کهیر برجستگی های قرمز یا همرنگ پوست است که معمولاً به سرعت روی بدن ظاهر می شود و بعید است که یک نیش ساده حشره باشد. خارش ناشی از کهیر می تواند از خفیف تا شدید و آزار دهنده باشد. آلرژن محرکی است که باعث ایجاد واکنش آلرژیک در بدن و بروز آن می شود. هنگامی که یک واکنش آلرژیک در سیستم ایمنی بدن شما رخ می دهد، سلول های ایمنی در پوست فعال می شوند و بدن پروتئینی به نام هیستامین، یک ماده شیمیایی طبیعی، آزاد می کند. وقتی هیستامین از سلول‌ها آزاد می‌شود، مایعی از رگ‌های خونی کوچک به نام مویرگ‌ها نشت می‌کند که در زیر پوست فرد جمع می‌شود و باعث این بیماری پوستی، خارش، قرمزی و تورم پوست در ناحیه آسیب‌دیده می‌شود.
کهیر یک بیماری بسیار شایع است که تقریباً 20 درصد از افراد در مقطعی از زندگی خود به آن مبتلا می شوند. خاراندن ناحیه کهیر، نوشیدن الکل، ورزش شدید، استرس و استرس عاطفی می تواند خارش کهیر را بدتر و آزاردهنده تر کند و علائم می تواند از چند دقیقه تا چند ماه یا حتی سال ها طول بکشد. در بیشتر موارد کهیر به طور ناگهانی ظاهر می شود و ظرف چند ساعت ناپدید می شود. کهیر می تواند در هر نقطه از بدن ظاهر شود. آنها می توانند تغییر شکل دهند، حرکت کنند، ناپدید شوند یا در مدت زمان کوتاهی ظاهر شوند.
اگرچه کهیر شبیه به نیش حشرات است، اما از چند جهت با نیش متفاوت است:
محل و توزیع: گزش حشرات معمولاً در نواحی محدودی از بدن رخ می دهد و ممکن است به صورت گروه هایی از برجستگی های کوچک یا بثورات ظاهر شود. در مقابل، واکنش های آلرژیک می تواند در ناحیه بزرگ تری از پوست پخش شود.
شکل و اندازه: نیش حشرات معمولاً به صورت برآمدگی های کوچک، گرد و قرمز روی پوست ظاهر می شود. واکنش های آلرژیک می تواند اشکال و اندازه های مختلفی داشته باشد.
علائم همراه: نیش حشرات اغلب با درد، خارش یا سوزش همراه است. واکنش‌های آلرژیک نیز می‌تواند خارش‌دار باشد، اما نسبت به نیش حشرات، دردناک‌تر و گزنده‌تر باشد.
سابقه و هدف: اگر به حشرات خاصی حساسیت دارید یا در معرض موادی قرار گرفته اید که می توانند باعث آلرژی شوند، این می تواند به شما کمک کند تا تشخیص دهید که آیا نیش حشره را تجربه می کنید یا یک واکنش آلرژیک.
اما برای تشخیص صحیح و درمان مناسب باید با پزشک مشورت کرد. با بررسی دقیق علائم و تاریخچه فرد، پزشک می تواند تشخیص صحیح، تجویز داروهای مناسب و راهنمایی های لازم را برای درمان و پیشگیری بیشتر ارائه دهد.
انواع کندو
به طور کلی، دو نوع کندو وجود دارد. کهیر کوتاه مدت (حاد) و طولانی مدت (مزمن)؛ هیچ یک از این عوامل به طور کلی تهدید کننده زندگی نیستند. البته به یاد داشته باشید که هرگونه تورم گلو، سفتی یا کهیر در سیستم تنفسی و مسیر اکسیژن و سایر علائم ناشی از تنفس محدود نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
کهیر پاسخ سیستم ایمنی بدن به محرک‌ها است اما معمولاً توسط عواملی غیر از عفونت ایجاد می‌شود، اما می‌تواند توسط ویروسی که بدن فرد را آلوده می‌کند نیز ایجاد شود. ممکن است از یک آلرژن یا نوعی آلرژی باشد که شما دارید. ممکن است ناشی از تغییرات هورمونی باشد. در برخی موارد، حتی می تواند احساسی باشد.
محققان بسیاری، اما نه همه، عواملی را که می توانند باعث کهیر شوند، شناسایی کرده اند. این عوامل شامل غذا، محرک های فیزیکی و محیطی و سایر مواد خوراکی مانند داروهایی است که مصرف می کنید. برخی از افراد تنها با دست زدن به برخی اقلام کهیر می شوند. بد نیست بدانید برخی بیماری ها نیز باعث کهیر می شوند.
شایع ترین علل کهیر
- بیماری های مزمن مانند بیماری های تیروئید یا لوپوس / انتقال خون
- داروهایی مانند آنتی بیوتیک ها (به ویژه پنی سیلین)، آسپرین و ایبوپروفن
- نیش حشرات / شوره حیوانات خانگی، موی حیوانات خانگی / گرده / گرد و غبار / لاتکس
- انواع مواد غذایی (مانند بادام زمینی، تخم مرغ، آجیل، فلفل، بادمجان و صدف) / نوشابه / چیپس / انواع سس های آماده
- نگهدارنده ها، رنگ های غذایی و افزودنی های مجاز غذایی / غذاهای نیمه آماده و کنسرو شده / سوسیس و کالباس
- محرک های فیزیکی مانند فشار، سرما، گرما، ورزش یا قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید/استرس و تنش عصبی
- عفونت های باکتریایی، از جمله عفونت های دستگاه ادراری و گلودرد استرپتوکوکی/عفونت های ویروسی، از جمله سرماخوردگی و هپاتیت
- برخی از میوه ها مانند کیوی و خربزه / برگ انجیر یا برگ درختان خاص مانند گونه های علف، گزنه، پیچک سمی آمریکایی و بلوط سمی
- اگر بتوان علت کهیر را مشخص کرد، اغلب بهترین درمان، اجتناب، اجتناب از قرار گرفتن در معرض یا از بین بردن محرک توصیه شده توسط متخصصان و پزشکان است.
علائم کهیر در کودکان
غذاها و کهیر
از خوردن غذاهایی که باعث کهیر می شوند خودداری کنید.
صابون های شیمیایی
استفاده از صابون ها و شامپوهای خشن و شیمیایی بدن را تا حد امکان در حمام کاهش دهید، این شوینده های بدن محرک قوی برای سیستم ایمنی بدن هستند.
انواع عطر و اسانس
استفاده از عطرها، اسپری‌های خوشبوکننده، اسپری‌های بدن، کرم‌ها، نرم‌کننده‌ها و لوسیون‌های معطر بدن را تا حد امکان محدود کنید تا کهیر و علائم آن از بین بروند.
مالش و خراشیدن
از مالش یا خاراندن سطح پوستی که تحت تأثیر کهیر قرار گرفته است خودداری کنید. (دوش گرفتن مکرر با آب سرد برای کاهش نیاز به خاراندن و خارش مفید است زیرا خارش می تواند کهیر روی سطح پوست شما را بدتر کند. با این حال، خوب است بدانید که مالش یا خاراندن شایع ترین علت کهیر فیزیکی است. علائم ظاهر می شوند. در عرض چند دقیقه روی ناحیه مالیده یا خراشیده شده و معمولا کمتر از یک ساعت طول می کشد تا ناپدید شود.
فشار مداوم بر روی پوست
هنگامی که فشار یا انقباض طولانی مدت روی سطح پوست رخ می دهد، تورم، قرمزی و کهیر ممکن است پس از 6 تا 8 ساعت روی سطح پوست ایجاد شود. بنابراین، برای جلوگیری از این عارضه، از پوشیدن لباس های تنگ جداگانه برای مدت طولانی خودداری کنید. کهیرهای فشاری (تغییر رنگ قرمز پوست یا برآمدگی های ناراحت کننده و ناراحت کننده که در محل کشیده شدن لباس های تنگ، جوراب یا کمربند ایجاد می شوند و باعث خارش شدید می شوند) را می توان با پوشیدن لباس های گشاد تسکین داد.
سرماخوردگی و کهیر
اگر هنگام قرار گرفتن در معرض سرما دچار کهیر شدید، از قرار گرفتن بیشتر در هوای سرد خودداری کنید و در هوای سرد، بینی و دهان خود را با پتو بپوشانید. اگر مجبورید در هوای سرد بیرون باشید، لباس گرم بپوشید.
نور خورشید و کهیر
لباس محافظ بپوشید. ضد آفتاب بزنید. کهیر کولینرژیک به دلیل افزایش دمای بدن به دلیل تعریق، ورزش، دوش آب گرم یا اضطراب شدید ایجاد می شود.
عوارض جانبی داروها
اگر مشکوک هستید که داروی خاصی باعث کهیر شما شده است، فورا به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید و از آنها نسخه بگیرید. اگر بدن حساسی دارید و سابقه واکنش های آلرژیک به داروها و کهیر دارید، قبل از شروع استفاده از داروهای جدید، حتما دستورالعمل استفاده از آن دارو را مطالعه کنید.
واسکولیت
التهاب عروق خونی یا واسکولیت نیز می تواند باعث کهیر شود. این نوع کهیر به جای خارش باعث درد می شود، می تواند کبودی روی پوست باقی بگذارد و معمولا بیش از یک روز طول می کشد.
کهیر مزمن
برخی از انواع کهیر بیش از شش هفته طول می کشد و می تواند ماه ها یا سال ها باقی بماند. این وضعیت کهیر مزمن نامیده می شود. کهیر مزمن باید توسط یک متخصص آلرژی ارزیابی شود که در مورد تاریخچه پزشکی شما و خانواده شما، مواد و محیطی که در خانه و محل کار در معرض آنها قرار دارید، قرار گرفتن در معرض حیوانات خانگی یا سایر حیوانات، گیاهان و داروهایی که اخیراً مصرف کرده اید صحبت خواهد کرد. اگر آن را مصرف کرده اید اگر یک دفترچه روزانه غذایی دارید، بهتر است آن را به متخصص آلرژی خود نشان دهید تا به تشخیص علت و تسریع روند درمان کمک کند. ممکن است متخصص آلرژی شما بخواهد آزمایش های پوستی آلرژی، آزمایش خون و آزمایش ادرار را برای تعیین علت کهیر شما انجام دهد. اگر حتی پس از شرح حال و معاینه دقیق علت آن مشخص نشود، به این بیماری کهیر ایدیوپاتیک مزمن می گویند. تقریباً نیمی از موارد کهیر با برخی از تظاهرات سیستم ایمنی بدن انسان همراه است. کهیر مزمن ممکن است به دلیل بیماری تیروئید، مشکلات هورمونی یا دلایل ناشناخته باشد. این وضعیت دشوار معمولاً با گذشت زمان از بین می رود.
آیا استرس باعث کهیر می شود؟
بر اساس تحقیقات، مشاهده شده است که برخی از بیماران مبتلا به کهیر مزمن خود به خود یا ایدیوپاتیک، سابقه زندگی پر استرس قابل توجهی قبل از شروع کهیر دارند و فراوانی هرگونه آسیب شناسی روانی در این بیماران به طور قابل توجهی بیشتر از افراد سالم است. تحقیقات تایید کرده اند که پوست هم حسگر مستقیم استرس و هم هدف پاسخ های استرسی بدن است. این فعل و انفعالات پیچیده بین استرس، پوست و سیستم عصبی شما می تواند به شروع کهیر مزمن کمک کند.
22 نشانه استرس در بدن و ذهن
عوامل تشدید کننده
آسپرین رایج ترین دارویی است که علائم کهیر را تشدید می کند. آسپرین و سایر NSAID ها ممکن است کهیر را در 20 تا 30 درصد بیماران در طول فاز فعال بدتر کنند.
گرمای بیش از حد و فشارهای موضعی کهیر را تشدید می کند و اغلب بین کهیر فیزیکی و مزمن همپوشانی دارد.
الکل از طریق مکانیسم اتساع عروقی کهیر را بدتر می کند.
اقدامات درمانی
آنتی هیستامین ها خط اول درمان برای همه بیماران مبتلا به کهیر مزمن و فیزیکی هستند. آنتی هیستامین های کلاسیک H1 که به عنوان یک عارضه جانبی آرام بخش هستند، عبارتند از کلرفنیرامین، هیدروکسی زین و دیفن هیدرامین. آنتی هیستامین های نسل دوم H1 غیر آرام بخش شامل لوراتادین، ستیریزین، ترفنادین و میزولاستین هستند. مشتقات آنتی هیستامین نسل دوم H1 شامل دسلوراتادین، لووستیریزین و فکسوفنادین است. آنتی هیستامین های H2 نیز شامل سایمتیدین، رانیتیدین، فاموتیدین و نیزاتادین هستند. درمان معمولا با آنتی هیستامین های غیر آرام بخش در روز و آنتی هیستامین های آرام بخش در شب شروع می شود. لوسیون های موضعی مانند لوسیون کالامین، کرم آب منتول، و لوسیون کروتامیتون از عوامل تسکین دهنده مفید در درمان کهیر هستند.
به طور خلاصه، زندگی برای مبارزه با کهیر که دلایل مختلفی دارد بسیار کوتاه است. برای پاسخ با یک متخصص آلرژی مشورت کنید.
منبع: acaai.org و pubmed.ncbi و ncbi
گردآوری شده از رسانه دیجیکالا