در متن نامه Sadegh Norouzi:
داوری محترم
Hojatoleslam و آقای مسلمان آقای Mohseni Ejei
شروع و احترام
آخرین اظهارات شما در جلسه با گروهی از روزنامه نگاران از درخواست زندانیان سیاسی برای بررسی آزادی آنها و درخواست احزاب و افراد مختلف شگفت زده شد.
پس از توقف جنگ دوازده روزه ، خبرهای نسبتاً قابل اعتماد در مورد تلاش شما برای انتشار زندانیان سیاسی ، به عنوان پاسخ مثبت به خواسته های سیاسی جامعه پس از جنگ ، امید به بررسی حاکمیت در سیاست های گذشته را تقویت کرد. براساس گزارش های قابل اطمینان تر ، دولت محترم لیستی از نامهای پیشنهادی را برای کمک به پیامبر تهیه کرد.
با این حال ، طبق نظر ما ، نیازی به درخواست افراد توصیه شده و لیست های مهمانی در صورت وجود وصیت نامه نیست. به عنوان مثال ، صلاحیت هزاران داوطلب در دولت گذشته رد شد و دولت جدید کمیته ای را برای بررسی دادخواستهای رد شده بلافاصله پس از شروع لیست آن ایجاد کرده بود. نتیجه حدود هفت هزار داوطلب بود. بنابراین ، اگر اراده جدی برای آزادی زندانیان سیاسی قوه قضاییه وجود داشته باشد ، وی می تواند پرونده های خود را بدون انتظار برای پیشنهاد این شخص یا آن شخص یا گروه بررسی کند و فشارهایی را که بسیاری از آنها ادامه می دهند پایان دهند. از آنجا که هیچ کس از ماهیت زندانیان سیاسی و ماهیت احکام و ماهیت مجازات های پشت درهای بسته آگاه نیست.
علیرغم تمام جبهه های اصلاحات ایران به نمایندگی از احزاب اصلاح طلب ، در پاسخ به درخواست شما بدون ورود به لیست ، با مشورت با اساتید و متخصصان حقوقی ، وی معیارها و معیارهایی را برای تعریف زندانیان مشمول عفو و آزادی در پاسخ کتبی ارائه داد.
اکنون ، پس از یک ماه ، جامعه شنیده است که هیچ پایه ای برای آزادی زندانیان سیاسی از شما وجود ندارد ، دوم ، عدم اطمینان در دفاع از یک زندانی سیاسی وجود دارد و شما هیچ پیشنهادی دریافت نکرده اید.
پشیمان می شوم و احترام می گذارم که هر سه پیشنهاد فوق اشتباه است ، زیرا هدف از چنین نوآوری با قوانین جنایت سیاسی فعلی تعریف می شود – دادگاه های قضایی جرم سیاسی را برای فعالان سیاسی به جز موارد استثنایی تشخیص ندادند.
بنابراین ، مشاهده می شود که به دلیل عدم تأیید مقامات عالی ، اولین قصد حذف شده است. در این حالت ، بهتر است به جای رد شدن و رد وجود یک زندانی سیاسی یا عدم دریافت پیشنهاد ، به صراحت در مورد دلایل پاسخ عدم پاسخ به خواسته های اجتماعی بحث کنیم.
به ویژه ، زندانیان سیاسی به یاد می آورند که زندانیان سیاسی به بهانه امتناع از جلوگیری از دستبند مورد ضرب و شتم قرار گرفتند ، براساس گزارش های معتبر از زندانیان سیاسی در هنگام انتقال. اگر مانعی برای تعریف زندانیان سیاسی مشمول آزادی بخشش یا عدم اطمینان باشد ، علی القاعده نباید مانعی برای به دست آوردن و گزارش این شرم باشد و آن را به عموم گزارش دهد ، بنابراین این پرونده تحت پیگرد قانونی قرار می گیرد و عاملان تحت پیگرد قانونی قرار می گیرند و مردم عواقب مردم خواهند بود.
با احترام
سادگ نوروزی
دبیر کل حزب توسعه ملی ایران اسلامی اسلامی
۱۴۰۴/۵/۲۲