در سال 1959 ، مجله معتبر زندگی تصویری جذاب و جاه طلب از “سرباز آینده” ارائه داد ، که بازتاب نگرانی ها و خوش بینی فناوری در طول جنگ سرد است.
طبق دوره ایران ؛ در آن زمان ، با توجه به تهدید مداوم جنگ هسته ای ، این دیدگاه بر یک سرباز پیاده نظام طراحی شده برای بقا و جنگ در یک منطقه جنگ هسته ای متمرکز شده است. این سرباز ترکیبی از تجهیزات و فناوری های محافظ پیشرفته بود که در آن زمان انقلابی به نظر می رسید.
ویژگی های اصلی یکنواخت و تجهیزات
این سرباز بالقوه مجهز به تجهیزات بود که فراتر از تصور او ظاهر می شد.
لباس های محافظ کامل
این سرباز یک لباس کامل و یکپارچه پوشیده بود که برای محافظت در برابر انفجارهای هسته ای و تابش طراحی شده بود. همچنین حاوی ماسک و دستکش مخصوص بود. برخی از قسمت های این لباس به عنوان جلیقه ضد گلوله خدمت می کردند.
کمربند پرش موشکی
شگفت انگیزترین و فانتزی ترین قسمت این تجهیزات کمربند پرش موشک بود. این دستگاه به سرباز اجازه داد تا 9 متر پرش داشته باشد و به راحتی از چاله ها ، سنگرها و موانع دیگر در یک میدان نبرد ویران شده عبور کند. اگرچه ارتش آمریكا روشهای مشابهی را انجام داد ، اما این ایده هرگز واقعیت عملی برای سربازان پیاده نظام نبود.
کلاه ایمنی توسعه یافته
کلاه ایمنی سرباز یک مؤلفه حیاتی بود. این پوشش به یک رادیو دو طرفه مجهز شده است تا برای اعضای گروه اعمال شود. علاوه بر این ، دوربین های بصری در اوایل شب سوار شدند تا سرباز بتواند در تاریکی مطلق بجنگد.
سلاح و وسایل نقلیه
یک سرباز مسلح همچنین وسایل نقلیه مانند تفنگ M-14 (سپس سلاح استاندارد ارتش ایالات متحده) و مواد منفجره برای روزه و پناهگاه را تهیه کرد. این جزئیات نشان داد که با وجود همه فن آوری های آینده ، هنوز نیازهای اساسی یک سرباز در میدان نبرد مورد توجه قرار گرفته است.
مقایسه نماهای سال 2 با واقعیت امروز
برخی از ایده های مجله زندگی به طرز شگفت آور و برخی دیگر محصول تخیل آن دوره باقی مانده بودند.
کار چه چیزی به حقیقت پیوست؟ ایده هایی مانند سیستم های ارتباطی یکپارچه (رادیوهای بی سیم) و دوربین های بینایی در کلاه ایمنی به عنوان تجهیزات استاندارد برای سربازان مدرن در سراسر جهان استفاده می شود.
چه اتفاقی افتاد؟ کمربند پرش موشک هرگز به ابزاری عملی برای پیاده نظام تبدیل نشده است. علاوه بر این ، تأکید بر لباس های سنگین و حجیم در برابر تابش هسته ای با تأکید فعلی بر تجهیزات سبک تر ، تجهیزات مدولار و انعطاف پذیر متفاوت است.
تصویر سرباز آینده یک سند تاریخی جذاب از زمان او از زندگی سال 1959 است. این تصویر ترکیبی از ترس های جنگ سرد ، اضطراب اتمی و خوش بینی تکنولوژیکی بود که ظاهری فراموش نشدنی به آینده می داد.