Heshmatullah Falahatpisheh ، معاون سابق ، در مورد لزوم بررسی سیاست های کلان کشور ، که ما باید وارد یک جنگ دو روزه شویم گفت: من معتقدم که ایران و اسرائیل هنوز در شرایط جنگ هستند و من قبل از بحث در مورد مسئله جنگ در مورد مدیریت جنگ بحث می کنم. در شرایط جنگ ، نکته مهم این است که دولت کارآیی خود را حفظ می کند. ما می بینیم که جریان های شدید به دولت به شدت حمله می کنند و حتی به پزشکان حمله می کنند.
به گفته ایلنا ، وی ادامه داد: “دولت به سرعت اوضاع را در شرایطی كه جنگ به آن تحمیل شده بود ، شکل داد ، به طوری كه خلاء و تنش در جامعه نقش مؤثر ایفا نمی كند.” با این حال ، ما می بینیم که همان جنبه های قدرتمند دولت ، که دولت بحران است ، پس از آتش بس و بعد از آتش بس توسط افراد ساکت مورد حمله قرار گرفت. از اولین دقایق جنگ ، من سربازان را دعوت کردم تا بایستند. من دیده ام که بسیاری از کسانی که در خانه ایستاده اند ، گاه توسط هواداران بیش از حد کشور مورد ستم قرار می گیرند ، اما در میهن ایستاده اند.
دولت پزشکی باید به طور جدی از هواداران بیش از حد کسر شود.
این فعال سیاسی گفت که مهمترین درس جنگ کسانی است که سالها تلاش کرده اند تا از اغوا کردن کشور جلوگیری کنند: “علاوه بر این ، هواداران بودجه و دفتر شعارها بودند اما آنها مسئول نبودند.” به همین دلیل ، دولت پزشکی باید به طور رسمی و رسماً طرفدار حرفه ای را اعلام کند و سعی کند با قیام ها و شهرک های آینده در خاورمیانه در یک برنامه همگرایی منطقه ای شرکت کند.
در روز اول جنگ ، گفتم که اگر این جنگ با ایالات متحده و اسرائیل همراه باشد ، یک سیستم برده داری در منطقه به سود اسرائیل وجود خواهد داشت. امروز ، هنگام مصاحبه با یکدیگر ، می بینیم که اسرائیل به فلسطین ، لبنان و سوریه حمله می کند. این بخشی از این بخش از سیستم برده داری است که اسرائیلی ها پس از آنکه نتوانستند با ایران نتوانند با ایران مبارزه کنند ، سعی در تحمیل مرزهای خود داشتند. در این شرایط ، دولت پزشکی می تواند تنش بین کشورهای اسلامی را به عنوان یک برنامه همگرایی منطقه ای فسخ کند و یک مکانیسم منطقه ای را علیه سیستم کارشناسی ارشد مستقر در اسرائیل ایجاد کند.
وی اظهار داشت که مواضع ایران در شرایط قبل از جنگ به برخی از کشورهای عربی نزدیک می شود و اساس این مواضع جنگ است: “حتی در عربستان سعودی ، او سعی کرد ایران و عربستان را مختل کند.
در پنج سال گذشته ، من بارها با دولت های مختلف ملاقات کرده ام و گفتم که این منطقه با حل و فصل روبرو است و دولت ها باید منافع ملی خود را از این شهرک ها حذف کنند. متأسفانه ، هواداران افراطی اجازه آن را ندادند. در سال گذشته دولت روحانی و در سال اول دولت رئیس جمهور و بعداً هواداران بیش از حد به شکلی عمل کردند که نتوانست وعده های آقای پزشکی را برای انتخابات انجام دهد.
“مرحله دوم هواداران افراطی ، جلوگیری از نزدیک شدن ایران به برخی از کشورهای اسلامی بود.” با وجود دفاع کامل ایران از اسرائیل و ایالات متحده ، هواداران بیش از حد به گونه ای عمل می کردند که کشورهای مسلمان منطقه را می ترساند. قاعده دو پایتخت عرب ، ادعا می کند که تنگه هورموز بسته شده است و ادعا می کند که وی به مراکز انرژی برخورد کرده است و البته چالش های ایدئولوژیک که آنها ایجاد کرده اند از جمله اقدامات چالش های ایدئولوژیک آنها است.
استاد دانشگاه در آن طرف مدالیت اضافی به جز ایران به دنبال این زمین بود و گفت: “متأسفانه ، آنها نتوانستند به ایران کمک کنند که به نوعی توسط اسرائیل آسیب دیده باشد.” کاری که هواداران بیش از حد انجام می دهند این است که دوباره چیزی را برای فرار از پاسخگویی مطرح کنند. آنها فرصت های دیپلماسی ایران را کشتند و اکنون باید در دادگاه ملی درآمد مسئولیت پذیر باشند.
آنها این کشور را به روشنفکران و نخبگان دلسوز این کشور تبدیل کردند و خودشان بر روسفالی حاکم بودند. در طول جنگ ، تنهایی ایرانیان نشان داد که دوستان آنها برای ایران چقدر جعلی هستند. دوستان جعلی که به ایران کمک نمی کنند. بنابراین من معتقدم که نگاه کردن به چند دهه گذشته نشان می دهد که هواداران افراطی ایران را به سمت سد سازی سوق داده اند.
کسانی که می گویند تحریم ها و مکانیسم ماشه فکر می کنند نقاشی مردم پاره شده است.
وزیر گفت که دولت آقای پزشکی باید به طور رسمی حامیان بیش از حد را اعلام کند و کشور را در یک برنامه ملی حذف کند. برخی از این طرح این است که به سمت همگرایی منطقه ای علیه سیستم برده داری اسرائیل در منطقه حرکت کنیم. اخیراً ، ما شنیده ایم که برخی می گویند مکانیسم محرک کاغذ شکسته شده است. در این زمان آنها همچنین از تصمیمات شورای امنیت برای پاره شدن خواستند ، اما ما دیدیم که این مقاله چقدر برای مردم قرار داده است. حتی این افراد میزهای مردم را برای پاره کردن کاغذ دعوت می کنند. منافع و مواضع آنها هرگز برای جنگ و تحریم ها تهدید نمی شد ، اما آنها افرادی بودند که هزینه های افراط خود را پرداخت می کردند.