کانال سوئز ، که مدیترانه را به دریای سرخ متصل می کند ، یکی از مهمترین آبراه های ساخته شده انسان است. اما نکته جالب این است که غرور این لوبیا یک هخامنشی بزرگ ، یک ایرانی است. اما آیا این ادعا واقعاً درست است؟
سربالایی ایده ساخت یک آبراه بین دریای سرخ و نیل ممکن است مدرن به نظر برسد ، اما ریشه های آن قبل از 5 سال باز می گردد. اولین تلاش برای ساختن چنین کانال “پادشاهی که قبل از یک قرن قبل از یک قرن قبل از یک هخامنید داریوش دوم بر مصر حاکم بود. وی یک پروژه بزرگ را برای اتصال نیل به دریای سرخ راه اندازی کرد ، اما سرزمین سنگی ، جاده صحرا و کمبود آب برای کارگران و این پروژه در پایان پروژه به پایان نرسید.
اما سرنوشت این کانال داریوش بزرگ تغییر کرد پس از فتح دوباره مصر ، داریوش تصمیم گرفت با درک اهمیت اقتصادی این مسیر ، پروژه فرعون را تکمیل کند. وی از مهندسان و شرکتهای تابعه ایرانی برای عبور از زمین سنگی و تأمین آب لازم هزاران کارگر استفاده کرد. استفاده کردن تکنیک قنات پیشرفته ایرانیو تلاش های فنی مداوم ، سرانجام پس از این کانال 2 ساله کار سخت درون بهار 5 قبل از میلاد 5 سال قبل از میلاد پایان یافت
اما آیا این کانال همان کانال سوئز امروز است؟
شماره کانال داریوش قاهره شمالی (شهر باستانی بابازی) و بیش از 2 کیلومتر ، خلیج فارس او در دریای سرخ بود. در طول کانال سوئز امروز این دریای مدیترانه را مستقیماً به خلیج سوئز وصل می کند طول 2 کیلومتربشر کانال جدید در سال ۱۳۹۶ توسط مهندس فرانسوی فردیناند دلاپس باز شد
بشر اما ، کتیبه های بزرگ داریوش این هنوز اثبات روشنی از نقش ایرانیان در شکل گیری یکی از مهمترین کار در تاریخ بشر است. در کتیبه ای می گوید:
“من یک داریوش ، پادشاه پادشاهان هستم … من یک پارسی مصری فارسی و فارسی هستم که این کانال را به این کانال دستور دادم که از رودخانه ای که از رودخانه جریان می یابد به دریا از پارس در مصر جریان یابد … و کشتی های مصر به این کانال …”
یادآوری داریوش هنوز در قلب تاریخ جهان و تجارت است.