فلاپی ستون نویس فرید زکریا واشنگتن پست و شبکه CNN
انتخابتو گفت که رئیس جمهور دونالد ترامپ ، که تصمیمات ناگهانی و فروتنانه را به امضای خود تبدیل کرده است ، بارها و بارها حاوی موج سردرگمی ، انتقاد و عقب نشینی عجولانه واشنگتن است. با این حال ، این هفته ، بار دیگر ثابت کرده است که سبک تسبیح گاهی می تواند ساختارهای فرسوده را از بین ببرد و قوانین قدیمی را تغییر دهد.
آیا عربستان سعودی می تواند به پلی بین تهران و واشنگتن تبدیل شود؟
در عربستان سعودی ، دونالد ترامپ بار دیگر همه را شگفت زده کرد. وی با رهبر جدید سوریه ، احمد الشره ، یک بار چهره جهادی ، ملاقات کرد و بدون هیچ گونه پیش زمینه ای اعلام کرد تا تحریم ها را علیه دمشق ایالات متحده به طور کامل حذف کند. در عین حال ، وی بارها تأکید کرده است که دولت وی برای توافق هسته ای جدید آماده مذاکره با ایران است. اگر این مسیر به نتیجه برسد ، ترامپ می تواند خود را به عنوان موج بی سابقه ای از صلح و ثبات در خاورمیانه معرفی کند.
با این حال ، تبدیل دونالد ترامپ به توافق با ایران همچنان طنز تلخ است نه یک تصمیم منطق دیپلماتیک. لازم به ذکر است که ترامپ معمار عقب نشینی بحث برانگیز ایالات متحده از اولین توافق هسته ای است. به گفته بسیاری از سازمان های اطلاعاتی ایالات متحده ، توافق نامه ای به ایران. اکنون ، داستان از همان مدل آشنا ترامپ پیروی می کند: ابتدا یک بحران ایجاد می کند ، سپس جهت را تغییر می دهد و سرانجام یک آبشار را اعلام می کند که او به طور معجزه آسایی اوضاع را توسعه می دهد.
با این حال ، علاوه بر گذشته استرس زا ، معادلات جدید پدیدار می شوند که می توانند زمینه یک توافق را بهتر از Brjam فراهم کنند. دو تحول اساسی نقش تعیین کننده ای دارند: اول ، موضع ایران. دوم ، صعود قابل توجه عربستان سعودی به معادلات منطقه ای.
در تجزیه و تحلیل خود ، فرید زکریا علائم تغییر در عوامل مختلف ایران را مشاهده می کند: بحران اقتصادی ، حملات به حزب الله اسرائیل و فروپاشی سیستم بشار آل -ساد ، متحد استراتژیک تهران در سوریه.
از طرف دیگر ، وی چرخش تجدید شده در سیاست خارجی عربستان سعودی را پیدا کرد: تقویت ترمیم روابط قطر از رسیدن به آتش بس با حوثی ها و ارتباط با کشورهایی مانند لبنان و عراق.
ولیعهد سعودی ، محمد بن سلمان اکنون به درک استراتژیک رسیده است: تحقق رویای بلندپروازانه او برای عربستان سعودی بدون ثبات منطقه ای غیرممکن است. این درک جدید ، سیاست خارجی ریاض را دگرگون کرد و منجر به صمیمیت بی سابقه ای برای تهران شد. مقامات سعودی و ایرانی اکنون در مورد جلسات منظم صحبت می کنند. یک تغییر غیرقابل تصور تا همین اواخر. از همه مهمتر ، ریاض اکنون به وضوح از مذاکرات برای دستیابی به توافق هسته ای جدید با ایران پشتیبانی می کند.
در برابر واقع گرایان نتانیاهو ؛ رویارویی روایات در آستانه توافق با ایران
با این حال ، راه اصلی برای دستیابی به توافق ، همان مانع است: بنیامین نتانیاهو. با این حال ، این بار ، سرسختی نخست وزیر اسرائیل دیگر نمی تواند از حمایت جهان عرب در عربستان سعودی یا سایر شیخ های خلیج سارا بهره مند شود. از کجا؟ شاید ایران امروز آن ترس قدیمی را بالا نساخته باشد. شاید به دلیل جنگ خونین و نامحدود نتانیاهو در غزه ، حمایت دولت های عرب را برای حمایت از هر چیزی از طرف آنها دشوار کرده است. و شاید این کشورها آموخته اند که روش واقعی درگیر گسترش هسته ای در طول گفتگو با تهران گذشت. در این میان ، ایده جدیدی در مورد زبانها وجود دارد: تشکیل یک کنسرسیوم منطقه ای برای غنی سازی اورانیوم. طرحی که فقط نمی تواند اعتماد ایجاد کند ، راه را برای رویای سعودی برای تهیه یک برنامه هسته ای غیرنظامی هموار می کند.
با این حال ، شیوه توافق ترامپ با ایران بدون مانع نیست و یکی از جدی ترین آنها عمیقاً در دولت وی تقسیم می شود. این شکاف یک مبارزه بین دو گروه اصلی است: از یک طرف ، واقع گرایان ، از طرف دیگر -Ranlı Neo -Neocones. در اردوگاه واقع بینانه ، ترامپ و استیو ویتاکاف مذاکره کننده ارشد هستند که به دنبال توافق عملی با تهران هستند. در مقابل ، چهره هایی مانند مارکو روبیو ، سناتور پیشرو جمهوریخواه ، ترتیب داده شد. نماینده طیف ، که تأثیر قابل توجهی در کنگره دارد و فکر می کند که هرگونه تمرین علیه ایران توسط امنیت ملی خیانت می شود. این دوگانگی در دولت اخیراً با لحنی لرزان و ناپایدار ترامپ آشکار شده است.
با این حال ، بنیامین نتانیاهو ، در بین همه صداهای مخالف ، همچنان قدرتمندترین و گرمترین چهره صالح است. تنها راه جلوگیری از دسترسی ایران به بمب هسته ای ، اقدام نظامی است که دائماً هشدار می دهد. با این حال ، باید به حافظه تاریخی اشاره شود: نتانیاهو بیش از ده سال همان هشدار را تکرار می کند. ایران ادعا می کند که ایران فقط چند ماه از ساخت بمب فاصله دارد. او حتی در کتابی که در سال 2 منتشر شده است ، ایران را به عنوان کشوری در جاده سلاح های هسته ای “غیرقابل توقف” توصیف کرد. در گفتمان دائمی خود ، ایران بازیگر سیاسی نیست ، بلکه “رستاخیز و فرقه موعود” است و به نظر وی ، مذاکره با چنین سیستمی در اصل ناکارآمد است.
ترامپ اکنون در موقعیتی بی سابقه قرار دارد. این موقعیت ، به بنیامین نتانیاهو اجازه عبور از خطوط قرمز را داد ، آیین های فرسوده واشنگتن را رها کرد و فرصتی را برای باز کردن به نفع صلح و ثبات منطقه ای به ارمغان آورد.