنها به طور مستقیم به کشورهای عربی و مسلمان حمله کرد، بلکه بسیاری از مراکز و زیرساخت های دفاعی این کشورها را نیز تخریب کرد. این حملات علیه کشورهای محور مقاومت (مانند لبنان، سوریه، عراق و حتی یمن) نشان می دهد که تهدید اسرائیل برای این کشورها و گروه های مقاومت به هیچ وجه محدود به مرزهای فلسطین نیست.
در واقع تقویت جبهه مقاومت به معنای مقابله با سیاست های توسعه طلبانه اسرائیل است که امنیت منطقه را تهدید می کند. تضعیف محور مقاومت به ویژه در سوریه و لبنان ممکن است به افزایش نفوذ اسرائیل و تهدیدات جدید علیه ایران و کشورهای منطقه منجر شود.
در نتیجه به نظر میرسد حمایت ایران از گروههای مقاومت تنها به معنای همبستگی با فلسطینیها و سایر ملتهای مسلمان نیست، بلکه به معنای مقابله با تهدیدات رژیم اسرائیل و حفظ امنیت ملی آن در منطقهای پرتنش و خطرناک است. این دیدگاه راهبردی و دفاعی ایران در واقع مبتنی بر اصول دفاع از مظلوم و مقاومت در برابر ظلم است.
ظریف اما همچنان به اصول انتزاعی خود پایبند است و همه حقایق را نادیده گرفته و بدون عبرت از تجربه برجام از ضرورت دوستی ایران و آمریکا می گوید. وقتی مجری العربی به نقل از هانری کیسینجر که از ظریف حمایت می کرد، پاسخ داد: نمی دانم او چه گفت، اما او را به عنوان یک دوست می شناسم، او را به عنوان یک دشمن محترم می شناسم!