سارا محمد در مصاحبه با خبرنگار مصون وی با تأکید بر اینکه هوش مصنوعی هرگز نمی تواند تأثیر روابط انسانی ، امنیت و درمانگر واقعی و منابع را تغییر دهد ، وی گفت: تصور کنید که بعد از یک روز دشوار ، می خواهید قلب خود را با تلفن همراه خود به یک هوش مصنوعی باز کنید. این گفتار مجازی می تواند لحظه کوتاهی از همدلی را برانگیزد ، اما آنچه شما واقعاً به آن احتیاج دارید فقط آرامش سطحی و چند جمله نیست.
وی ادامه داد: ما در لحظه های بحران عاطفی یا تردید جدی به مشکلات حرفه ای بیشتری نیاز داریم. این می تواند افکار مکرر و ناسالم را تعریف کند و راه را برای تغییر با ابزارهای واقعی هموار کند. حجاب آنها می توانند حس تأیید را تقویت کنند ، اما نمی توانند راهنمایی های متعادل ، عمیق و مؤثر یک متخصص انسانی را تغییر دهند.
مدیر انجمن مشاوره و روانشناسی ایالتی اسفاهان ، که به اهمیت روابط درمانی واقعی اشاره می کند ، گفت: درمان واقعی یک رابطه پویا و پر جنب و جوش است. در حالی که درمانگر واقعی می تواند صدای شما و احساسات شما را از صدای شما و ظاهر موقت درک کند ، هوش مصنوعی فقط یک زبان ملایم را تقلید می کند و نمی تواند درک کند و نمی تواند همدلی برقرار کند.
“نکته مهم دیگر مسئولیت و اخلاق حرفه ای است ، درمانگران تحصیل کرده و دارای مجوز موظفند اقدامات فوری را انجام دهند و در حالی که با موقعیت های مهم مانند افکار خودشان برخورد می کنند ، امنیت را حفظ کنند. حجاب نمی تواند شرایط واقعی و اضطراری را ارزیابی و مداخله کند.
محمدی اظهار داشت که صلاحیت بالینی و پاسخگویی تخصصی بخشی جدایی ناپذیر از کار درمانگران است ، که درمانگران سالهاست که آموزش دیده اند ، که آنها روشهای علمی متعددی را آموخته اند و در معرض مسئولیت پذیری قانونی هستند ، اما هوش مصنوعی در خصوصیات حرفه ای ، تجربه بالینی و حساب نیست.
وی گفت که روند درمان همکاری طولانی مدت و مداوم است. درمانگر همچنان به پیشرفت خود ادامه می دهد ، اهداف و توسعه شخصی مشتریان را تغییر می دهد و استراتژی ها را به شکلی متناسب با زندگی فرد می کند ، اما هوش مصنوعی اغلب می تواند هر مکالمه را از ابتدا شروع کند ، گذشته را فراموش کند و حتی در شناخت گذشته خود احساس اشتباه کند.
مدیر انجمن مشاوره و روانشناسی استان اصفهان ، با اشاره به نقش نیازهای عمیق برای هیجان و برقراری ارتباط انسان ، یاد می گیریم که با افراد از دوران کودکی استراحت کنیم و نسبت به بدن خود ، صدای ملایم و ظاهر همدلی ، هورمونهای مثبت واکنش نشان دهیم. هنگام گپ زدن با گپاین فقط یک پیام متنی است ، نه برای حفظ آن و نه ارتباط واقعی را انجام می دهد.
وی گفت: یکی از جنبه های جذاب حجاباین بیش از حد است و هیچ مشکلی ندارد. آنها همه نگرانی ها را تأیید می کنند و هر ترس را آرام می کنند ، اما درمان مؤثر این نه تنها تسکین یک لحظه است ، بلکه دعوت به خلاص شدن از شر قالب های ناکارآمد و ایجاد یک تغییر پایدار است.
هیچ چیز جایگزین وجود یک مشاور انسانی نیست
محمد در مورد محدودیت های هوش مصنوعی در محدودیت مشتریان در همدلی واقعی گفت: در بیشتر موارد ، آنچه توسط سیستم های هوش مصنوعی ارائه می شود ، سخنان خود را در ادبیات ملایم تر توصیف می کند ، و این رویکرد می تواند آنها را به جای تصحیح باورهای دروغین تقویت کند.
ادامه: در جلسات مشاوره مؤثرمشاوران مؤثر همیشه با طراحی پرسش “ما به چه شواهدی فکر می کنیم؟” یا ، “اگر شخص دیگری در این شرایط وجود داشته باشد ، چه اتفاقی می افتد؟” به مقامات کمک کنید تا وخامت شناختی را کشف کنند ، اما روبات های گفتگو نمی توانند زمان حساس برای پرسیدن چنین سؤالاتی را تعیین کنند ، به خصوص وقتی فرد تحت فشار یا احساسات شدید قرار دارد.
مدیر کل مشاوره دولت و انجمن روانشناسی خاطرنشان کرد: کیفیت پاسخ های هوش مصنوعی به طور مستقیم به سؤال کاربر بستگی دارد: وقتی فرد اضطراب ، افسردگی یا احساس ، معمولاً توانایی طراحی است پرسش شما صحیح و راهنمایی ندارید. این باعث می شود فرد در همان الگوهای ذهنی مخرب باقی بماند و نمی تواند راهی پیدا کند.
“مطمئناً ، هوش مصنوعی می تواند به عنوان ابزاری مفید بین جلسات یا در حین خودآموزشی مورد استفاده قرار گیرد ، و حتی به فرد کمک می کند تا احساسات خود را بهتر بیان کند ، اما در روند درمان عمیق ، به ویژه هنگامی که نیاز به اعتماد ، مداخله بحران و درک عمیق عاطفی لازم نیست ، هیچ راه حلی توسط یک مشاور تغییر نمی کند.”
محمدی خاطرنشان کرد: نیاز به ارتباطات چشم انسان ، حسن نیت و وجود تأثیرگذار یک نیاز عاطفی و غریزی است: از این گذشته ، ما افراد دارایی های اجتماعی و عاطفی هستیم و متخصص درمانگر می تواند همدلی و دوستی از نوع مورد نیاز برای روند واقعی درمان را فراهم کند. چیزی هنوز هم هوش مصنوعی از دست رفته است.
انجمن مشاوره و روانشناسی استان ̇fahan مدیر ایالتی Sfahan تأکید کرد: ظرفیت ها و ابزارهای دیجیتالی باید با درک دقیق و مناسب با توانایی های منحصر به فرد انسانی خود به منظور حفظ فرایند درمانی به طور مؤثر و ایمن استفاده شود.
وی گفت: فناوری نباید ما را از طبیعت انسان و ماهیت درمان دور کند. ابزارهای هوشمند می توانند مکمل باشند ، اما تغییر نمی کنند.