امروزه ، هر دو گرما و برق ، فیلم را به تماشای این فیلم به عنوان دو عامل سینمایی و در نتیجه گیشه شکسته است.
ایران نوشت: حقیقت این است که اگر ما سینما را به عنوان یک اقدام اجتماعی در حوزه شهری انجام دهیم ، هرگونه چالش عمومی مانند وقفه در اینترنت ، آلودگی هوا ، برف و باران و ترافیک سنگین باید نقش منفی در مخاطب داشته باشد! ذهن تعیین می کند که مخاطب با هزینه تهدید سلامتی به سینما نمی رود.
اگرچه روحیه عمومی جامعه با نوعی بی حسی برای پیوستن به محافل هنری به دلیل وقایع اخیر همراه است و قلب و تئاتر زیادی برای سینما و تئاتر وجود ندارد ، گرما و قطع برق در نهایت ممکن است خطر سینما را افزایش دهد و مخاطبان ممکن است کمتر تماشای فیلم را داشته باشند.
با این حال ، این فیلم برای قدرت بهتر است و به عنوان یک آژانس در متن ، می تواند قدرت جذب مخاطب را حفظ کرده و بر همه این عوامل اجتماعی که بر کاهش مخاطب تأثیر می گذارد ، غلبه کند. به فیلم “پسر پیر” خوش آمدید ، شاهد این ادعا است و نشان می دهد که فیلم خوب همه است. در حقیقت ، سینمای ایران تنها با بحران مخاطب ، چشم انداز سینمایی یا سیاسی و اجتماعی سازگار با محیط زیست نیست. با این حال ، گاهی اوقات سینما می تواند در این حالت به یک راه حل تبدیل شود. به عنوان مثال ، یکی از مکان های خوب برای فرار از گرما ، نشستن در یک سالن سینمای خنک ، هم فال و هم یک ساعت است.
ساخت سینمای باز ؛ به عبارت دیگر ، سینماهای نسخه فیلم در شبهای تابستان ممکن است یکی از راه های شلیک مخاطبان در گرمای تابستان باشد. در حقیقت ، رفتن به سینما به عنوان یک راه حل اجتماعی برای دمای هوا عملکردی عملکردی پیدا می کند. مشروط بر اینکه با قطع برق روبرو نشویم. تمام این مؤلفه ها و شرایط سینما و سینما آن را به یک عمل آزادکننده تبدیل کرده و می تواند حوزه عمومی جامعه را در قلب بحران های خارجی پرتاب کند ، به شرط آنکه این فیلم به خوبی تولید و منتشر شود. این نشان می دهد که همه چیز توسط یک فیلم خوب برگزار می شود و سینمای ایران باید از هر منظر فیلم های خوبی تولید کند.
نویسنده: Najella Peykanian