پس چه کسی اولین بار پفک را وارد ایران کرد و نام محصول را «پفک نمکی» گذاشت که نام آن خیلی ها را به یاد نوستالژی دوران کودکی می اندازد؟ با ما همراه باشید.
به گزارش همشهری آنلاین، علاقه ایرانی ها به پفک و ماجرای ورود این نام به فرهنگ لغات فارسی به سال ها قبل از تولید این محصول برمی گردد. شاید کمی عجیب به نظر برسد، اما قبل از اینکه «موری یوهای»، پسر یک زوج مهاجر ترک، اولین کارخانه شیرینی پفکی جهان یا به قول خارجی ها کارخانه «چیز دودلز» در منطقه برانکس نیویورک را تأسیس کند. . در سال 50 ساکنان خیابان نادری تهران با نام پاف آشنا بودند. البته پفش شیرین بود. Yohai نام محصول جدید خود را که از آرد ذرت تهیه شده و با پنیر طعم دار شده است، Cheese Doodles نامگذاری کرد. در سال 1965، شرکت غول پیکر آمریکایی «بوردن» امتیاز تولید این محصول را از یوهای خریداری کرد و به این ترتیب پفک به یک محصول جهانی تبدیل شد.
موری یوهای خالق Cheez Doodles در 27 ژوئیه 2010 در سن 90 سالگی پس از ابتلا به سرطان در خانه مجلل خود در لانگ آیلند نیویورک درگذشت.
اما «پنیر دودل» از اواخر دهه 60 وارد ایران شد و در اوایل دهه 70 به طیف گسترده محصولات تولیدی کارخانه های تازه تاسیس در ایران اضافه شد. اما یک داستان جالب پشت نامیدن این محصول جدید “پفک نمکی” وجود دارد. نامی که علی خسروشاهی، موسس و واردکننده اولین کارخانه پفک ایران بر این محصول گذاشته، هنوز هم نزد ایرانیان به «پفک نمکی» معروف است.
ماجرا از این قرار بود که خسروشاهی در یکی از سفرهای خارجی خود این غذای شور را در یکی از مغازه ها چشیده بود و در فکر فروش آن در ایران بود. با این حال خسروشاهی هنگام انتخاب نام ایرانی برای «چز دودل» به خاطرات کودکی خود از خیابان نادری تهران اشاره کرد.
وی در توضیح این وضعیت گفت: در کودکی با مادرم به نانوایی مینا در ابتدای خیابان نادری می رفتیم، دسری به نام پفک داشتند که مورد علاقه من بود، محصولی که قرار بود تولید شود بسیار بود. کرکی، و چون محصولی شور بود، تصمیم گرفتم اسمش را بگذارم پفک نمکی…”
«علی خسروشاهی» از بنیانگذاران سیستم نوین فروش و توزیع در ایران و یکی از تولیدکنندگان پیشرو محصولات خوراکی در دهه های 1340 و 1350 بود. وی در سال 1377 درگذشت.