آتش در جنگل های زاگرس در پشت صحنه

2245287_516


Farzaneh Ahmadi در یک یادداشت در دوره ایران نوشت: حمید مورادی برای خاموش کردن آتش در جنگل های آبیدار ساناندج رفت. اکنون مردم منطقه دفن شده اند. آتش جنگل او را پرید و دامن ، یک فعال محیط زیست ، برای نجات جنگل رفت.

اکنون یک جوان دیگر بد است ، امینی. او همچنین یک فعال محیط زیست است و برای خاموش کردن شعله های آتش به جان زاگرس رفت.

این برای اولین بار از فعالان آتش نشانی جنگل و مردم استفاده نکرد. پیش از این آتش قربانی شده بود.

با شروع فصل گرما هر سال ، جنگل ها و بیشتر در جنگل های زاگرس آغاز می شود. بعضی اوقات برای خاموش کردن آتش سوزی روزها طول می کشد و بیشتر جنگل ها ناپدید می شوند. گاهی اوقات آتش سوزی علاوه بر درختان ، به خاموش کننده ها قربانی می شود.

اما چه کسی جنگل ها را می سوزاند و چرا به فکر راه حلی برای جلوگیری از آتش سوزی نیستید؟ چرا پیروزهای بشر پیروزی آتش؟

بیشتر مردم زاگرس؟

یک فعال محیط زیست در کوهکیلوی و بویر احمد به خبرنگار عصر ایران گفت که جنگل ها را سوزاند: “این سوال ماست ، زیرا مهمترین اقدام در مورد آتش سوزی ها ، عملیات آتش نشانی بدون تعیین عوامل.”

Omid Sajjadian ادامه داد: شش ماه از جنگل های Zagros ، اما در بقیه سال هیچ آتش سوزی وجود ندارد و بهترین فرصت بررسی و یافتن علت این رویدادها است ، اما می بینیم که در این مدت چیز خاصی وجود ندارد.

براساس تحقیقات فعالان محیط زیست در منطقه ، بیش از 90 ٪ علت آتش سوزی زاگرس به طور مستقیم یا غیرمستقیم ، به طور تصادفی یا عمدی انجام می شود.

عضو شورای هماهنگی انجمن های محیط زیست ، گفت: “باید در نظر گرفته شود که در چه مناطقی از آتش سوزی رخ داده است و چرا این تعداد در سالهای اخیر افزایش یافته است.” گفت باید بررسی شود که آیا در پشت دلایل اجتماعی ، اقتصادی یا سیاسی پنهان است.

وی گفت: “در بعضی موارد ، گردشگران می توانند باعث آتش سوزی شوند.” گاهی اوقات آتش کشاورزان باعث آتش سوزی می شود.

سجادیان گفت: در صورت آتش سوزی عمدی ، گاهی اوقات جنگل برای تبدیل جنگل به زمین های کشاورزی وجود دارد. گاهی اوقات درخت برای فرار از دود درخت در آتش قرار می گیرد. حتی برای تولید زغال سنگ یا محصولات ممنوعه ، جنگل آتش گرفته می شود.

2245287_516

آیا در فصل گرما به مقامات فکر می کنید؟

فعال محیط زیست گفت: “در فصل گرما ، مقامات فکر می کنند که هیچ وام یا تجهیزات ناکافی وجود ندارد ، و این نشان دهنده نوعی اختلال است.”

سجادیان: “آتش نشانی های آتش نشانی بدون برنامه و بدون عاطفی ساخته می شوند و در واقع ، این تجارت برنامه ریزی و برنامه ریزی نشده است.”

وی اذعان کرد که آتش سوزی به جایی می رود که حتی آتش سوزی ها نیز به هم ریخته اند و دولت به جای داشتن یک برنامه طولانی مدت با ضرر مالی ، انرژی و منابع انسانی ، به برنامه های کوتاه مدت محدود شده است.

وی گفت: مشکل در پیشگیری و آتش نشانی آتش سوزی به دلیل عدم اعتبار نیست ، بلکه به دلیل عدم وجود یک برنامه مناسب است.

هیچ برنامه منظم برای مهار آتش سوزی وجود ندارد

کمبود امکانات و تجهیزات و نیروی انسانی یکی از مشکلات خاموش کردن آتش در زاگرا و جنگل های هیراکانیایی است.

فعال محیط زیست ، در مورد دلیل عدم وجود تجهیزات آتش نشانی اظهار داشت: اول ، آتش سوزی Zagros و سایر جنگل ها چیست. آیا محبوب است یا ما دولت می خواهیم؟ یا ترکیبی از این دو؟

سوژادیان افزود: “به عنوان مثال ، ما باید بدانیم که آیا آتش سوزی جنگلی با تجهیزات و پایگاه ها داریم.” اما اگر مردم قصد خاموش کردن آتش را دارند ، داستان متفاوت خواهد بود.

وی گفت: برای استفاده از کمک های عمومی ، لازم است که فکر کنید در مورد پیشگیری انجام شده است یا خیر. آیا تعداد آتش سوزی ها باز است؟ چه زمانی مردم باید بیایند؟ آیا آنها آموزش لازم را دریافت کردند؟

به گفته وی ، در حال حاضر چنین برنامه و سیستم وجود ندارد.

عدم اطمینان در تخصیص وام های مسدود کننده آتش

سجادیان گفت: “گاهی اوقات می توان با گروهی که در منطقه نیست ، قرارداد بسته شود و وقتی شخصی نتواند گروه های محلی را به کار بگیرد ، ممکن است به عاملی برای درگیری تبدیل شود.”

“اگر هزینه آتش به طور دقیق اختصاص نیافته باشد ، آتش سوزی جنگل به پاشنه منطقه تبدیل می شود ، زیرا بودجه باید برای خاموش کردن آتش سوزی هزینه شود و در واقع وارد سیستم اداری شود.”

سجادیان گفت: “اگر مردم می خواهند بپیوندند ، مکانیسم باید واضح باشد و تجهیزات به تیم ها داده می شود ، نه مردم.”

با این حال ، فعال محیط زیست ، حتی میزان خسارت در کشور برآورده نمی شود و ما نمی دانیم که در هر آتش سوزی چند درخت نابود شده است و چه میزان خسارت دفن شده است. گاهی اوقات حتی یک هکتار با سوختگی جنگل کمتر اعلام می شود.

سجادیان گفت: “وقتی یک سری حیوانات در آتش سوزی نابود می شوند ، توانایی خود را برای مقابله با ارگانیسم های دیگر از دست می دهند و جنگل از چرخه زندگی خارج می شود.” علاوه بر این ، خاک ، باکتری ها و درختان بسیار رنج می برند.