استرس محل کار یک اپیدمی خاموش در دنیای مدرن است و متاسفانه کمتر در مورد آن صحبت شده است.
به گزارش ایسنا، استرس محل کار مشکل فزاینده ای است که باعث فرسودگی شغلی و مشکلات سلامتی می شود. عوامل کلیدی عبارتند از اضافه بار کار، کنترل محدود بر وظایف، تعادل ضعیف کار و زندگی، رقابت ناسالم بین همکاران، نقش های کاری نامشخص، ناامنی شغلی به دلیل عوامل اقتصادی و عدم قدردانی. مدیریت این استرس ها مستلزم ارتباط باز با مدیران و کارفرمایان و تمرین تکنیک های ذهن آگاهی است.
استرس محل کار یک اپیدمی خاموش در دنیای مدرن است و متاسفانه کمتر در مورد آن صحبت شده است. مرگ برخی از کارمندان به دلیل کار بیش از حد و استرس در محل کار، نگرانی هایی را در مورد سلامت روان صاحبان مشاغل طولانی مدت در خواب زمستانی ایجاد کرده است.
افزایش تقاضا، ساعات کار و گاهی اوقات انتظارات غیرممکن. همه اینها به راحتی می تواند کار را به استرس بی امان تبدیل کند.
بر اساس مطالعات متعدد، استرس مزمن در محل کار می تواند منجر به فرسودگی شغلی، کاهش بهره وری و مشکلات درازمدت سلامتی مانند بیماری قلبی شود. تنها با شناسایی علل اصلی استرس در محیط کار می توان این مشکلات را مدیریت کرد.
در اینجا هفت دلیل رایج استرس ناشی از کار و نحوه مدیریت آن ها آورده شده است.
اهداف و ضرب الاجل غیرقابل تصور
یکی از شایع ترین دلایل استرس در محیط کار، کار زیاد افراد است. اگر حجم کاری که به یک کارمند پیشنهاد می شود بیش از آن باشد که بتواند در یک بازه زمانی معین انجام دهد، دائماً تحت فشار خواهد بود. داشتن خواسته های بسیار زیاد و تقریباً بی پایان می تواند کارمندان را خسته، ضعیف و در نهایت فرسودگی کند.
برای انجام حجم زیادی از کار در مدت زمان محدود، اولویت بندی کار ضروری است. بنابراین، در ابتدا فوریت‌ترین چیز را بیابید و در صورت لزوم آن را تفویض کنید. راه دیگر برای کاهش این احساس، تقسیم پروژه های بزرگ به کارهای کوچکتر و عملی است. از ابزارهای مدیریت زمان که ممکن است به آن نیاز داشته باشید، از لیست کارهایی که باید انجام دهید تا برنامه های بهره وری، استفاده کنید تا به اولویت هایی که تعیین کرده اید پایبند باشید.
پرداختن به انتظارات نادرست از طریق گفتگو با مدیریت ارشد و درخواست شفاف سازی اولویت ها به کاهش بخشی از این فشار کمک می کند.
ندانستن چه کاری و چگونه انجامش دهد
وقتی کارمندان کنترل کمی بر حجم کار، برنامه یا فرآیند تصمیم گیری خود دارند، این فرآیند می تواند منجر به احساس درماندگی و ناامیدی شود. فقدان اختیارات واضح باعث می شود کارکنان احساس ناتوانی کنند که منجر به استرس و عدم تعهد می شود. مدیریت خرد، ساختارهای سفت و سخت و نقش های شغلی نامشخص می تواند این احساس را بدتر کند.
یاد بگیرید که مرزها را تعیین کنید و مستقیماً با مدیران ارتباط برقرار کنید. کارفرما یا مدیر می تواند با ایجاد یک محیط محرک که از بازخورد کارکنان استقبال می کند و همچنین درجه ای از آزادی را در تصمیم گیری در مورد وظایف شغلی فراهم می کند، این عامل استرس زا را کاهش دهد.
رویکرد دیگر برای ایجاد رضایت و حذف عوامل استرس زا، شرایط کاری انعطاف پذیر است.
عدم تفکیک زندگی شخصی و حرفه ای
به خصوص با فرهنگ کاری پرمشغله امروزی، جدا کردن کار و زندگی شخصی به طور فزاینده ای چالش برانگیز شده است. با برنامه کاری فعلی، فرد باید کار را به خانه بیاورد یا تمام روز در حالت آماده باش باشد. بنابراین روابط شخصی را مختل می کند و باعث استرس مزمن جسمی و روحی ناشی از خستگی و افسردگی می شود.
با تعیین مرزهای مشخص در مورد زمان کار و زمان استراحت می توان به تعادل بین کار و زندگی دست یافت. حمل برخی از دغدغه های کاری و کاری به اوقاتی که در خانه هستید، زندگی شخصی شما را مختل می کند، بنابراین با جدا کردن کار خانه از شغل، به آن پایان دهید. فراموش نکنید که یک استراحت کوتاه در وسط روز و یک استراحت کامل در پایان هفته داشته باشید.
رقابت ناسالم در محل کار
این یکی دیگر از منابع اصلی استرس در محل کار است. درگیری، ارتباط نادرست یا تنش مداوم با همکاران یا مافوق ها می تواند به راحتی محیط کار را متخاصم کند. بدون اجماع، تعارض باعث اضطراب، انگیزه کم و درد عاطفی در انجام کار شما می شود.
ارتباط موفق افراد را قادر می سازد تا مشکلات را با هم حل کنند. موضوع را شفاف و حرفه ای بیان کنید و سعی کنید دیدگاه طرف مقابل را درک کنید. اگر شرایط ایجاب می کند، یک شخص ثالث بی طرف مانند یک مدیر یا نماینده منابع انسانی برای میانجیگری پیدا کنید. همکاری و احترام متقابل به جلوگیری از تشدید درگیری ها کمک می کند.
عدم شفافیت در وظایف محوله
نقش ها یا انتظارات نامشخص می تواند کارکنان را گیج کند و منجر به ناامیدی و استرس شود. با توجه به مسئولیت های نامشخص، ممکن است به یک فرد بالقوه سازنده و سخت کوش گفته شود که بهترین عملکرد خود را ندارد. اهداف نامشخص و تغییر اولویت ها نیز می تواند باعث ایجاد این منبع استرس شود.
در مورد نقش ها و انتظارات با مدیران ارتباط برقرار کنید. ارائه شرح وظایف دقیق، اهداف روشن و بازخورد مداوم، کار کارفرما را آسان می کند. یک فرآیند صحیح پذیرش از سردرگمی جلوگیری می کند و هنگام معرفی کارکنان جدید به سازمان، انتظارات را زودتر ایجاد می کند.
عدم امنیت شغلی
بسیاری از کارگران در بازار کار پویای فعلی با ناامنی شغلی و عدم اطمینان اقتصادی مواجه هستند. ترس از دست دادن شغل خود را در تغییر ساختار شرکت، از دست دادن کارمندان یا استخدام کارگران قرارداد موقت نشان می دهد. کارمندان اغلب از جایگزینی با یک کارمند جدید می ترسند در صورتی که معیارهای عملکرد تعیین شده را برآورده نکنند. بسیاری از شرکت ها نیز کارمندان خود را به دلایل مالی اخراج می کنند که باعث ترس از دست دادن شغل می شود و در نتیجه به کارمندان فشار وارد می کند.
اگرچه امنیت شغلی تا حد زیادی خارج از کنترل یک کارمند است، اما تلاش‌های مستمر برای توسعه مهارت‌ها و پیشرفت شغلی می‌تواند به افراد کمک کند در زندگی کاری خود احساس قدرت کنند. یادگیری مستمر، کسب مهارت‌ها و گواهی‌های جدید، به‌روزرسانی وظایف شغلی، و برقراری ارتباط با سرپرستان و مدیران ارشد در مورد اهداف بلندمدت شغلی و فرصت‌های بالقوه در سازمان، همگی می‌توانند به کاهش خطر بیکاری و کاهش چشمگیر استرس در محل کار کمک کنند.