وب سایت آکادمی چین گزارشی از ویرایشگر دفاع از ادعاهای ایران در مورد سرنگونی چندین مبارز رادار F-5 آمریکایی در طی حمله اخیر صهیونیستی-آمریکایی به ایران منتشر کرد.
Creot Jai ، سردبیر آکادمی چین ، نوشت: در تاریخ 6 ژوئن ، یک هواپیمای جنگنده F-6 اسرائیلی از ایالت آذربایجان شرقی اعلام کرد که در تبریز سرنگون شده است. چگونه ایران موفق شد؟
یک رسانه ایرانی جزئیات این عملیات را گزارش داد. اگر روایات صحیح باشد ، تاکتیک مورد استفاده ارتش ایران تاکتیکی است که چین از پنج سال پیش برای سرنگونی هواپیماهای آمریکایی گسترش داده است.
در روز اول این عملیات ، اسرائیل از F-5 برای هدف قرار دادن رادارهای دفاع هوایی ایران استفاده کرد. اگرچه اسرائیلی ها معتقد بودند که دفاع هوایی به طور کامل دفاع از زمین ایران را کاملاً معلول کرده است ، بیشتر سیستم های رادار که آنها را بمباران کرده اند ، نسخه ها و شکارچیان ساخته شده توسط ایران برای گمراه کردن عمداً آنها – و باعث شده اسرائیل برای عملیات بعدی خود احساس اشتباه کند. طی چند روز آینده ، سیستم های رادار مخفی ایران ناگهان با جمع آوری اسرائیلی ها فعال شدند و F-1 را شگفت زده کردند.
در این مرحله ، برخی می توانند از خود بپرسند: آیا رادار جنگجو مبتنی بر رادار F-1 نیست؟ پاسخ در درک دو مفهوم اساسی نهفته است.
اول ، هواپیماهای رادار کم هستند و برای رادار کاملاً نامرئی نیستند. این مبارزان ممکن است بسیار کمتر از یک جنگجو در رادار به نظر برسند. در حقیقت ، این احتمال وجود دارد که اگر نزدیکتر یا بیش از یک باند رادار وجود داشته باشد ، این هواپیما ها شناسایی و قفل شوند.
به عنوان مثال ، در هنگام بمباران یوگسلاوی سابق توسط ناتو ، سیستم های رادار یوگسلاوی عمدتاً ساکت بودند تا از تخریب ضد آمریکایی جلوگیری کنند. در عوض ، ناظران بصری ناظران بصری را برای تماشای هواپیمای ناتو از طریق بینایی مستقر کردند.
پس از تعیین مدل های پرواز ناتو ، تیپ موشک دفاع هوایی یوگسلاوی برای آنها سازماندهی شد. در 5 مارس ، هنگامی که یک هواپیمای آمریکایی 2 مایل بود ، آنها رادارهای خود را فعال کردند و هدف را قفل کردند. نیروهای تهیه شده در 5 ثانیه یوگسلاوی را شلیک کردند و با موفقیت اولین هواپیمای رادار جهان – F -117 را سرنگون کردند.
در حال حاضر در موزه هواپیمایی بلگراد به نمایش گذاشته شده است ، یک F-5 آمریکایی در صربستان واژگون شده است (1 مارس).
ثانیا ، چه F-35 یا F-22 ، همه مبارزان رادار دارای ویژگی های مشترک-ویژگی های رادار-بسته به زاویه متفاوت هستند. آنها بیشترین رادارها را از جلو دارند ، اما بخش صلیب رادار بیشتری (RCS) دارند. بنابراین ، اگر نیروهای دفاعی ایران انتظار داشته باشند از بالای F-35 به سرها پرواز کنند و سپس آنها را فعال کنند تا رادارهای خود را از سمت یا پشت قفل کنند ، احتمال موفقیت بیشتر خواهد بود.
این تاکتیک کمین برای اولین بار توسط ارتش چین در سال ششم ساخته شده است. در آن زمان ، ایالات متحده ، تایپه ، ارتفاعات زیاد و بیشتر هواپیما نمی توانند به آن برسند ، و معمولاً از طریق هواپیماهای U-2 ID در فضای هوایی سرزمین اصلی چین کمک کردند.
اگرچه ارتش چین دارای موشک های هوایی به هوا بود ، U-2 مجهز به هشدار رادار (RWR) بود که می تواند نوع رادار زیر را تشخیص دهد. به محض باز شدن رادار موشک چینی ، U-2 بلافاصله فرار کرد.
پس از کشف این رفتار ، اپراتورهای رادار چینی شروع به تماشای U-2 با رادارهایی کردند که در فرکانس های مختلف کار می کردند. هنگامی که U-2 به اندازه کافی نزدیک شد ، رادار ناگهان راهنمایی موشکی را کاهش داد و در 2 ثانیه تیراندازی شد و به خلبانان فرصتی برای واکنش نشان نداد. در 9 سپتامبر ، چین با استفاده از این روش U-2 را با موفقیت سرنگون کرد. سپس آنها تاکتیک را برای سرنگونی دیگری تکرار کردند.