فلاپی تهیه حلقه در روز نامزدی یا عروسی بخشی از همه فرهنگ های امروز است و تاریخ این هدیه به مصر باستان و رم باز می گردد.
به گفته Discovery Magin ، Ferraro ، شاید تعجب کنید که پوشیدن حلقه روی انگشت چهارم آن ، دست چپ سنتی است که حداقل هزار سال قدمت دارد. این به این دلیل است که یک ورید از این انگشت به قلب کشیده می شود. به این رگ سیاه آموریس گفته می شود. این ایده اغلب به مصریان ، یونانیان و رومیان سابق نسبت داده می شود ، اما ریشه های حلقه نامشخص هستند. غالباً گفته می شود که سنت حلقه های ازدواج از مصر باستان آغاز شده است. باستان شناسان حلقه های طلا را در مصر کشف کردند که می تواند شیوه های مشابهی با حلقه های ازدواج مدرن نشان دهد.
با این حال ، قبل از سلطنت بطلمیوس ، هیچ ازدواج رسمی در مصر باستان صورت نگرفت. قراردادهای ازدواج اجرا شد ، اما عمدتاً ترتیبات بین خانواده ها باقی مانده است. این احتمالاً استفاده از حلقه های ازدواج از مصر به یونانیان و اتروس و در نتیجه گسترش به روم باستان است. با این حال ، یونانیان باستان محافل عشق را تغییر دادند ، نه ازدواج ، به عنوان سمبل عشق. این تاریخ حلقه های عروسی است ، اما محافل نامزدی چه زمانی و از کجا محبوب شدند؟ در مورد استفاده از حلقه ها برای مشارکت ، تمام تحقیقات در رم به پایان می رسد. یا حداقل به نظر می رسد
کارن کالیر هرش ، استاد کلاسیک یونانی و رومی در دانشگاه معبد ، توضیح می دهد که حلقه های رومی به طور کلی به عنوان حلقه نامزدی با حکاکی دستهای تو در تو شناخته می شوند. این حکاکی نمادی مشترک از یونانیان و رومیان است که تأیید می کند که بین مردم تغییر متقابل وجود دارد.
کالالایر هرش ، نویسنده کتاب “عروسی رومی: دین و معنی در دوران باستان” ، می گوید که به طور کلی ، محافل برای فرهنگ های باستانی بسیار مهم هستند. آنها نماینده ثروت و وضعیت هستند ، مورد استقبال کسانی که نقش های سیاسی خاصی دارند و از اهمیت نمادین و مذهبی برخوردار هستند. شواهد دیگر همچنین بر استفاده از حلقه ها در نامزدی رومیان تأکید می کند: به عنوان مثال ، نویسنده بزرگ ، فلسفه طبیعی ، طبیعی و تاریخ طبیعی ، “وقتی نامزدی به یک زن فرستاده شد ، یک زن به یک زن فرستاده شد و در این محافل سنگی وجود ندارد.” کالیبار هرش می گوید: “شواهد کافی وجود دارد که بگویند حلقه ها به عنوان یک وعده داده می شوند.” “این حلقه معمولاً در مراسمی به نام Sponealia ارائه می شود که معمولاً بین داماد و پدر عروس ارائه می شود.”
این حلقه های نامزدی به عنوان Pronobi Anoli شناخته می شوند و ممکن است با گذشت زمان از حلقه های آهن ساده به حلقه های نقره ای و طلایی که PLA آنها را تعریف می کند تغییر کرده باشد. تقریباً در قرن سوم قبل از میلاد ، به نظر می رسید که سنت معمول با سنگهای قیمتی در بین موجودات آراسته شده است. حلقه های ازدواج رومی به عنوان یک هدیه باقی مانده و احتمالاً روزانه مورد استفاده قرار نمی گیرد ، استفاده از حلقه های ازدواج رومی ممکن است کلیسای مسیحی را ترغیب کند تا از آن در عروسی استفاده کند. در قرون وسطی ، آنها به نمادی از عشق و وحدت دائمی تبدیل شدند. بنابراین ، قرار دادن انگشتر روی انگشت شخصی برای ازدواج با تاریخ طراحی شده است. البته تمام قسمت های این سنت قدیمی محافل درگیری مدرن و الماس را در نتیجه بازاریابی حیله گری که قدمت آن به اواسط قرن سوم باز می گردد ، تشکیل ندادند.