در دوران نوجوانی چگونه با فرزندانمان ارتباط برقرار کنیم؟

یکی از بزرگترین چالش های والدین در دوران نوجوانی، تربیت فرزندان است. زیرا در این سن علاوه بر تغییرات فیزیولوژیکی، در خلق و خو، رفتار و ارتباط با دوستان و خانواده نیز تغییراتی ایجاد می شود. باعث عصبانیت والدین در مقابل جوانی می شود که پرخاشگرانه رفتار می کند و به حرف و خواسته والدین توجه نمی کند و حتی باعث ایجاد درگیری در محیط خانه یا اجتماع می شود.

به گزارش ایتنا، در این صورت والدین نباید عصبانی شوند و بخواهند با او درگیر شوند یا او را تنبیه بدنی کنند. بهترین کاری که والدین می توانند برای فرزندان خود انجام دهند این است که نیازها و مشکلات فرزندان خود را در این دوران بشناسند و با آرامش بیشتری با آنها رفتار کنند.

رفتار مناسب والدین در مقابل فرزندان نوجوانشان چگونه باید باشد؟ آنها برای این مواجهه به چه آموزشی نیاز دارند؟ این گونه سوالات ما را بر آن داشت تا با سالومه حاج آقایی روانشناس بالینی صحبت کنیم. در ادامه این مطلب را خواهید خواند:

در دوران نوجوانی والدین به چه نوع آموزش و مراقبتی نیاز دارند تا بتوانند با فرزندان نوجوان خود ارتباط برقرار کنند؟

نوجوانی دوره ای بین کودکی و پیری است. تقریباً 13 تا 19 سالگی را سال های نوجوانی می نامند. در این سن، آنها می توانند یک لحظه مانند یک بزرگسال و لحظه دیگر مانند یک کودک رفتار کنند. بنابراین، با رشد کودکان نوجوان، روابط بین والدین و فرزندان نیز تغییر می کند.

مسئولیت دادن به جوانان

بسیاری از والدین ممکن است فکر کنند بهتر است قبل از اینکه به فرزندشان مسئولیت بیشتری بدهند صبر کنند تا به فرزندشان اعتماد کنند. اگر صبر کنیم که اول به آنها اعتماد کنیم و بعد به آنها مسئولیت بدهیم، ممکن است هرگز مسئولیتی به آنها ندهیم، پس بهتر است هر چه زودتر مسئولیت دادن به فرزندانمان را آغاز کنیم. والدین عموماً تمایل دارند تا جایی که می توانند از فرزندان خود محافظت کنند. بهتر است والدین این غرایز را متعادل کرده و نوجوانان خود را به استقلال بیشتر تشویق کنند.

نقش والدین انتقال ارزش ها، ایجاد رابطه خوب و حمایت و راهنمایی جوانان است. نوجوانان خواهان استقلال بیشتر و فاصله عاطفی بین خود و والدینشان هستند. والدین با ایجاد محیطی امن، با ثبات، محبت آمیز در خانه، فضایی سرشار از صداقت، اعتماد متقابل و احترام، نقش مثبتی در رشد استقلال جوانان دارند.

برای شروع، والدین می توانند مسئولیت های بیشتری را در خانه و متناسب با سن فرزندشان به او بدهند، بنابراین می توانند در خانه مسئولیت داشته باشند. جوانان زمانی می توانند بالغ تر شوند که بفهمند مسئولیت هایی دارند و همه چیز در طول زندگی برای آنها انجام نمی شود.

مدارس سفر آموزشی به افزایش اعتماد به نفس کمک می کند

به جوانان پرداخت کنید تا به آنها یاد دهید چگونه در پول خود صرفه جویی کنند. دانستن سواد مالی برای آینده جوانان بسیار مهم است. والدین همچنین می توانند فرزندان نوجوان خود را در کمک به افراد نیازمند همراهی کنند تا اهمیت کمک را به آنها بیاموزند. اگر نوجوان شما این فرصت را دارد که از طرف مدرسه به گردش علمی برود، به او اجازه دهید این کار را انجام دهد. رفتن به این سفرها به آنها کمک می کند اعتماد به نفس پیدا کنند. در مورد ایده ها و موضوعات با فرزندتان بحث کنید. این به جوانان کمک می کند تا دیدگاه ها و نظرات خود را شکل دهند.

از کنترل بیش از حد خودداری کنید. به عنوان مثال، مسئولیت تنظیم زنگ ساعت و بیدار شدن برای مدرسه را به آنها بسپارید. اگر فرزند شما به دلیل نبستن کمربند ایمنی به دلیل سرعت غیرمجاز جریمه شده است، مسئولیت گرفتن جریمه را به او بسپارید و پرداخت جریمه را یاد بگیرید تا بتواند مسئولیت عواقب آن را بپذیرد.

به جوانان کمک کنید تا احساس خوبی نسبت به خود داشته باشند. به نوجوانان در مورد خواب، تغذیه و ورزش توجه کنید. والدین الگوهای مهمی برای فرزندان خود هستند. به عنوان مثال، نحوه برخورد شما با احساسات، آنچه که آنها می خورند، میزان ورزش آنها، نحوه مراقبت از خود و رفتار شما با دیگران همگی بر نوجوانان شما تأثیر می گذارد.

درگیری در دوران نوجوانی طبیعی است. از نوجوانان بخواهید به شما بگویند کجا می‌روند، چه ساعتی می‌روند، چه کسانی آنجا خواهند بود و چه خواهند کرد، بنابراین شما به طور کلی از برنامه آنها آگاه هستید.

به حریم خصوصی و تنهایی فرزندتان احترام بگذارید

جوانان با هر نظر شما موافق نیستند، به نظرات آنها احترام می گذارند و به نظرات آنها علاقه نشان نمی دهند. زمانی را با نوجوانان خود بگذرانید تا بدانند شما همیشه در کنار آنها هستید. به آنچه آنها می گویند گوش دهید نوجوانان اغلب گزارش می دهند که والدینشان به آنها گوش نمی دهند. به آنها نشان دهید که برای صحبت و گوش دادن وقت دارید.

جوانان به فضایی برای خود نیاز دارند. آنها باید برای خود وقت بگذارند و همه چیز را در مورد زندگی خود به والدین خود نگویند. به حریم خصوصی آنها احترام بگذارید. تلاش آنها را تحسین کنید. به آنها بگویید دوستشان دارید حتی اگر پاسخ یا واکنش خاصی دریافت نکنید. به آنها در مورد تجربیات زندگی گذشته خود، اشتباهات خود و کارهایی که اگر دوباره فرصت داشتید، بگویید.

در دوران نوجوانی، همسالان می توانند باعث ایجاد استرس در نوجوان شوند. در این صورت خانواده پایگاه عاطفی امنی برای نوجوانان محسوب می شود که در آن فرزندان احساس دوست داشتن و پذیرش می کنند. خانواده می تواند اعتماد به نفس، انعطاف پذیری و هویت فرزند خود را توسعه دهد و از او حمایت کند. سبک فرزندپروری مثبت با شایستگی روانی اجتماعی و موفقیت تحصیلی مرتبط است. والدین می توانند زمان با کیفیتی را با فرزندان خود بگذرانند و محیطی امن در خانه ایجاد کنند تا کودکان در آن منطقه احساس راحتی کنند.

این اقدامات می تواند به کودکان کمک کند تا بالغ تر، توانمندتر شوند و بهترین شروع را در زندگی داشته باشند. علاوه بر این، با پیروی از این اصول، به فرزندان خود کمک می‌کنید درس‌های ارزشمند زندگی را بیاموزند و به بزرگسالان بالغ تبدیل شوند، یعنی پدر و مادری خوب. والدین مسئولیت بسیار سنگینی دارند و از آنها انتظار نمی رود که کامل و بی عیب باشند. مراقب خود باشید و از متخصصان در این زمینه کمک بگیرید.