اگرچه آنفلوانزای پرنده و آنفولانزا معمولی در برخی از زوایا مشابه هستند ، اما تأثیر آنها بر عفونت و سلامت انسان از نظر منشا متفاوت است. آنفلوانزا معمولی یک بیماری مشهور و مشهور با روشهای گسترده ای برای جلوگیری از آن است و آنفولانزای پرنده یک منشأ حیوانات نادر اما جدی است که به طور بالقوه می تواند به یک بیماری همه گیر جهانی (منطقه) تبدیل شود.
به گفته مای هلز ؛ در هر فصل ، آنفلوانزا به ویروس های آنفلوانزا جذب می شود ، زیرا مردم خود را برای مقاومت در برابر آنفلوانزا مشترک آماده می کنند. با این حال ، هر از گاهی ، یک نوع آنفلوانزا دیگر ، که یکی از اخبار پیشرو است ، آنفولانزای پرنده یا “آنفولانزای پرنده” است. اگرچه هر دو بیماری در اثر ویروس های آنفلوانزا ایجاد می شوند ، اما اساساً از نظر منشاء ، علائم ، مدل های آلودگی و تأثیرات آنها بر سلامت متفاوت هستند.
درک این اختلافات برای سلامت شخصی و عمومی بسیار مهم است. یک پزشک متخصص اطفال از بیمارستان کیندر در بنگلور. Sampat Kumar توضیحات جامعی را در زیر ارائه داد.
آنفولانزای پرنده معمول و آنفولانزا چیست؟
آنفولانزا پرنده:
این بیماری عمدتاً توسط ویروس های آنفلوانزا نوع A ایجاد می شود که پرندگان را آلوده می کنند. در میان انواع مختلف ویروس ، زیر گروه های HDN1 و H4N3 به عنوان خطرناک ترین گونه ای شناخته می شوند که می توانند باعث بیماری جدی در انسان شوند.
آنفولانزا معمولی:
آنفولانزای فصلی که به عنوان آنفولانزای معمولی نیز شناخته می شود ، عمدتاً توسط ویروس های آنفولانزای نوع A و B ایجاد می شود که هر ساله بین افراد گردش می کنند. زیر گروه های مشترک H4N1 و H۲N۲ هستند.
آنفلوانزا پرنده و الگوی آنفلوانزا معمولی
آنفولانزا پرنده:
انتقال بیماری به انسان بسیار نادر است و معمولاً مستقیم یا نزدیک با پرندگان آلوده ، مدفوع یا سطوح آلوده انجام می شود. برقراری ارتباط این ویروس با مردم معمول نیست.
آنفولانزا معمولی:
آنفولانزای فصلی کاملاً عفونی است و عمدتاً توسط قطرات تنفسی ناشی از سرفه ، عطسه یا گفتار منتقل می شود. همچنین می تواند توسط سطوح آلوده آلوده شود و سپس با چشم ، دهان یا بینی می توان با آن تماس گرفت.
علائم
آنفولانزا پرنده:
علائم اولیه ممکن است شبیه به آنفلوانزا معمولی باشد. از جمله تب ، سرفه ، گلو درد و درد عضلات. با این حال ، در موارد جدی ، این بیماری می تواند منجر به تنگی نفس ، ذات الریه ، نارسایی اندام و حتی مرگ شود.
آنفولانزا معمولی:
علائم شایع شامل تب ، لرزش ، سرفه ، گلو درد ، ترشحات بینی یا انسداد ، درد عضلات ، خستگی و گاهی اوقات حالت تهوع و اسهال (در بیشتر کودکان) است.
آنفلوانزا پرنده و چگالی و خطرات آنفولانزا معمولی
آنفولانزا پرنده:
در انسان موارد نادر است ، اما اگر اتفاق بیفتد ، زیاد است و میزان مرگ و میر زیاد است. گروه هایی مانند پرسنل طیور در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
آنفولانزا معمولی:
اگرچه برای افراد مسن ، کودکان خردسال ، زنان باردار و افراد مبتلا به بیماری های جدی جدی جدی است ، اما اغلب از خطر مرگ نسبت به آنفولانزای پرنده پایین تر است.
پرندگان و استراتژی های پیشگیری از آنفلوانزا فولیاک
آنفولانزا پرنده:
پیشگیری شامل تماس با پرندگان وحشی یا بازارهای زندگی ، به دنبال پیشنهادات بهداشتی و بهداشت عمومی مناسب است. در برخی موارد ، داروهای ضد ویروسی یا واکسن های خاص برای افراد پرخطر توصیه می شود.
آنفولانزا معمولی:
پیشگیری شامل واکسیناسیون سالانه ، به طور مرتب شستن دست ها و جلوگیری از تماس نزدیک با بیماران است. واکسن ها برای هدف قرار دادن رایج ترین انواع هر ساله به روز می شوند.
تشخیص و درمان آنفولانزای پرنده معمولی و آنفلوانزا
آنفولانزا پرنده:
تشخیص با آزمایشات ویژه برای شناسایی ویروس های آنفولانزای پرنده انجام می شود. درمان معمولاً حاوی داروهای ضد ویروسی مانند اسلتامیر (Tomiphloo) یا Zanamir (مربوط) با مراقبت های حمایتی است.
آنفولانزا معمولی:
تشخیص معمولاً بر اساس علائم بالینی و گاهی اوقات آزمایش سریع آزمایش (RIDT) است. درمان شامل داروهای ضد ویروسی ، استراحت ، مصرف کافی مایعات و استفاده از داروهای تجویز شده برای کاهش علائم است.
راه حل
اگرچه آنفولانزای پرنده مشابه است ، از نظر عقل تفاوت معنی داری وجود دارد ، نحوه انتقال آنها و تأثیرات آنها بر سلامت انسان. آنفلوانزا معمولی یک بیماری فصلی و گسترده با روشهای جامع پیشگیری است ، اما آنفولانزای پرنده یک بیماری نادر اما بسیار خطرناک از منشأ حیوانات است که می تواند پتانسیل اپیدمی داشته باشد.
برای محافظت از خود و جامعه ، آگاهی و آگاهی برای هر دو نوع آنفولانزا ضروری است.