دستور حمله به مهران مدیری از کانادا صادر شد

بهترین: چندی پیش نصرالله رادش با ساعت وداع گفت. ساعت خوش زمانی است که احتمالاً برای شما تازگی خواهد داشت حتی اگر در هزاره آینده آن را ببینید. رادش هم از آنجا گل زد. ساعت می گوید خوش مدیون نوشته های ارژنگ و داوود است. حتی مهران مدیری پیش از این گفته بود که این نمایش به دلیل حضور ارژنگ امیرفضلی و زنده‌ایاد داود اسدی در گروه نویسندگی موفق بوده است. این برنامه ای است که تا امروز و سه دهه بعد، به نظر می رسد رقابت جدی نداشته باشد.

اما آنچه در این میان بحث برانگیز می شود، اظهار نظر مفصل ارژنگ به رادش است: «آقای صداقت عزیز، شما لطف دارید، اما مهران مدیری می گوید این کار من است، شما هم بگویید این کار اوست، نکن. لحظه ای ناراحت باش، عظمت او را به حقارت نبینی.» غمگین مباش. احتمالاً باید بپرسیم که آیا ارژنگ با مدیری شوخی می کرد یا با آن لحن صدا ابراز ناراحتی می کرد؟ نکته عجیب این بود که مدام در صحبت هایش از مدیر صحبت می کرد و می گفت با هیچکس مشکلی ندارم. البته این روزها در کانادا اوضاع کمی متفاوت است. او از حرفه اصلی خود دور شده و به عنوان راننده تاکسی اینترنتی در تورنتو مشغول به کار است و به قول خودش از نظر درآمد رویه ایده آلی را دنبال نمی کند و با مشکلات دست و پنجه نرم می کند.

همین موضوع باعث شده تا کمدی ارژنگ این روزها سیاه شود. از وضعیت آشفته درآمد و هزینه ها گرفته تا ویدیوی تبریک سال نو در کانادا، همه به زیبایی حال و هوای خود را نشان می دهند. اما او همچنان خلاق است و بینندگانش را غافلگیر می‌کند و شرط می‌بندیم که بازدیدهای ویدیوهایش بیشتر از کمدی‌های تلویزیونی باشد.

نوروز 72

بیش از سه دهه از اولین همکاری ارژنگ و مهران می گذرد. «نوروز ۷۲» اولین پدیده دهه هفتاد. این برنامه به طرز باورنکردنی مورد استقبال قرار گرفت. مجموعه ای از عناصر خنده دار و جدیدتر که موضوعات مختلف را پوشش می دهد و فضای برنامه نویسی بعد از انقلاب را به هم می زند. تا آن روز هیچ مجموعه طنز در قالب وجود نداشت و مخاطب اصلاً با این شیوه کار آشنا نبود و به همین دلیل برای او جدید و جذاب بود.

ساعت خوش؛ خط تولید خنده در سی سال

سال 73 سالی است که «ساعت خوش» شادترین لحظات را به مردم هدیه کرد. چهره های جدیدی از صحنه تئاتر در مقابل دوربین قرار گرفتند و برای اولین بار از طریق قاب جادویی مشاهده شدند. به نظر می رسد چهره ها ستون اصلی طنز در منظر تصویر امروزی هستند. نسل امروز به دلیل وجود شبکه های اجتماعی و انتشار برخی از قطعات آن تا حدودی با ساعت آشنا هستند. نوشته داوود اسدی، ارژنگ امیرفضلی، رضا عطاران و دوستان مهران مدیری تا با ترکیب برنده خود تلویزیون را تسخیر کنند.

ارژنگ فرفری روی دیگری داشت. تقلید صورتی با نمک بود و حالا می فهمیم که در خاطرات برخی از کاربران از دوران جوانی ملس هم عشق او بوده است. ارژنگ با همین آموزش های کاراته می تواند ضربه محکمی به کمدی حال حاضر ایران وارد کند. هیچ کس نمی داند برای آن روزها حیف است.

اخراجی ها

با این حال ارژنگ در بحث اخراج سبک خاص خود را دارد. شخصیت ژولیده «امیر» که از اعتیاد به عنوان منبع شوخ طبعی استفاده می کند، عقب مانده است، اما وقتی دهانش را باز می کند، خنده تماشاگران را به حد انفجار می کشاند. شاید تنها بازی به بزرگی فیلم، بازی ارژنگ باشد. سال ها بعد و پس از بارها تماشای فیلم، می توان گفت که این اخراج احتمالا به خاطر خلاقیت فردی بازیگران بوده است تا فیلمنامه. بازیگرانی که یک اثر محبوب را به کارنامه مسعود ده نمکی اضافه کردند.

نظر مخاطب چیست؟

آلبیون: در خانه ما می نشینند و ساعت را تماشا می کنند. موضوع مسابقه وزنه برداری روزمان بدایف ترجیحا از ازبکستان (با چهره ارژنگ امیرفضلی) است.

– اسکابرت: ما در ساعات خوشی با ارژنگ امیرفضلی و دوستانش در دهه 60 بزرگ شدیم 🙂

گل خشخاش: وقتی به این فکر می کردم که جاذبه کجاست، یادم آمد که یک دختر دبیرستانی بودم که دنبال خانه ای می گشتم که اوقات خوشی داشته باشد. بله، ارژنگ امیرفضلی را دوست داشتم. هنوز دفترچه امضا شده توسط بچه ها در کمد من در ایران محفوظ است! چه غذاهایی را چند سالی است که نپخته ام؟

سایه: می دانم در قطار چه بر سر ارژنگ امیرفضلی آمده است. اما در آن زمان که تب ساعت خوش همه به خصوص دختران جوان را فرا گرفت، یکی از بچه های مدرسه ما واقعاً گرفتار تصادف شد و شماره خانه را پیدا کرد!

-لوئیس: ارژنگ امیرفضلی از ابتدای برنامه های پرواز 57 و چاس خوش کمدین مورد علاقه من بوده است.