اسید اولئیک یکی از مؤلفه های اصلی بسیاری از غذاهای با چربی بالا است که رشد سلولهای چربی جدید را تحریک می کند.
به گفته ایسنا ، ممکن است روغن محبوب روغن زیتون همانطور که به نظر می رسد بی ضرر نباشد. نتایج یک مطالعه نشان می دهد که “اسید اولئیک” ، یکی از مؤلفه های اصلی بسیاری از غذاهای با چربی بالا ، با دستکاری پروتئین های خاص در بدن ، رشد سلولهای چربی جدید را تحریک می کند.
بر خلاف سایر روغنها ، این اسید تعداد “سلول های چربی” را افزایش می دهد و اساس چاقی و احتمالاً بیماری های مزمن را تشکیل می دهد. این تغییر غیر منتظره نشان می دهد که نه تنها میزان چربی مصرفی بلکه گونه های آن نیز می تواند نقش مهمی در سلامتی داشته باشد.
یک رژیم غذایی با چربی بالا حاوی اسید اولئیک فراوان ، که نوعی اسید چرب در روغن زیتون است ، می تواند بیش از سایر روغن های غذایی باعث چاقی شود. اسید اولئیک ، که چربی همراه با چربی اشباع نشده در رابطه با چاقی است ، باعث می شود بدن سلولهای چربی بیشتری تولید کند. با تقویت پروتئین سیگنال به نام Akt2 و کاهش فعالیت پروتئین تنظیم کننده به نام LXR ، سطح بالای اسید اولئیک منجر به رشد سریعتر سلولهای پیش ساخته شده که سلول های چربی جدیدی را تشکیل می دهند ، می شود.
این گروه تحقیقاتی موش ها را با رژیم های غذایی خاص مختلف سرشار از اسیدهای چرب مخصوص از جمله اسیدهای چرب از جمله روغن نارگیل ، روغن بادام زمینی ، شیر و روغن سویا تغذیه می کنند.
اسید اولئیک تنها اسید چرب بود که سلولهای پیشگام تولید سلولهای چربی را برای تولید بیشتر از سایر اسیدهای چرب به وجود آورد. در حقیقت ، سلولهای چربی می توانند به عنوان یک ارتش در نظر گرفته شوند. هنگامی که اسید اولئیک وارد بدن می شود ، ابتدا تعداد “سلول های چربی” ، که ظرفیت بیشتری برای ذخیره مواد مغذی بیش از حد فراهم می کند ، افزایش می یابد. با گذشت زمان ، اگر مواد مغذی بیش از حد از تعداد سلولهای چربی فراتر رود ، ممکن است چاقی رخ دهد ، که در صورت عدم کنترل ممکن است باعث بیماری قلبی عروقی یا دیابت شود.
متأسفانه ، طبق گفته وزارت بهداشت ، وزارت تغذیه جدا از اسیدهای چرب مختلف در رژیم غذایی انسان آسان نیست. میزان اسید اولئیک در منابع غذایی افزایش می یابد ، به ویژه هنگامی که دسترسی به غذاهای مختلف محدود است و فست فود گزینه مناسب است.
اعتدال و روغن از منابع مختلف باید در رژیم غذایی مشاهده شود. به نظر می رسد سطح اسید اولئیک نسبتاً متعادل مفید است ، اما سطح طولانی و طولانی مدت می تواند مضر باشد. اگر فرد در معرض خطر بیماری قلبی باشد ، ممکن است سطح بالای اسید اولئیک ایده خوبی نباشد.