پیام سید محمد خاتامی در حوا Assura

پیام سید محمد خاتامی در حوا Assura

به نام خدا جان و خرد

من به رهبر بزرگ ایمان و آزادی ، امام حسین (ص) و شهدای بزرگ کربلا و افتخار ملت ایران ، در آستانه Aswhura حسینی ، که به همه مردم و به ویژه عصبانیت روحیه ایران آموخته بود ، سلام می کنم.

مطابق بیانیه تاریخ تمدن و فرهنگ ، خانه ما ، که کشوری از خرد ، همبستگی و دوام است ، در معرض جنگی ناخواسته و تحمیل شده بود که زندگی هر دو زندگی را می سوزاند و زندگی ساکنان خود را بدون هیچ گونه تمایزی در معرض خطر قرار می دهد.

تجاوز و ترور ، ماهیت رژیم صهیونیستی ، برهنه ترین صحنه های قتل و نقض قوانین بین المللی ، اخلاقی و حقوقی را در طول دوازده روز و جنایت و جنایت طولانی مدت در ایران به نمایش گذاشت. با فروپاشی یکپارچگی منطقه ای و ملی ما ، رژیم اسرائیل شاهد فرزندان رشید ملات از جمله دانشمندان افتخار نظامی و هسته ای و تعداد زیادی از کودکان میهن ، مرد و زنان بود و در مراکز دفاعی ، اقتصادی و صنعتی و زیرساخت های توسعه ملی گسترش یافت. خی به بیمارستان ، یک کار ، زندگی و زندان تجاوز کرد ، زندانی و زندانی ، تنظیم کننده و هنرمند را به شهادت داد و شیوه های آزار و اذیت را به تصویر کشید.

دو مشکل در طول موارد روشن شده است:

اول ، اسرائیل فکر نمی کند جز نابودی و نابودی ایران ، و متأسفانه وجود گسترده سازمان تروریستی ، امکانات فنی پیشرفته و شبکه نفوذ ، نشان دهنده کمک دولت افتخار آمریكا و حاكمیت سیاسی در كشور است.

دوم ، این همدلی و هوش ملت بزرگ ما بود که خود را در سطح مختلف اجتماعی ، سیاسی ، هنری ، هنری ، فرهنگی و غیرنظامی در داخل و خارج از ایران نشان داد تا در برابر تجاوز خارجی و حفظ میهن ایران و یکپارچگی منطقه ای.

من به این خرد و انعطاف پذیری ایرانی تسلیم می شوم که روحیه تاریخی و فرهنگی ملت ما را با شجاعت و فداکاری مدافعان میهن و خدمات نامحدود دولت ایجاد می کند. من به روح عالی شهدای نجیب سلام می کنم و به خانواده ها و بازماندگان همه فداکاری های این جنگ تحمیل شده تسلیت می گویم و از خدا در مورد سلامتی و رفاه ملت نجیب ایران ، به ویژه معنوی و مادی که تحت تأثیر این تجاوز باز قرار دارد ، می پرسم.

اگرچه این امر به دشمن ، کشور ، ملت و دولت آسیب می رساند ، اما نه تنها با از بین بردن هر دو دفاعی ، علمی ، اقتصادی و واژگون شدن و یک صدای متحد فعال ، زیرساخت های حیاتی کشور و کشور را به دست آورد. حتی اگر صدایی وجود داشته باشد که راه محافظت از میهن و نحوه مدیریت و اختلاف در مورد رویکردهای سیاسی و اجرایی را از دست ندهد ، وی احساس پرخاشگری قوی و قوی کرد.

نعمت های این همدردی ، همبستگی و همبستگی باید سپاسگزار باشد ، و اکنون ، اول از همه ، در روند کاهش نگرانی ها و نگرانی های مردم و گوش دادن به نخبگان و رضایت همه ملت و گوش دادن به همه ملت ها عجول تر است.