حسین کارا: اما این داستان سابقه ای طولانی دارد و به سال ها قبل برمی گردد. این مجله سینمایی که زمانی با سه نام مدیرمسئول و مالک مسعود محرابی، شرکا و نویسندگان او هوشنگ گلمکانی و عباس یاری همراه بود، تنها ماهنامه ای بود که برای بینندگان و دوستداران این مجله محتوا تولید می کرد. هنر در زمان کمبود و بی سینما.
همکاری و انتشار مستمر ماهنامه، سیر سینمای ایران را شکل داد و تحلیل ها، بحث ها، مقالات و یادداشت های این مجله به شناخت بهتر آثار سینماگرانی که قبل از انقلاب جزو موج نو بودند و همچنین کمک کرد. سینمای ایران را بهتر بشناسید. در مراحل تولید فیلم که بعد از انقلاب شروع شد، سعی کردند زبان سینمایی بسازند که ویژگی های خاص خودش را داشته باشد.
ظاهر شدن روی جلد یک مجله سینمایی با عکس یا عنوان می تواند بخشی از شهرت یک فیلمساز باشد.
هر چند مخاطب برای آشنایی با سینمای ایران و جهان با هیجان ورق می زند. با این حال، طبق شواهدی که این روزها به دست میآید، سالها تنش بین نویسندگان و ناشران وجود داشته است و این موضوع سالها بعد آشکار میشود.
شب گذشته پرده دیگری بر این اختلاف در یادداشت عباس یاری در صفحه اینستاگرامش گشوده شد: «با اندوه فراوان، پس از ۴۲ سال عمر و جوانی خود را صرف شرکت در نشریه مجله فیلم، کتاب سال، بین المللی فیلم کردم. ” ، تقویم فیلم، مجله فیلم امروز و کتاب امسال.
وی در بخشی دیگر از این نامه گفت: همه میدانند که در این سالها شخصاً به دنبال رانت نبودهام و ورود من به امور شخصی و غیر مطبوعاتی خط قرمز من بوده است. اما شریکم آقای گلمکانی معتقد است سلیقه و دیدگاه ما با هم سازگار نیست، چون زمانه در حال تغییر است، نحوه مدیریت این واحد مطبوعاتی هم باید تغییر کند و خودشان در همه زمینه ها تصمیم بگیرند.
یاری همچنین در بخشی دیگر از این پست اینستاگرامی نوشت: البته در ابتدای تأسیس «فیلم امروز» تصمیم گرفتیم مانند گذشته در امور اخلاقی و مالی آن شریک باشیم، اما با گذشت زمان پارتنر من. نظر در این مورد کم کم تغییر کرد و من هم جزو این مطبوعات معروف شدم برای اینکه کانون موفق تر نشود، دلم را در خانه رها کردم و بعد از چهل و دو سال از کشتی پیاده شدم. مرگ محرابی و دیدگاه های سیاسی وارث او باعث توقف پیشرفت در دوره جدید پس از تنها سه سال شد.
همانطور که سینما دوستان و طرفداران مجله میدانند، پس از درگذشت مسعود محرابی در چهار سال اخیر، این مجله اخبار هیجانانگیزی را در خود جای داده و اختلافات بیشتر شده است.
در آن روزها مجله «فیلم» در نهایت به عنوان مجله «فیلم» باقی ماند و هوشنگ گلمانی 14 روز پس از درگذشت مسعود محرابی، مجوز نشریه «فیلم روز» و مجله «فیلم روز» را از سامانه رسانه ای وزارت آموزش و پرورش درخواست کرد. ، به دلیل اختلاف نظر با بچه های دوتایی بسته شد و پویا محرابی جانشین مسعود محرابی وارد عرصه روزنامه نگاری شد.
این داستان طولانی است چون قبل از مرگ مسعود محرابی شروع شده است. از آنجایی که بیماری محرابی به اوج خود رسیده بود، دوست داشت پسرش در مجله مسئولیت او را بر عهده بگیرد. در آن سوی میدان گلمکانی، پس از ماه ها کشمش و اخبار بی شمار، بیانیه ای مشترک نوشتند و منتشر کردند و به تشریح اختلافات پرداختند و ریشه های این شکاف را توضیح دادند.
برای پیگیری این ماجرا با پویا محرابی گفتوگو کردیم که وی با بیان اینکه علاقهای به اظهارنظر در مورد اختلاف و خروج عباس یاری از مجله «فیلم امروز» ندارد، گفت: اتفاقی که امروز افتاد نشان میدهد که من نبودم. منبع واقعی درگیری و اینکه مردان پس از ترک مجله فیلم او همچنین گفت که آنها هنوز اختلافاتی را که قبلا داشتند داشتند و سرانجام پس از سه سال کار از هم جدا شدند.
محرابی خاطرنشان کرد: همان طور که قبلاً گفتم، ریشه تنش ها و اختلاف نظرها به سال ها قبل برمی گردد. حتی اگر مجله در اوج بود، در هیئت تحریریه تفاوت هایی وجود داشت: جوانی و اشتیاق برای همکاری در این سال ها و تلاش های پدرم نقش مهمی در همگرایی این 38 سال داشت. و بعد از وقایع چهار سال پیش من تنها بهانه عدم همکاری آقایان هستم.
وی ادامه داد: با اینکه نمی خواهم آن روزها را به یاد بیاورم. اما آقای گلمکانی و یاری به نحوی خبر را تحریف کردند که انگار من آنها را از مجله اخراج کرده ام و در حالی که کل مشکل در پویایی محرابی بود، جلسات زیادی در نقاط مختلف با حضور افراد زیادی برای رفع اختلافات برگزار شد. حتی در دفتر مطبوعاتی هم وقت برای حل مشکل وجود داشت، اما در نهایت تلاش ها بی نتیجه ماند.
محرابی در پاسخ به این سوال که موضوع اصلی دعوا چه بود، گفت: موضوع اصلی این بود که طبق قانون مجوز نشریه فیلم به من به عنوان وارث مسعود محرابی داده شد و موضوع دوم پروانه ساخت فیلم بود. مجله طبق خط مشی نشریه، همان نکاتی که آقای یاری بیان کردند، طی چهار سال گذشته مجله فیلم ماهانه مخاطب داشته است، ضمن اینکه ما همچنان در جشنواره های بین المللی حضور داشته ایم و رایگان توزیع شده است. از سال 1400 توقف در تهران و شهرستانها.
یکی از قدیمی ترین مجلات ایران که کار خود را از سال 1340 آغاز کرد، امروز پس از 42 سال در شرایطی قرار گرفته است که هر یک از سازندگان آن در طرف مقابل ایستاده اند و این در حالی است که رسانه های جهانی به دلیل ساختار حقوقی خود با همه اختلافات داخلی مواجه هستند. و سفارش انتشار شفافیت سهام.. آنها برای چندین دهه، گاهی برای یک قرن باقی ماندند.
۵۷۵۷
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین
ارسال پاسخ