روزگاری ، تهران یک پلنگ داشت

روزگاری ، تهران یک پلنگ داشت








روزگاری ، تهران یک پلنگ داشت


قله پلنگ در شمال تهران و در مرکز کوههای آلبرت واقع شده است و یکی از دورافتاده ترین قله های کوههای غربی تهران است.







فراوانی گیاه ، وجود پرندگان مختلف یا زندگی حیوانات وحشی و حیوانات خانگی در قله ها و کوه ها از جمله دلایل نامگذاری یک منطقه کوهستانی است. مانند قله لئوپار ، که پلنگ را در شمال تهران بیدار می کند.

به گفته هامشاهری آنلاین ، قله پلنگ در شمال تهران و در مرکز کوههای آلبرت واقع شده است و یکی از دورافتاده ترین قله های کوه ها در امتداد کوههای غربی است. اما چرا این اجلاس به عنوان پلنگ شناخته می شود؟ داریوش شهبازی ، تهران ، معتقد است که همه کوه ها را نمی توان به نام همه کوه ها یافت ، اما در روایاتی که توسط مسافران ثبت شده است ، می توانیم به دلایلی برسیم که مربوط به نام کوه ها نیست.

şahbazi به فراوانی برخی از حیوانات در کوه های شمال تهران ، نوشته های ناصر الدین شاه و خاطرات فرانسوی اشاره دارد. فوریه در مکانی نوشت که در آن به ناصر الدین شاه اجازه شکار پرندگان مانند اردک در سایباد داده شد. همین آدرس و نشانه های این امر ممکن است علت فراوانی یک حیوان در یک منطقه باشد و ممکن است نامگذاری کوهستان ، قله یا حیوان را توجیه کند. دلیل نامگذاری اجلاس پلنگ نیز باید مورد توجه قرار گیرد.

گلخانه

ناصر الدین شاه مشتاق شکار بود. گزارش هایی از افرادی مانند Etemad al -Saltanah ، ناصر الدین شاه در تاریخ ، جاجرود ، ارتفاعات لاواسان و غیره. او به مناطقی مانند. بسیاری از بزها در همان مناطق تغذیه می شدند. شهبازی ، “مویر المامالیک نوشت ، شاه ، دوباره معجزه دوباره برای شکار ارتفاعات ولنجاک.” گفت همین نکات نشان می دهد که اجلاس پلنگ احتمالاً به عنوان تعداد پلنگ ها شناخته می شود. “اما اکنون ، تنها نام پلنگ به دورترین اجلاس باقی مانده است.