کشف خزانه داری پس از 1300 سال تحت “بودایی خواب”

2165361_517

این خزانه تاریخی در 5 آوریل در عمق تقریبی 1.5 متر در زیر زمین یافت شد. در ابتدا ، یک ظرف خاک رس شکسته با دو قطعه طلا ، نقره و برنز پیدا شد. اینها شامل حلقه های طلا ، گوشواره های نقره ای و یک جفت گوشواره مارپیچ برنز است. چنین نمونه های گوشواره ای نیز در سایر مکان های قدیمی دوره Daravati یافت شد.

به گفته Faraid ؛ پس از کاوش در 7 آوریل ، سه شیء مذهبی دیگر کشف شد. در میان لایه های آلیاژ طلا و سرب به نام “چین” به زبان محلی. چشمگیرترین این اشیاء ، یک لایه مستطیل از طلای مستطیل شکل در یک دوره 2 2.5 2.5 سانتی متر در 2 2.5 سانتی متر در صندلی “Modra vitarca” بودا است.

2165361_517

اولین یافته این گنج 30 اشیاء طلا ، نقره و برنز در یک شیشه دفن شده بود

این تصویر دارای ویژگی های هنری دوره “Daravati” است (یک دولت بودایی مبتنی بر تایلندی از 1500 تا 1000 سال پیش). از جمله پیچ خوردگی مو ، هاله بزرگ ، گوش و یک روپوش که فقط یک شانه را پوشانده است. از یک سوراخ کوچک در گوشه بالایی صفحه می توان برای آویز یا نمایش استفاده کرد.

مطالعه دیگر صفحه ای به نام “چین” است ، صفحه ای که تصویر بودایی را در یک قاب قوسی نشان می دهد. اگرچه یک طرف آسیب دیده بود ، جزئیات زیادی وجود دارد. در هر دو طرف بودا ، دو شکل وجود دارد که یکی از آنها احتمالاً تصویر توپ Pra (تجلی خدا برهما) است. این تصویر اکنون بسیار شبیه به سایر نکات مهم دوره Daravati است ، از جمله صفحه ای که در موزه ملی بانکوک برگزار می شود.

2165360_824

صفحه هزینه طلا با بودا مهمترین هدف این گنج است.

سومین شیء باستانی یک توده خاک سخت شده با لایه و سه لایه است که توسط ملات از هم جدا شده است. این قطعه در پشت مجسمه بودایی در خواب کشف شد و احتمالاً آیینی خواهد بود.

به گفته Tasapon Srissan ، مدیر دفتر منطقه ای هنرهای زیبا ، این اشیاء ارزشمند به موزه ملی Fimai منتقل شدند تا در آنجا محافظت و ضبط شوند.

2165358_753

تحت ترتیب عالی “بودایی خواب”

خواب بودا که در مرکز سایت واقع شده است ، یک ساختمان مهم و محبوب در یک ساختمان مذهبی و تاریخی است و تصور می شود حدود 6 سال از راما راج در دوره راما راج ساخته شده است.

2165359_250

مجسمه باستانی “خواب بودایی”

در دوره بودایی ، منطقه ای که قدمت آن به قرن ششم باز می گردد ، شواهدی از هنر توسعه یافته و ارتباطات فرهنگی گسترده در جنوب شرقی آسیا را نشان می دهد.