جنتلمن ترین بازیگر ایران این روزها حال و روز خوبی ندارد

بهترین: چندی پیش محمدرضا فروتن با فیلم «نیلگون» به اکران بازگشت. این فیلم اولین تجربه حسین سهیلی زاده در سینماست. این دو پیش از این در پروژه های مانکن و عقرب عشاق همکاری داشتند که در مقایسه با آثار شاخص نمایشگاه خانگی با استقبال خوبی از سوی مخاطبان مواجه نشد.

فیلم «نیلگون» نیز در رتبه نهم فروش گیشه سینماها قرار گرفت و توانست در هفته دوم فروش از مرز دویست میلیون تومان عبور کند. این عدد برای فیلمی که محمدرضا فروتن بی ادعا در آن حضور دارد، شوخی تلخ است. به هر حال فروتن روزگاری سوپراستار این سینما بود و مسیری که طی کرد احتمالا کمی بیشتر نیاز به تفکر دارد.

هادی اعتمادی مجد «شخصیت آقای محمدرضا فروتن کجاست؟!» او از پر بودن این بازیگر در کارهای اخیرش می گوید و می نویسد: سال 1376. دوران اوج گیری درام های اجتماعی با عناصر عاشقانه. دست سرنوشت پس از چهار فیلم خسته کننده و کم اهمیت، «محمدرضا فروتن» را مستقیماً مقابل دوربین مسعود کیمیایی قرار داد. تماشاگران سینما با تعجب می بینند این جوان زیبا، خوش تیپ و خوش تیپ با آن صدای لرزان که هنگام فریاد زدن از عصبانیت خود مانند چکش استفاده می کند، این همه مدت کجا بوده است!

با خنده های تاثیرگذار اسفندیار را بازی می کند! مرجان شیرمحمدی فردی تندخو و کنایه آمیز است که وقتی خود را به پشت خط تلفن «زیبا» معرفی می کند به طعنه می گوید «تو خیلی دیوونه ای»! قبلاً در پاسخ به قاعده خود توپید که «حادثه ای ما را به مرتیکه و زانیک نرساند، حادثه ای ما را از تمدن بیرون نکند» درست است! (این دیالوگ همیشه در پشت ذهن من وقتی با تصادف مواجه می شوم!)

وقتی با دوستانش است غرور و جدیت نشان می دهد تا فاصله اش را به آنها نشان دهد. تاکتیک های هوشمندانه Humble با راهنمایی و توصیه کیمیا به خوبی عمل می کند و در نهایت به گوش سیمرغ می رسد. پس از آن، برای بیش از یک دهه، این فیلم مهم به طور مداوم در اینترنت دست به دست می شد. دو زن، قرمز، زیر پوست شهر، اعتراض، متولد مهر، شب یلدا، سرباز جمعه، آرام آرام، اتوبوس شب، کنان و… هر بار غافلگیر کننده تر از دفعه قبل و پاداش پشت پاداش.

روان پریشی های دیوانه ناصر با وحشیگری تکان دهنده اش نسبت به همسرش در «قرمز» یا عشق دلخراش و عاشقانه حامد با عصیان های لحظه ای اش در «شب یلدا» در نمایش متواضع ظاهری تحسین برانگیز دارد. مرد رمانتیک و سرکش داستان ما از اواخر دهه 80 به بعد شروع به افول کرد. این فیلم یکی پس از دیگری بی اهمیت و فراموش شدنی است. دوره طولانی افول و نوعی رها شدن.

سه درام آخر او در شبکه نمایش خانگی یعنی «مانکن»، «جزیره» و «عقراب عاشق» به خاطر کیفیت ضعیف بازی او غافلگیرکننده است، البته ضعیف و سردرگم بودن هر کدام از آنها! فروتنی کاریزماتیکی که می شناسیم نه رنگ داشت و نه بو. دو فیلم آخر او «فصل ماهی سفید» و «نیلگون» که یکی از تصنعی ترین بازی های او این روزهاست حتی فروش میلیاردی هم نداشت. دوران حیا به پایان رسیده یا بی خیال ایستادن در جای مناسب سینما شده است؟! هر چی باشه شخصیت آقا فروتن خیلی تو سینما خالیه!

کاربران در مورد آن چه می گویند؟

مارچلو درباره این روزهای محمدرضا فروتن نوشت: محمدرضا فروتن یکی از سوپراستارهای بی چون و چرای سینما بود که با همسایه سرخ به اوج خود رسید و نزدیک به یک دهه در اوج ماند. با همه بزرگان سینما کار کرد اما هیچ وقت بازی نکرد و به فکر تماشاگر نبود. او برای سینمای ما مانند یک جنتلمن واقعی رفتار کرد. ای کاش می توانست این روزها به همان مسیر برگردد. واقعاً مایه شرمساری است!

: اصلا نمی فهمم چرا محمدرضا هومبولد باید به این روز می آمد؟ چرا او مرد است؟ غیر ممکن است که شما این همه سناریو بد را بازی کنید!

و رزیتا: من فیلم محقر محمدرضا کنعان را میخواهم. من این حقیر رو اصلا نمیشناسم…