در مصاحبه ای ، آندره مالرو در مصاحبه ای می گوید: “بیشتر مورد حمایت انسان ها همان چیزی است که در گذشته باقی مانده است ، زیرا امروز ، آنچه که از بین می رود و امروز می رسد ، معنی ، هنر و فرهنگ در زمینه دفاع است که شخص می تواند برای خودش داشته باشد.”
نوروز چنین عملکردی برای ایران و ایرانیان دارد. تاریخی ، افسانه ای و طولانی ترین جشن خاک ، شاید قدیمی ترین جشن بشر در نظر گرفته شود. نوروز راوی صلح ، زندگی ، عقلانیت ، زیبایی شناسی و بشریت است. نمادی از روح عمیق و معنوی ایران.
برای ما ، نوروز “آل -هوسین آل -هاسن هاوا”. همان خدای شکسپیر ، که اهداف خام و خام ما را تشکیل می دهد. همان پیام Dostoyevsky من دوست شما را در عمل دوست دارم. همان بهشت ، قلب های خالص عیسی مسیح و بی ادب بودن رم رولان.
ایرانی نوروز شاهد زندگی زندگی ایران بود.
ممکن است یک سال در زندگی ما باشد ، اما برای ایران که هزاران نورووز را می بیند ، این فقط یک لحظه موقتی است. نوروز ، مانند ایران ، روزهای دشوار و تصادفی را گذراند. هر دو ایران به زمین افتادند و برخاستند. او هم موفقیت و هم عزاداری خود را دنبال کرد. نیازی به رفتن نیست در نیمه آخر نیمه گذشته شاهد سقوط Khorramshahr و آزادی پیروز و افتخار Khorramshahr بود.
دکتری به قول اسلام نودوشان:
*”کسانی که در زندگی خود رنج نمی برند ، لیاقت خوشبختی ندارند. تراژدی همیشه عزت سرنوشت بزرگ است. طبق این ، ما حق داریم به کشور خود افتخار کنیم.”
ایران یک خاک فوق العاده و شگفت انگیز است. حتی در عصر بیگانگان – تاتار ، دیگران – معنوی ، جامد ، جامد و ریشه دار ، نه تنها در آن ، بلکه این بیگانگان را هضم می کند.
با نفرت ، برای کسانی که از رویاهای رویاها و آینده آنها ناامید شده اند ، چند هزار سال از تاریخ شاهدان: “مأموریت ایران ادامه می یابد.” و جهان از جلال و توسعه ایران زیبا پیروی خواهد کرد. نوروز ، راوی چند هزار سال ، شاهد این ادعا است.
۴۷۴۷
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین