وزیر امور خارجه سابق محمود وزی و یازدهمین دولت ارتباطات در مصاحبه ای ، رژیم صهیونیستی همواره در تلاش بوده است تا هرج و مرج را برای پیشبرد اهداف گسترده خود در مناطق مختلف غرب آسیا توسعه دهد.
طبق اقتصاد آنلاین ؛ این اقتدار افزود: “توانایی نظامی ، اطلاعات و امنیت ایران و در نهایت ، سیاست” تغییر رژیم “از مردم برای ارزیابی نوع پاسخ به نوع پاسخ.
آنها قصد داشتند با استفاده از ظرفیت ، اقدامات روانشناختی و طرح های اطلاعاتی از ستون های پنجم خود و اختصاص داده شده ، مردم را به خیابان ها هدایت کنند ، اما دیدیم که اهداف آنها معکوس شده است.
صهیونیسم فکر می کرد که ظرفیت موشکی ما محدود به دامنه وعده های Sadegh 1 و 2 است ، اما آتش سنگین نیروهای مسلح قوی ما را چشید.
بازدارندگی و ظرفیت عملیاتی موشک های ما به حدی است که انعطاف پذیری مجرمان مختل می شود و در نهایت ایالات متحده را مجبور می کند تا به آتش بس اضطراری برسد.
دشمن و رسانه ها در تلاشند تا مردم را در تعلیق و نگرانی از جنگ جدید از طریق جنگ روانشناختی نگه دارند.
مردم محبوب ما باید تحت تأثیر تبلیغات منفی رسانه ها قرار بگیرند تا از صلح جامعه از هر جنبه ای به ویژه در ابعاد اقتصادی و روانی محافظت کنند.
نیروهای مسلح و افسران اطلاعاتی برای امکانات بسیار اندک دائماً در بالاترین سطح قرار دارند.
به یاد داشته باشید ، دشمن اصل دشمن نیست و برای تحقق اهداف خود طبیعی نیست.
استراتژی ها و سلاح های دریایی ، دفاعی و توسعه فناوری از طریق توسعه قدرت سخت ما باید تدوین شود.
قدرت نرم ما نیز باید در خدمت منافع ملی و امنیت در دیپلماتیک ، رسانه ها و تبلیغات باشد.
نکته مهم دیگر این است که همه سازمان های اطلاعاتی در ستون ضد اطلاعات و پنجم دشمن به موقع تعریف و ضربه می زنند.
افسران اطلاعاتی با “اثر جعلی” سر و کار دارند. این همان تأثیری است که جای دلسوزانه را با مزدوران با آدرس اشتباه و شبکه مؤثر جایگزین می کند و برای پیشبرد اهداف شرور آنها نادان است.
برخی از میهن پرستان و مسافران با هدف برخی از جامعه با استفاده از ابزارهای رسانه ای برای تشویق “ناامنی” و “ناامیدی” به لرزهای فکری و روانی با استفاده از ابزارهای رسانه ای و در نهایت سلامت اجتماعی.
دیپلماسی برای به حداکثر رساندن منافع و منافع امنیت ملی فعال و اصل پول هزینه لازم است.
مذاکرات در حال انجام ، سیاست شفاف مردم ایران کشور و افکار عمومی جهان را ایجاد کرد.
برخلاف برخی فرضیات ، مذاکره فقط معلول بود ، بلکه از دیدگاه تبلیغاتی ، مردم و از همه مهمتر مظلوم و مظلوم به ایران روشن شد و در نهایت ایران را به ایران داد.