محمد سلیم عباس ؛ این روزها ، سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور ، انتقال ، انتقال از رکود به سعادت ، رکود و انتقال به روز و عبور از سایه به خورشید و تاریکی.
در چند دهه اخیر ، این سازمان توانسته است با آموزش نیروهای با استعداد و متخصص ، نقش مهمی در ایجاد اشتغال پایدار و تولیدی ایفا کند ، اما افق مناظر جدید برنامه ریزی شده است.
تأکید بر نقش سیاست و سازمان دهنده
این دوره از شیوه زندگی سازمان آموزش فنی و حرفه ای ، به عنوان سازمانی که در نقش سیاست گذاران ، مدیران و سرپرستان فعال است ، تأکید کرد که سیاست و نقش نظارتی سازمان به یک ژانر اجتماعی ، خصوصی ، خصوصی ، خصوصی و ویژه ، یک گونه ، یک گونه ، نقش اصلی و نقش اصلی بازگشت. حاکمیت
رنگارنگ تر
با تضاد منافع و بازگشت به نقش سازماندهی سازمان ، در واقع این فرصت است که حاکمیت سازمان را مهمتر و مهمتر از همیشه ببینیم ، و سایر مدیران آموزش مهارت به سازمان فراتر از یک رقیب و البته حق گنجینه های سازمان و نهاد سازمان نگاه می کنند.
اعتماد به بخش خصوصی
اعتماد به شرکای اجتماعی ، مدارس غیر خصوصی ، صنایع و صنفی و فعالان اقتصادی ، اما سالهاست که توسط این سازمان تحت عنوان های مختلف به دستور کار خود آورده شده است ، در این دوره از اهمیت بیشتری برخوردار است.
از یک سو ، شور و شوق ورود به این بازار ، که مشمول محدودیت های خاص بوروکراسی خصوصی بخش خصوصی و محدودیت های خاص بخش دولتی نیست ، از طرف دیگر ، موفقیت اجباری در نام کمبود منابع دولتی ، سازمان را وادار کرده است تا به مسیر اصلی فلسفه فلسفه سازمان بازگردد ، که هیچ چیز در مورد ایجاد خود نیست.
نماینده
در حال حاضر ، ده ها هزار مدرسه رایگان و هزاران کارگاه و کارگاه آموزشی و کارگاه آموزشی و کارگاه آموزشی ، بسیاری از خانه های مهارت ، کارگاه های آموزشی واقعی ، مراکز مهارت های زندان ، پادگان ، شهرک های صنعتی ، ایران مانند سایر کشورهای توسعه یافته به طرفداران منتقل می شوند. اگرچه این ایده ها و این سیاست ها ادامه می یابد ، آینده سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور ، که تنها شخصی است که مسئول آموزش غیر رسمی است ، باید واضح ، مؤثر و کارآمد باشد. آینده ای بسته به آینده تجارت جوانان و انفجار در تولید اقتصادی و سعادت …
متخصص آموزش فنی و حرفه ای