فقر برای سینما خوب نیست. چرا بزرگان سینمای دفاع مقدس دیگر فیلم نمی سازند؟

به گزارش خبرگزاری انتخابتو، سینمای دفاع مقدس ایران با نام های بزرگی به یادگار مانده است. نام هایی که خالق ماندگارترین آثار تا چندی پیش در این زمینه بودند. اما مدتی است که این نام ها پشت دوربین نبوده است. برخی از آنها کاملاً از سینما فاصله گرفته اند و بیرون رینگ نشسته اند، در جایی به جز مراسم بزرگداشت و کارگاه های انتقال تجربه حضور ندارند و برخی دیگر شیوه فیلمسازی خود را به گونه ای تغییر داده اند که دیگر رنگ جنگ و دفاع مقدس نباشد. در سینما باقی می ماند آثار آنها

بر اساس گزارش ایرنا از گروه دوم بیشتر است اما گروه اول را می توان در این گزارش پوشش داد. کارگردانانی که روزگاری پایه گذار سینمای دفاع مقدس بودند، اکنون به طور کامل تولید آثاری در این ژانر را متوقف کرده اند.

خالق «کشتی آنجلیکا» و 15 ساله

دلایل زیادی وجود دارد که خالق جاده ابریشم آبی آخرین اثر خود را 15 سال پیش تولید کرده اما هنوز فیلمی ساخته نشده است و برخی از آن ها را می توان به موفقیت آخرین اثر او، جاده ابریشم آبی نسبت داد. طبق گفته ها و شنیده ها، این فیلم که به اندازه اجاره دو کشتی فروخته بود، با وجود حجم و هزینه بالا نتوانست مانند آثار قبلی محمد بزرگ نیا به موفقیت دست یابد. از نگاه به سینمای ایران به خصوص ژانر دفاع مقدس تردید داشت. در این سال ها با بازیگران آثار او مصاحبه هایی انجام شد و هر کدام اشاره کردند که باید دوباره از این کارگردان برای تولید اثر به این شکل دعوت شود.

به جز اینها، آثار مهم دیگری نیز در کارنامه بغرونیا وجود دارد که همگی به نوعی مربوط به دفاع مقدس هستند و در حال و هوای همان سال ها تولید شده اند. هر سه آنها با اکران کشتی گلپر، جنگ نفتکش و طوفان که از فیلم های دریایی مهم سینمای ایران هستند با اقبال مواجه شدند. بغرونیا در این سه اثر دوربین خود را بر روی کارکنان شرکت نفت و مشکلات آنها در دوران 8 سال دفاع مقدس متمرکز کرد و آثاری ماندگار خلق کرد.

با این حال او هم در این فهرست قرار دارد و 15 سال است که نگاهش را به سینمای ایران به ویژه ژانر دفاع مقدس دور نگه داشته است. در این سال ها با بازیگران آثار او مصاحبه هایی انجام شد و هر کدام اشاره کردند که باید دوباره از این کارگردان برای تولید اثر به این شکل دعوت شود.

جمشید جهانزاده در یکی از گفتگوهای خود با محمد گبارلو گفت: معتقدم محمد بوذرنیا از کارگردانانی است که باید دوباره دعوت به کار شود و بودجه مناسبی برای فیلمسازی در نظر گرفته شود. چون سینما را خوب می شناسد و می داند کجا باید از کلوزآپ یا لانگ شات بگیرد.

سکوت 20 ساله درویش پس از “دوئل”

اگرچه احمدرضا درویش اظهار داشت که اگر بعد از زنده شدنش اکران نشود، دیگر فیلمی نمی سازد، اما به نظر می رسد هیچ کس این فیلم را جدی نگرفته است. شاید هیچکس فکر نمی کرد که سینمای ایران به ویژه سینمای دفاع مقدس این روزها به حضور او نیاز داشته باشد. هرچند راه در زمانی باز شد که دراویش سکوت کرده بود و در سینمای مستقل دفاع مقدس هیچ دوئل و آثار پذیرفته شده ای وجود نداشت. به روی نسل جدید باز شده است اما این نباید دلیلی برای دوری بزرگان این سبک از سینما باشد.

درویش پیش از قیامت خالق یکی از مهمترین آثار سینمای دفاع مقدس است. دوئل فیلم پرهزینه ای بود اما با آنچه تا آن زمان در سینمای جنگ دیده بودیم متفاوت بود. این داستانی است که نه تنها روند جنگ بلکه پیامدهای آن را نیز بیان می کند. دوئل که 20 سال پس از انتشار اکران شد، پیش از درویش، کیمیا و سرزمین خورشید منتشر شد که هر سه آن را به قطب مهمی در سینمای جنگ تبدیل کردند.

اکنون و در دوران سکوت دراویش، عدم دوئل در سینمای مستقل و این گونه آثار پذیرفته شده که بتواند نظر مخاطب و منتقد را در گیشه و جشنواره ها جلب کند، در سینمای دفاع مقدس دیده می شود. سکوتی که راه را برای نسل جدید هموار می کند اما نباید دلیلی برای دوری بزرگان و صاحب نظران این ژانر سینمایی از آن باشد.

«خداحافظ رفیق» و غیبت بهزادپور در سینما ۲۱ ساله شد

پیش از آغاز سی و ششمین جشنواره فیلم فجر، خبر اکران قسمت چهارم خداحافظ رفیق منتشر شد. فیلمی که 3 قسمت قبلی آن از تلویزیون پخش شد و با آثار سینمای دفاع مقدس جای خود را در بین مخاطبان باز کرد. در آن زمان واکنش بهزاد بهزادپور به این خبر ابراز بی اطلاعی بود اما بعداً این نسخه در فضای مجازی منتشر شد. سازندگان یعنی بهزادپور و تهیه کننده قصد ندارند این را منتشر کنند.

خذاف رفیق در سه فصل به دوران پس از جنگ می پردازد و داستانی را با محوریت زندگی جانبازان شیمیایی جنگ روایت می کند. بعد از این 3 قسمت و تا به امروز 21 سال از اکران هر سه قسمت این فیلم می گذرد، بهزادپور فیلم دیگری نساخت اما بعداً فیلمی به کارگردانی یدالله صمدی نوشت اما هیچ فیلم دیگری را کارگردانی نکرد. .

ابراهیم حاتمی کیا چند سال پیش در برنامه هفت حضور پیدا کرد و درباره خود چنین گفت: در خذاف رفیق بهزادپور بیگ، سینما یک شکست کامل بود، اما بهترین فیلم پخش شده از تلویزیون بود. دلم برای بهزاد می سوزد که دیگر فیلم نمی سازد و ساکت می نشیند. چرا چنین فیلمسازانی گوشه گیر هستند؟

سینمای دفاع مقدس و حاتمی کیا که 6 سال است «حزت موسی» را تولید می کنند.

از آنجایی که نام حاتمی کیا بر سر زبان ها افتاده است، یادآور می شود که وی یکی دیگر از کارگردانان این لیست است. اگرچه او مثل درویش و بهزادپور گوشه گیر نیست، اما وقتی به کارنامه اش نگاه می کنید، می بینید که فیلمسازی مثل حاتمی کیا که با دانش قابل قبول خود می تواند آثاری ماندگار خلق کند، تقریباً از سینمای دفاع مقدس فاصله گرفته است. اگر او در این عرصه سینمای دفاع مقدس است، چرا چند سالی است که درگیر تولید «حضرت موسی» بوده است؟

به وقت شام، حاتمی کیا با فرار به سینمای مقاومت تلاش کرد تا به اعتراضات و مطالبات آژانس شیشه ای بازگردد. اما حضور 6 ساله او در ساخت سریال حضرت موسی (ع) باعث شد منتقدان و فعالان سینما نسبت به تمدید این پروژه انتقاد کنند و دوری حاتمی کیا از فیلم های دیگر را به دلیل این کار برای او فاجعه ببینند. و سینما

اینکه کارگردانی که با دانش قابل قبولی که در سینمای دفاع مقدس دارد می تواند خالق آثار ماندگاری در این زمینه باشد، چند سالی است درگیر مجموعه ای از تولیدات بوده، بلاتکلیفی در خصوص پروژه حاتمی کیا و حضرت موسی را بیشتر کرده است. .

علاوه بر فیلمسازانی که در این فهرست نام برده می شود، می توان از شهرام اسدی نیز نام برد. خالق شب حوادث پیش از ساخت فیلم 16 ساله می شود و سینمای دفاع مقدس نمی تواند از حضور او بهره مند شود.

10 سال پس از ترکش صلح در سینمای دفاع مقدس، 11 سال پس از فیلمی به کارگردانی دری علی شهاتمی و مزار شریف، حسن برزیده نشان داد که می توان نام های دیگری را نیز به این فهرست اضافه کرد و از اینکه چرا سینمای دفاع مقدس به چه دلیل است. ساخته شده است. ایران در یک لحظه نجات بخش سینما بود و چشم بسیاری از تماشاگران را به سینما باز کرد، امروز نتوانست از حضور بزرگانش بهره کافی را ببرد.

5655