لباس های قبر حساس Yadem فقط یک شایعه بود تا اینکه یک مقبره قدیمی در چین کشف شد.
به گفته ISNA ، یافتن قبرهایی که غارت نمی شوند آسان نیست. با این حال ، در کلاس نهم ، سربازان به اشتباه با قبرهای خانواده سلسله خان از شاهزاده سلطنتی به اشتباه بودند. در دنیای پس از دیت ، مقبره هایی پر از اشیاء قرار داده شده برای خدمت به خانواده سلطنتی می توانند دیگران را غافلگیر کنند.
National Geographic نوشت که کوه لینگان در بالای منطقه منچنگ ، در 2 کیلومتری جنوب پکن قرار دارد. بیش از دو هزار سال پیش ، هزاران تن سنگ از شیب شرقی کوه برای ساخت مقبره های پیچیده برای دیدار با ویرانه های یک زوج اشرافی برداشته شد. لیو شنگ ، شاهزاده ژونگشان و همسرش دو وان.
سوزن های طلایی که در گور لیو شنگ یافت می شود
مقبره ها به طور معجزه آسایی برای دو هزار SHG غارت نشده بودند ، و در دهه 1980 ، اکتشافات آنها باستان شناسان را نه تنها برای مهندسی خود بلکه برای اشیاء روشن در آن متحیر کرد. بقایای این زوج اکنون در مراسم تشییع جنازه از Yids ، یکی از بزرگترین گنجینه های ملی در چین قرار گرفتند.
ارباب شمال
پدر لیو شنگ ، جینگ دی ، قبل از میلاد. او ششم امپراتور دومین امپراتوری چینی بود که از 5 تا 5 تصمیم گرفت. B.C. در 5 ، جینگ دی لیو شنگ را برای تسلط بر منطقه Zhongshan در شمال شرقی امپراتوری فرستاد.
ساخت دو مقبره باشکوه ، که از نظر اندازه و ساختار مشابه هستند ، احتمالاً اندکی پس از آنکه لیو شنگ به قدرت رسید ، آغاز شد. تکمیل این مقبره ها برای ده ها سال و از نظر فنی و مالی ادامه خواهد داشت. این قبور ، 5 و قبل از میلاد. در دو سال ، او پر از اشیاء قبر لوکس تا زمان مرگ لیو شنگ بود. این مقبره ها که مانند تونل ها در قلب پرتگاه حفر شده بودند ، با دیوارهای آجری و آهن ذوب شده مسدود شدند تا از استفاده از گور جلوگیری شود.
کشف انقلابی
بیشتر مقبره های سلسله هان توسط غارتگران آسیب دیده است ، اما اقدامات پیشگیرانه در قبرهای مانچنگ غیرمعمول است. تا دهه 1980 ، در طول دین آهن دیکتاتور چینی مائو زیدونگ ، این کوه گنجینه های دفن شده را توضیح نداد.
در 6 ژوئن ، گروهی از ارتش در هبا در حال حفاری برای ساخت پناهگاه در دامنه های کوه لینگشان بودند. او چیزی مانند اتاق تشییع جنازه در پشت سر خود پیدا کرد.
کشف در قله انقلاب فرهنگی مائو صورت گرفت. مبارزات خشونت آمیز علیه “عناصر بورژوازی” که منجر به قتل و تحقیر افراد دانشگاهی و آموزشی می شود.
در چنین فضایی پر از ترس و سوء ظن ، بیشتر تحقیقات علمی متوقف شد ، اما مطالعه باستان شناسی اضطراری ادامه یافت. آکادمی باستان شناسی آکادمی علوم پکن اقدام کرد و گروهی را تأسیس کرد تا بلافاصله تحقیق کند. آنها به سرعت متوجه شدند که کشف شده یک مراسم تشییع جنازه قدیمی است. اولین بار هنگامی که یک قبر دوم را در نزدیکی کشف کردند ، هیجان را افزایش داد.
لامپ برنز کشف شده در گور لیو شنگ
این گروه کشف خود را در تابستان همان سال به پایان رساند و قبرهای منچنگ به سرعت به سمبل دستاوردهای پیشرو تمدن چین در طول سلسله هان تبدیل شد. رژیم مائو همچنین از این کشف برای ستایش باستان شناسی چینی در طول انقلاب فرهنگی استفاده کرد.
هر دو قبور ساختار مشابهی داشتند. ورودی های آنها یک سالن ورودی بزرگ ، یک سازه چوبی و یک تونل باریک بود که منجر به سقف زمین شد. سالن به دو قسمت تقسیم شد. اتاق شمالی حاوی ذخایر غذایی بود که در ظروف خاک رس بود که مادی برای خدمت به مردگان در جهان پس از مرگ بود. اتاق جنوبی در محل توقف هایی بود که باستان شناسان جنگ و اسکلت اسبها را کشف کردند. آخرین نشانه قدرت اشرافی.
منطقه مرکزی مراسمی را تشکیل داده است که توسط یک ساختار سرامیکی و چوبی پشتیبانی می شود.
در این مرکز ، دو سایه وجود داشت که توسط بسیاری از اشیاء همپوشانی ، اجسام سرامیکی به نمایندگی از خدمتکاران ، وسایل آشپزخانه برنز ، چراغ و سلاح های آیینی احاطه شده بودند. در انتهای سالن ، یک درب سنگی وجود داشت که به اتاق اصلی مقبره می رسید. در این منطقه دارای سقف سنگی بود و در مرکز تابوت بود. این اتاق و اتاق مجاور به عنوان مناطق خاص آن مرحوم پذیرفته شدند.
لباس برای ارواح
به عنوان اولین مقبره های سلسله هان ، لیو شنگ و این دو از این دو به دلیل دو شیء بین ساختار خود و به ویژه اشیاء قبر ، کاملاً کشف شدند و نیمه جسم با شکوه بودند.
هزاران قسمت کوچک یین (تاسرا) که این لباس ها را تشکیل می دهند با سیم های نخ و طلا دوخته شده اند. هر لباس از 2 بخش تشکیل شده است و به گونه ای طراحی شده است که متناسب با انحنای بدن باشد. این لباس ها به عنوان پوشش مورد استفاده قرار گرفتند و به عنوان تنظیم بصری دو مدیر به موجودات جاودانه پذیرفته شدند.
برای باستان شناسان ، این لباس ها ، اشیاء قبر محکم و کسانی که با آنها هستند ، یک پنجره جذاب برای اعتقادات ، سنت ها و هنرهای سنگین ارائه می دهند.
اگرچه در آن زمان مومیایی سازی در چین رایج نبود ، اما از روش هایی برای محافظت از جنبه های ناچیز مردگان ، مانند روح آنها استفاده می شد. طبق برخی از سنت های چینی ، انسان دو نوع روح دارد: هون و پو.
هون روح ذهن و آگاهی شخص است. “پو” روح فعالیت و انرژی جسمی است. در طول زندگی ، این دو روح در بدن هماهنگ هستند ، اما در زمان مرگ. هون در حال صعود از اجداد است. “پو” در بدن باقی مانده است و احتمالاً یک نیروی منفی محسوب می شود که باید توسط پوشش های یاس محدود شود.
این دو قبر احتمالاً این مفهوم را منعکس می کنند.
هر دو مانند کاخ های زیرزمینی هستند که کشور مردگان را منعکس می کنند. سازه های چوب و سنگی موجود در قبور با اجزای یک کاخ دنیوی سازگار است. سالن های ورودی و سالن مرکزی منطقه ای را ایجاد می کنند که بدن می تواند زندگی خود را با همان آسایش زندگی دنیوی ادامه دهد.
دو صندلی خالی در وسط سالن اصلی قبر Lushang در ابتدا با سایه های پرده های ابریشمی و گلدان ها پوشانده شده و مجسمه های تشییع جنازه در اطراف آنها برگزار می شد.
این صحنه نمایانگر آیینی است که شاهزاده و شاهزاده را بیدار می کند. مراسم تشییع جنازه که آخرین اتاق کاخ های ابدی بود ، مکانی بود که مردگان جاودانه بودند.
تکمیل این نمادگرایی استفاده از جید است.
یاس بسیار مربوط به اعتقادات مربوط به آسمان و جاودانگی است ، که هزاران سال پیش از شاهزادگان مسافرخانه سیلیکات نرم و نازک استفاده می شد ، و نامه های چینی که برای نمایش آن استفاده می شد بسیار شبیه به حروف “امپراتور” است.