کن 2 ؛ یک شروع بحث برانگیز با ممنوعیت برهنگی روی فرش قرمز

کن 2 ؛ یک شروع بحث برانگیز با ممنوعیت برهنگی روی فرش قرمز

Reyhaneh Eskandari: بین 1-8 ماه مه ، شهر ساحلی جنوب فرانسه بار دیگر پایتخت سینمای جهانی شد. هفتاد و هشتمین نسخه جشنواره بین المللی کنس از روز سه شنبه (5 مه) با وجود چهره های بزرگ سینمایی ، کارگردانان شناخته شده ، ستاره های فرش قرمز و صدها روزنامه نگار از سراسر جهان آغاز شد.

بازیگر مشهور فرانسوی جولیت بینش رئیس داوران اصلی جشنواره است. مدیر مستند CitizenFour ، لارا پیویس ، منتقد ارشد گاردین ، ​​پیتر پرندهو ، عمر سی بازیگر فرانسوی “دست نخورده” و نادین لوبکی ، مدیر لبنانی ، از جمله اعضای هیئت منصفه ، از جمله اعضای هیئت منصفه برای پاداش برندگان منصوب شده اند.

در این دوره ، بیش از 5 فیلم از کشورهای مختلف در فصل های رقابتی ، یک نگاه ، نمایش ویژه ، بازار کلاسیک و فیلم به نمایش در می آیند.

در قسمت اصلی رقابتی ، برخی از آنها جدیدترین تولید کنندگان فیلم مانند پائولو سورنتینو ، جورگوس لندیموس و هیرکازو کوریدا هستند.

جشنواره امسال سعی کرد با اهمیت بیشتری به تنوع فرهنگی و حضور زنان و فیلمسازان بلند ، هنر و گیشه را متعادل کند.

بازار فیلم کن همچنین میزبان قراردادها و مذاکرات است که آینده سینمای جهانی را تشکیل می دهد.

با نمایش فیلم ها ، فرش قرمز با تصمیم بحث برانگیز در مورد ممنوعیت برهنگی و لباس های جمعی زیادی در سال جاری آغاز شد که روز اول اخبار را افتتاح کرد.

جشنواره کنت

آتش را شروع کنید. سینمای آماده شهر

امروزه ، شهر ساحلی فرانسه در حال روحیه یکی از بزرگترین جشنواره های جهان است. امروزه ، شهری در حرکت روزنامه نگاران ، افراد مشهور ، کارگردانان و منتقدین از سراسر جهان. فرش قرمز کاخ جشنواره به پایان رسید ، نمایش ها به پایان رسید و بازار فیلم کن بار دیگر به بزرگترین پروژه سینمایی تبدیل شده است.

در مورد سینمای ایران چطور؟

در میان آثاری که به بخش اصلی رقابت های جشنواره کن آورده شده است ، وجود دو فیلم ایرانی توجه بیشتری را نسبت به دیگری جلب می کند ، “زن و کودک” سعید روستی و “یک تصادف ساده” جعفر پاندی.

دهکده ای که مدتی پس از طیف گسترده ای از “لیلا کاردلر” و محکومیت قضایی ، مدتی از صحنه بین المللی خارج شده است ، با درام اجتماعی و زنان به جشنواره بازگشت. Parinaz Izadyar ، که یک محصول مشترک ایران و فرانسه است ، فیلمی است که در آن Peyman Maadi و Fereshteh Sadr al -arafa. جالب اینجاست که تا آخرین لحظات فیلم زمان زیادی برای رسیدن به جشنواره وجود داشت ، اما سرانجام نام این فیلم در آخرین لیست ها دیده شد.

از طرف دیگر ، جعفر پاندی با یک مطالعه جدید بدون اقتدار رسمی به کن بازگشت. “تصادف ساده” ، که تحت شرایط خاصی تولید می شود ، شجاعت زیادی برای پایان دادن به کار خود نشان می دهد.

در این دوره ، به نظر می رسد که این دو فیلم نه تنها به نمایندگان مهم سینمای ایران ، بلکه در معرض قرار گرفتن در معرض روایت ، تولید و سینما دو رویکرد متفاوت را نشان می دهند.

تصمیم جدیدی برای فرش قرمز ؛ خدا

با این حال ، مهمترین خبر این روزها به روزرسانی منشور رسمی جشنواره در مورد کد پوشش هنرمندان است. براساس بیانیه رسمی سخنگوی جشنواره در هالیوود ریپورتر ، امسال به دلایل اخلاقی و اجرایی ممنوع شد.

در متن رسمی آمده است: “برای رعایت افتخار خود ، برهنگی در هیچ زمینه ای از جشنواره از جمله فرش قرمز مجاز نیست.” علاوه بر این ، دنباله های طولانی که از عبور میهمانان یا نشستن در سالن جلوگیری می کنند ، مجاز نخواهد بود. “

سازمان دهندگان تأکید کرده اند که این قوانین برای مدت طولانی اجرا شده اند و اکنون آنها به طور رسمی وارد منشور جشنواره شده اند.

چرا این تصمیم؟ چند صحنه بحث برانگیز از سالهای اخیر

برای چند سال گذشته ، فرش قرمز به صحنه ای از لباس تبدیل شده است که گاهی اوقات خبرهای بیشتری از فیلم ها می شود. لباس شفاف بلا حدید ، ظاهری تقریباً برهنه کندال جنر ، البته ، لباس معروف برنده اسکار که از دید ردیف پشتی مانند ابر سفید جلوگیری می کند.

در سال چهارم ، زنی که در وسط فرش قرمز به جنگ اوکراین اعتراض کرد ، لباس او را گرفت و خبرهایی بود که با شعارهایی که روی بدن او نوشته شده بود. اما شاید یکی از آخرین لحظات بازگشت به مراسم گرم امسال است. همسر کانی وست Bianka Sensory با لباس کاملاً شفاف ظاهر شد. این حادثه واکنش های گسترده ای را در رسانه ها و زمینه های سایبر ایجاد کرده است و برخی از منابع رسمی گفتند که این کلید به روزرسانی قوانین کن است.

کن 2 ؛ یک شروع بحث برانگیز با ممنوعیت برهنگی روی فرش قرمز

جشنواره کنت

تاریخچه دقیق بودن ؛ از ممنوعیت سلف خود تا نیاز به پاشنه

کن برای اولین بار برای محافظت از فرم و عزت تصمیم گیری نکرد. در سال دوم ، جشنواره سلفیست فرش قرمز را یک رفتار مسخره توصیف کرد.

در همان سال ، چندین زن از ورود به سالن سینمای کارول منع شدند ، زیرا داستانی که منجر به واکنش ها شد ، از جمله انتقاد آزاد امیلی بلانت.

کریستن استوارت سپس کفش های جشنواره را در پله های کاخ جشنواره حذف کرد و با اعتراض به این قوانین غیر رسمی اعتراض کرد.

آیا این قوانین جدید اعمال می شود؟ یا هنوز همین است؟

با وجود قوانین جدید ، سؤال این است که آیا این محدودیت ها برای همه یا مارک های بزرگی مانند Chopard ، L’Oreal و Kering اعمال می شود.

تجربه سالهای گذشته نشان داده است که فرش قرمز گاهی اوقات بین چهره های مستقل سینمایی و ستاره های مبتنی بر برند خط دوگانه دارد.
جشنواره فیلم کن همیشه سعی کرده است زیبایی شناسی سینمایی را متعادل کند و جذابیت رسانه ها را متعادل کند.

حال ، با قوانین جدید خود ، آیا این سؤال است که آیا کن در تلاش است بر محتوای محتوا مسلط شود؟ یا آیا این تصمیم فقط در تلاش برای محافظت از اعتبار سنتی جشنواره است؟

بیان هنرمندان برای حمایت از غزه

در اولین جشنواره کن ، یک جنبش خلاق دیگر توسط رسانه ها انجام شد. بیش از پنج فیلمساز مشهور جهان با انتشار نامه ای آزاد به روزنامه فرانسوی ، سکوت وقایع غزه را محکوم کردند.

نامه “در کن نباید وحشت غزه را نادیده بگیرد” ، توسط فاطمه هاسون ، یک هنرمند و عکاس 6 ساله از غزه ، که در ماه آوریل کشته شد ، منتشر شد.

“او یک عکاس مستقل فلسطینی بود که با هدف حمله مستقیم ارتش اسرائیل هدف قرار گرفت.” گفت درست یک روز بعد ، پس از نمایش Fars of Fars در جشنواره فیلم کن. “او در آستانه ازدواج بود.”

در این نامه همچنین آمده است که از حملات 7 اکتبر ، هیچ خبرنگار خارجی اجازه ورود به نوار غزه را نداشته است و بیش از 5 روزنامه نگار در منطقه مورد هدف قرار گرفته و کشته شده اند. نویسندگان ، فیلمسازان و هنرمندان غزه قربانی ظلم و خشونت هستند.

سایر امضاهای این نامه شامل پدرو آلمودووار ، لیلا باختی ، کوسار بن -خایه ، کاستا گاراس ، جولی دلپی ، آلیس دوگانه ، دولان ، آدل آکسارساکوپولوس ، ناداو لاپید ، مایک لی ، ویگو مانیسن ، لارا پوئیترز ، روبن شاعر

در این نامه همچنین به سکوت دستگیری آکادمی بلال اشاره شده است: “بی تفاوتی آکادمی منجر به عصبانیت بسیاری از اعضا شد و این نهاد به ناچار عذرخواهی رسمی بود.”

در پایان نامه ، “به عنوان یک هنرمند و یک فعال فرهنگی ، ما نمی توانیم در برابر جنایات غزه سکوت کنیم. اگر مأموریت ما این است که روایت درد و روایت حقیقت را ضبط کنیم ، زمان سکوت نیست. این یک سکوت شرم آور است.”

در هر صورت ، فرش قرمز بیش از هر زمان دیگری زیر ذره بین خواهد بود. و شاید اولین قدم برای تعریف مجدد مرز بین هنر و بحث انجام شود.

۵۷۵۷

گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین