آخرین وضعیت «تب دنگی» و «آبله میمون» در ایران

اخیرا ۲ بیماری «تب دنگی» و «آبله میمون» نگرانی هایی را ایجاد کرده است که پس از گذشت چند ماه از این نگرانی ها، بررسی وضعیت فعلی این بیماری ها را آغاز کردیم.

به گزارش میزان، 29 مهرماه 1403 قباد مرادی رئیس مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گفت: تعداد مبتلایان به دنگی از ابتدای امسال (1403) افزایش یافته است. به 226 مورد رسید.

آمیتیس رمضانی درباره آخرین وضعیت تب دنگی در کشور گفت: خوشبختانه در حال حاضر هیچ موردی از تب دنگی که موجب نگرانی باشد مشاهده نشده است. از سال 2024 یعنی از بهمن و اسفند سال گذشته به تدریج تعداد موارد ثبت شده تب دنگی در کشور افزایش یافت و به تدریج پشه آئدس در استان های مختلف شناسایی شد و شاهد ناپدید شدن پشه از یک استان واحد بودیم. به دیگری

وی ادامه داد: درست است که نگران نشستن پشه ها هستیم، اما پشه هایی که مسری نیستند جای نگرانی نیست، اما وقتی فرد بیمار وارد کشورمان می شود باید مراقب ورود پشه ها باشیم. در تماس با فرد بیمار آلوده می شوند.» .

این کارشناس بیماری های عفونی افزود: نگرانی کلی ما این است که پشه ها مبتلا شوند. این پشه‌ها خودشان آلوده می‌شوند و پس از پایان عمر یک ماهه‌شان، اگر پشه ماده باشد، عفونت را به تخم‌های خود منتقل می‌کنند و پشه‌های تازه متولد شده نیز مبتلا می‌شوند و در نتیجه می‌توانیم به بیماری بزرگی مبتلا شویم. تعداد پشه های آلوده به ویروس تب دنگی آلوده می شوند و به راحتی می توانند تعداد زیادی از مردم را آلوده کنند. هرچه جمعیت آلوده بیشتر باشد، تعداد پشه های آلوده بیشتر است، زیرا پشه از آنها تغذیه می کند و جمعیت بیشتر می شود. تعداد زیاد پشه ها خطر شیوع این بیماری را افزایش می دهد.

تعداد پشه های آئدس در سال های اخیر افزایش یافته است

عضو هیئت علمی انستیتو پاستور ایران با بیان اینکه پشه آئدس از سال 2018 در کشور دیده شده اما در سال های اخیر افزایش یافته است، گفت: از سوی دیگر مواردی بود که این بیماری در کشور ما مشاهده شد. همچنین. بسیاری از مردم کشورهای دیگر به کشورهایی که سفر کرده بودند بازگشتند و این بیماری را به کشور آوردند. همچنین حضور بیماران در کشور و انتقال محلی بیماری را داشتیم، یعنی فردی که سابقه سفر در داخل کشور نداشت، بیمار شد که نشان می دهد انتقال محلی داریم.

رمضانی با بیان اینکه انتقال محلی برای ما مهم است، تصریح کرد: تا زمانی که فردی به سفر نرود و بیماری را با خود به کشور نیاورد، کنترل بیماری بسیار راحت تر از زمانی است که انتقال محلی باشد. زمانی که انتقال موضعی این بیماری در 2 استان کشور گزارش شد، انتقال محلی بیماری شناسایی شد. به تدریج استان های شمالی و سپس استان های هرمزگان، سیستان و بلوچستان نیز وارد بازی شدند و به تدریج به بسیاری از استان ها سرایت کردند.

افزایش موارد «تب دنگی» که ما نگران آن بودیم محقق نشد

خوشبختانه با توجه به گرمای تابستان و کاهش بارندگی، موارد ابتلا به بیماری های منتقله از طریق مسافرت و انتقال محلی کاهش یافته است. در این منطقه رطوبت و بارندگی وجود دارد و منطقه بسیار گرم و خشک است که مکان مناسبی برای رشد پشه نیست. البته با شروع فصل پاییز و شروع بارندگی ها نگران افزایش تب دنگی چه در کشورمان و چه در کشورهای اطراف نبودیم. در کشورهای همسایه هم تدارکاتی وجود داشت و میزان بارندگی زیاد نبود.

این پزشک متخصص گفت: در حال حاضر بسیاری از مراجع ذیربط به طور فعال در حال پایش، بررسی و پایش ردیابی پشه، انتقال موضعی و تشخیص بیمار هستند که در صورت لزوم اقدامات لازم را انجام می دهند.

وضعیت «آبله میمون» دیگر با گذشته تفاوتی ندارد

عضو هیئت علمی انستیتو پاستور ایرانیان ضمن تشریح بیماری آبله میمون با اشاره به اینکه وضعیت فعلی این بیماری با گذشته تفاوتی ندارد، خاطرنشان کرد: در سال 2022 این بیماری به غیر از قاره آفریقا به بسیاری از قاره ها سرایت خواهد کرد. آبله میمون نیز مشاهده شد و وضعیت اضطراری اعلام شد و پس از حدود 6 ماه بیماری تحت کنترل قرار گرفت و مورد جدیدی مشاهده نشد و زمانی که مشاهده شد این عفونت فقط در قاره آفریقا وجود دارد بیماری برطرف شد. وضعیت اضطراری

سپس در سال 2024 با افزایش تعداد مبتلایان به این بیماری مواجه شدیم و ویروس جهش یافت که باعث شد شیوع، شدت و علائم بیماری افزایش یابد و در عین حال تعداد زیادی از موارد نیز مشاهده شد. دیده می شود. این بیماری در خارج از قاره آفریقا از جمله کره و پاکستان نیز شناسایی شده و مجدداً وضعیت اضطراری برای این بیماری اعلام شده است.

هیچ مدرکی دال بر خطر بیماری همه گیر برای آبله میمون وجود ندارد

کارشناس بیماری های عفونی گفت: در حال حاضر هیچ مدرکی مبنی بر سرایت موارد این بیماری به سایر نقاط جهان و خطر همه گیر شدن آن نداریم. موارد این بیماری محلی و در قاره آفریقا است. واکسیناسیون در کشورهای آفریقایی برای جلوگیری از گسترش بیشتر این بیماری بسیار مهم بود، زیرا هر چه این بیماری در آن منطقه کنترل شود، احتمال سرایت آن به جهان کمتر می شود. این واکسن نیز به آنها اختصاص داده شد. در حال حاضر هیچ مورد نگران کننده ای در خارج از قاره آفریقا وجود ندارد.