مهسا بهادری: ترکیه در 15 سال گذشته پس از آمریکا و انگلیس بیشترین صادرات سریال تلویزیونی را داشته است. جالب است بدانید سالانه نزدیک به 60 سریال تلویزیونی در ترکیه فیلمبرداری می شود و کسانی که این سریال ها را در نزدیک به 170 کشور جهان تماشا می کنند با استانبول و دیگر شهرهای ترکیه و فرهنگ شهری حاکم بر آنها آشنا هستند.
جالبتر این است که در سال 2024 صنعت تولید انبوه ترکیه با صادرات سریال های تلویزیونی به بیش از 150 کشور جهان بیش از 500 میلیون دلار درآمد خواهد داشت. 500 میلیون تقسیم ضربدر 80 هزار تقسیم برابر با 40 هزار میلیارد تقسیم است
سریال های ترکی در خاورمیانه، آمریکای لاتین، آمریکا، استرالیا و کشورهای اروپایی طرفداران زیادی دارد. تخمین زده می شود که این سریال ها که با گسترش پلتفرم های دیجیتال در نزدیک به 200 کشور به نمایش در می آیند، بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان آن را تماشا می کنند.
در همین راستا پلتفرم نتفلیکس اعلام کرد که از سال 2021 تاکنون 47 محتوای ترکی در فهرست 10 برنامه هفتگی برتر جهانی این پلتفرم قرار گرفته است. این مطالب جزو پربیننده ترین آثار در 92 کشور جهان بوده و در 4 سال گذشته در 184 هفته در این کشورها وارد فهرست 10 اثر پربیننده این کشورها شده است.
اولین سریال تلویزیونی این کشور در سال 1365 و سال ها پس از رونق سریال های تلویزیونی در ایران کلید خورد! از همان سال‌ها استفاده از تمام ظرفیت‌های موجود برای توسعه سیاست‌های منطقه‌ای و بین‌المللی از برنامه‌های حساب شده و بلندمدت دولت ترکیه بوده است. اکنون ترکیه با بیش از 1250 کانال تلویزیونی و رادیویی در بخش های دولتی و خصوصی، رتبه چهارم را در جهان رسانه فراگیر دارد. ترکیه که پس از آمریکا دومین صادرکننده بزرگ فیلم و سریال در جهان محسوب می شود، هند و کره جنوبی را به عنوان بزرگترین رقیب خود در صادرات سریال پشت سر گذاشت.
منحصر به فرد بودن ترکیه در خاورمیانه
اکنون سریال سازی در عرصه هنرهای نمایشی نه تنها سطح پایین و سطح پایین تلقی می شود، بلکه سینماگران مشهور دنیا نیز آثار مختلفی را کارگردانی و تولید کرده اند. حتی برخی از منتقدان بر این باورند که به دلیل غلبه فیلم‌های پرفروش در صنعت سینمای تجاری جهان، سریال‌های تلویزیونی امروزه عرصه‌ای هستند که ایده‌های روایی و سبکی جدید و جسورانه در آن ظهور می‌کنند.
سریال های ترکی نقش مهمی در معرفی فرهنگ و جاذبه های گردشگری ترکیه به جهان دارند. بسیاری از علاقه مندان به این سریال ها به مکان های تصویربرداری علاقه دارند و از غرفه های تبلیغاتی گردشگری ترکیه در نمایشگاه های بین المللی درباره این مکان ها اطلاعات کسب می کنند. این روند فرصت های جدیدی را برای جذب گردشگر به ترکیه فراهم می کند و به رشد بخش گردشگری این کشور کمک می کند.
قبل از اینکه سریال های ترکیه ای به این شکل بازار خاورمیانه را در اختیار بگیرند، مصر و به ویژه سوریه پیشتاز صنعت سریال های تلویزیونی در این جغرافیا بودند. محبوبیت سریال های سوری به حدی بود که حتی پس از ورود سریال های ترکی به دنیای عرب، دوبله آنها با لهجه سوری یکی از ترفندهای شبکه ها برای محبوبیت این سریال ها بود.
این مجموعه های تلویزیونی علاوه بر سود مالی بالایی که داشتند، قدرت های نرم بسیاری را نیز برای ترکیه به ارمغان آوردند. این موضوع باعث ترس دولت هایی شد که خود را در مقابل ترکیه می دیدند.
مسیر معکوس صدا و سیما
حالا در چنین دوره ای سریال سازی در ایران مسیری معکوس و نزولی را طی می کند. کمبود بودجه یکی از دلایل کاهش تولید و کیفیت برنامه های رادیویی است. این کمبود در حالی رخ می دهد که این سازمان در حال حاضر 24 هزار میلیارد تومان بودجه دریافت می کند، بخش های اداری سازمان به شدت فربه هستند و طبق آمار ارائه شده غیرقابل تایید، تقریباً 50 هزار کارمند حقوق بگیر در سراسر جهان دارد. کشور طبیعتاً نیروهایی در این تعداد بیشتر از منابع مالی استفاده می کنند. از سوی دیگر افزایش دستمزدها و هزینه های تولید به دلیل سیاست های غلط مدیران تلویزیون باعث شده است که هزینه سریال بدون توجه به تعداد بیننده و تبلیغاتی که می توانند جذب کنند، افزایش یابد و این موضوع باعث شده تا سریال از بقیه عقب بمونه رقابت با سریال های تلویزیونی کشورهای همسایه.
از سوی دیگر، تحریم های بین المللی توانایی ایران را برای انجام تجارت با پلتفرم های جهانی مانند نتفلیکس و HBO محدود کرده است. این محدودیت باعث شد که ترکیه از طریق سریال سازی درآمد کسب کند در حالی که ایران فقط به صورت محلی فعالیت می کرد.
اسماعیل عفیفه تهیه کننده سینما درباره اهمیت حضور صنعت سریال سازی ایران در عرصه جهانی صحبت کرد که در ادامه می خوانید.
چگونه ترکیه در این زمینه به میدان آمد؟
اگر صنعت تولید انبوه ما بخواهد در دنیا جایی مثل ترکیه پیدا کند، ابتدا باید مشکلات سیاسی خود را حل کند، مثلاً توانایی برقراری روابط سیاسی دوستانه با دنیا را پیدا کند و سپس به ابتکارات اقتصادی و فرهنگی بپردازد. اساساً برای ورود به بازار فیلم باید این تحریم ها برداشته شود. در مرحله بعد باید کنترل هایی را در نظر گرفت که مخاطب داخلی باید تحمل کند اما برای بینندگان کشورهای دیگر قابل قبول نیست. پس از این دو مرحله که در شرایط کنونی به نظر نمی رسد به راحتی به دست آید، باید سال ها در تولید سریال هایی مانند ترکیه، تمرین و پخش آن ها به کشورهای دیگر صبور باشیم تا به فروش هایی که صنعت سینما دارد برسیم. پررونق امروز .
مزیت های ورود به بازار جهانی چیست؟
بازار جهانی ما را در رقابت با دیگر کشورها و شرکت های فیلمسازی قرار می دهد. در چنین شرایطی برای ماندن در بازار رقابتی باید کیفیت محصول را در حد ذائقه مصرف کننده نگه داریم. وگرنه مخاطب نخواهیم داشت سپس پس از یافتن جایگاهی در بازار جهانی، درآمد کسب و کار فیلم به قدری افزایش می یابد که با افزایش هزینه های تولید، امکان تولید سریال ها و فیلم های تلویزیونی با کیفیت بالاتری وجود خواهد داشت. در شرایط فعلی فقط با خودمان رقابت می کنیم.
اگر 20 سال تجربه و ارتباطات جهانی را کنار بگذاریم، چه تغییری در سطح سریال سازی در ترکیه رخ داده است؟
وقتی دو عامل ذکر شده را حذف کنیم، وضعیت ما یکسان می شود. ما نمی توانیم ارتباط با دنیا و بازاریابی مبتنی بر اطلاعات و تحقیق را کنار بگذاریم و انتظار پیشرفت داشته باشیم. ترکیه برای رقابت با غول های سریال های جهان، تحقیقات علمی مبتنی بر آمار و روانشناسی اجتماعی را با توجه به روحیات و سلیقه مردم کشورها و فرهنگ های دیگر انجام داد و به این ترتیب به تدریج جایگاه خود را در بین صدها رقیب تقویت کرد. . اکنون سریال های ترکی نه تنها درآمد مستقیمی از فروش بین المللی دارند، بلکه باعث رونق صنعت گردشگری و سایر مشاغل مرتبط با گردشگری می شوند. یعنی استفاده هوشمندانه از ظرفیت تولید فیلم و سریال تلویزیونی و فرصت های مختلف در رشد اقتصادی این کشور بسیار موثر است. در عین حال نمایندگان این حرفه و نیروی انسانی آنها نیز به رونق بیشتری دست یافتند.
۲۴۵۲۴۵
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین