زندگی و زندگینامه مهدی باخربیگی; داستان های مجید مجید (تصاویر)

شروع فعالیت هنری

کار مهدی باخربیگی از سال ۱۳۶۹ با مجموعه تلویزیونی کاسه های مجید آغاز شد. پس از آن در طول دوران حرفه ای خود فیلم ها و برنامه های تلویزیونی زیادی را ضبط کرد.

چگونه برای آیا نقش مجید انتخاب شده است؟

مهدی باقربیگی درباره نحوه انتخابش برای نقش مجید توضیح می دهد. وقتی آقای پوراحمد تصمیم گرفت «قصه های مجید» را بسازد، دبیرستان های اصفهان به دنبال جوانی 12-13 ساله بودند که با این موضوع آشنایی کامل داشت. لهجه اصفهانی صحبت می کردند و مورد آزمایش قرار می گرفتند. مدرسه ما پشت خانه بی بی خدابایامرز بود. ظاهراً خواهر آقا پوراحمد به او پیشنهاد داده که به مدرسه ما بیاید و در امتحان شرکت کند.

پس از حضور در مدرسه، آقای پوراحمد از مهدی که در آن زمان عضوی از گروه تئاتر مدرسه بود، خواست تا بعد از ظهر به همراه چند کودک دیگر برای تست ویدیو به خانه او بروند. مهدی نیز در آزمون ویدیویی پذیرفته شد و در نهایت آقای پوراحمد صلاح تصمیم گرفت نقش مجید را به او بسپارد.

مهدی باقر بیگی می گوید پس از شرکت در داستان های مجید دیگر نمی تواند مانند یک نوجوان رفتار کند، باید مانند بزرگسالان رفتار کند و متفکرانه و عاقلانه صحبت کند.

نظر مجید مظفری درباره مهدی باخربیگی

مجید مظفری بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در گفت وگویی درباره وضعیت فعلی مهدی باقر بیگی گفت: بازیگر داستان های مجید درخشش خود را از دست داده است، خود بازیگر باید زنده بماند زیرا نمی تواند از خود محافظت کند.

مهدی باخربیگی پس از این سخنان در پاسخ به سخنان آقای مظفری گفت: این جمله که «بعد از ورود به سن بلوغ نتوانستم بدرخشم چون نتوانستم از خودم محافظت کنم» به چه معناست؟ این کاملاً بیهوده است، مخصوصاً وقتی امکانات و شغلی برای استعدادیابی در شهر وجود ندارد. اگر کسی استعداد داشته باشد فرصتی برایش نیست. مجید مظفری انسان بزرگی است و من برای او احترام قائلم چون باید به بزرگان عرصه هنر و ظاهرشان احترام بگذاریم. از آنجایی که این روزها عضو شورای شهرداری بودم، نمی توانستم بازی کنم، اما با تمام شدن دوره مسئولیتم، کم و بیش پیشنهادهایی آمد، اما تصمیم گیری نشد. من بیشتر به حضور در تولیدات تلویزیونی علاقه مندم زیرا محبوبیت بیشتری دارند و افراد بیشتری می توانند آنها را تماشا کنند.»

فعالیت ها مهدی باخربیگی

کار می کند سینمایی

پاستوریونی (2017)

مرگ سفید (1389)

نان و شعر (1372)

سفرنامه شیراز (1371)

صبح روز بعد (1371)

چه شرم آور (1370)

کار می کند تلویزیون

دختر (1394)

بگو من کی هستم (1390)

پرانتز باز (2008)

در راه زاینده رود (1388)

در باد (1388-1389)

مرگ سفید – فیلم تلویزیونی (2008)

روز نو – تله فیلم (1386)

وکالت نامه (1382)

قصه های مجید (1370-1369)

مصاحبه با مهدی مس بیگی

در پایان برای آشنایی بیشتر با مهدی باخربیگی می توانید قسمت هایی از گفت و گو با او را بخوانید.

تو با اولین نقشت مهدی باخربیگی شدی…

بله، اما بدیش این بود که در جوانی این اتفاق برای من افتاد. اگر این اتفاق برای من در بزرگسالی رخ می داد، قطعاً می توانستم بیشتر پیشرفت کنم.

چرا بازیگری را ادامه ندادی؟

با وجود اینکه بیست سال از آن سریال می گذرد، من را به عنوان مجید می شناسند و مردم همیشه با دیدن من می خواهند حس مجید را به من القا کنند، اما قطعا این اتفاق نمی افتد. مجید در نوجوانی خیلی شیرین بود و اگر بخواهم الان در سن و سالش این کارها را انجام بدهم، خوب نمی شود. به گفته آقای پوراحمد، «قصه های مجید» اتفاقی بود که دیگر تکرار نمی شود.

بعد از کنار گذاشتن بازیگری چه کردید؟

پس از گذراندن دوره کارشناسی در سازمان فرهنگی شهرداری اصفهان مشغول به کار شدم.

خاطره جالبی از بی بی دارید؟

تمام لحظاتی که با بی بی بودم برایم خاطره بود. گاهی اوقات صحنه هایی وجود داشت که BB مجبور بود بازی کند. آنها می خواستند من روی صحنه باشم حتی اگر بی بی با دیگری بازی می کرد. در چنین صحنه هایی شوخی و شوخی می کردم تا بی بی لبخند شیرینش را جلوی دوربین نشان دهد.

بعد از پایان کار هنوز با بی بی ارتباط داشتید؟

در ابتدا حداقل هفته ای یک بار به او سر می زدم اما با افزایش سن و درگیری های روزانه ام کم کم با او ارتباط برقرار می کردم و حتی اگر نمی توانستم مرتب به خانه اش بروم. هنوز به دیدار او بروید تلفنی با او صحبت کردم. حتی بعد از اینکه مریض شدند از بچه هایشان حالشان را پرسیدم و گهگاهی به آنها سر می زدم.

بی بی در مراسم عروسی شما حضور داشت؟

نه، متأسفانه در آن زمان حوصله اش سر رفته بود و ما از حضور او در مراسم عروسی خود محروم شدیم. البته مشکلات زناشویی من را هم پیگیری کردند. هر بار که بعد از ازدواج به خانه شان می رفتم، از من می پرسیدند که آیا بچه داری…

از اخلاقت بگو…

من یک آدم عاطفی با اخلاقیات خشک هستم. اگر بخواهیم مردم را به دو دسته رفتار خوب و رفتار بد تقسیم کنیم، من در مرز رفتار بد هستم نه رفتار خوب، اما برای همه نیست. سعی می کنم بیشتر اوقات مودب باشم.

آیا تا به حال آرزویی داشته اید که برآورده نشده باشد؟

به شهادت خدا هر چه خواستم و حتی بیشتر از آنچه خواستم به من داد. البته از بچگی دوست داشتم پزشک شوم اما هیچ وقت برایم جدی نبود. رشته تحصیلی من کشاورزی بود و بیشتر به این رشته علاقه داشتم و ادامه دادم اما در هیچ کدام کار نکردم. شاید آرزوی دکتر شدن یکی از شعارهای دوران کودکی من بود. صدها هزار بار خدا را شکر می کنم که هیچ حسرتی به من نداد.

منبع: ستاره