آقای جول! متاسفم، تو از ما نیستی برادر.

بهترین: صحبت های رئیس مهدی جوهله اخیرا خبرساز شد. او مهمان برنامه عادل فردوسی پور بود و در این برنامه که مدام در فضای مجازی پخش می شود این جمله را گفت: اگر تیم ملی فرانسه حذف شود امباپه با جت شخصی اش در ویلا استراحت می کند، چرا ناراحت باشم؟ با تورم 60 درصدی برای این؟

اما این جمله که در ابتدا کمی تلخ به نظر می رسید، حالا به محل بحث کاربران و کارشناسان تبدیل شده است. چرا فوتبال را به حدی کاهش دهیم که نتوان از آن لذت برد یا هر چیز دیگری؟ در زیر به برخی از واکنش ها به اظهارات جنجالی امیرمهدی جهله درباره فوتبال نگاه می کنیم. با ما بمان.

این چه منطقی بود آقا جوله؟

بهمن شیرمحمد منتقد سینما در نقد فیلم جوله می نویسد: یکی مثل امیرمهدی ژوله که فیلمنامه نویس هم هست چطور از فوتبال چنین حرف هایی می زند؟ چطور نمی تواند بفهمد که با چنین منطقی مثلاً سینما و اساساً هر چیزی که سرگرم کننده است زیر سؤال می رود؟ به جای خوش گذرانی با آثاری که می نویسد، می تواند در کانجی بنشیند و به این فکر کند که نان هندوانه است. چطور مخاطب نمی تواند بفهمد امباپه ای که او از او صحبت می کند بازیکنی در زمین فوتبال است؟ آیا تا به حال برای سرنوشت غم انگیز شخصیت خاصی در یک فیلم متاسف شده اید؟ آیا در آن لحظه به زندگی واقعی و دستمزد احتمالی این بازیگر فکر کردید؟ این شما هستید که از خاورمیانه بودن و تورم 60 درصدی صحبت کنید، اما لذت بردن از سرگرمی تنها راه تحمل درد و غم عصر ما نیست.

اتفاقا ما از فوتبال لذت می بریم!

ایمان عظیمی روزنامه نگار فرهنگی مقایسه جالبی با آرژانتین می کند و می نویسد: ما با امباپه کاری نداریم، مشکل اینجاست که مردم آرژانتین با اقتصاد داغشان سرنوشتی با امثال مسی ندارند، پس جرات ندارند از آب گل آلود برای خود ماهی بگیرند. درد بی درمان خود را به دیگران منتقل می کنند. نه آقا ما با شما در قطار نیستیم و بدون شناخت فوتبالیست جماعت از تماشای فوتبال لذت می بریم.

کاربران چه می گویند؟

الف اظهارات جول را دوست نداشت: تمایل به برخی عبارات عجیب و غریب از ویژگی های فضای مجازی است. هر خواب با یک اثر، یک آهنگ و یک عنوان بررسی می شود. ژول ممکن است یک رامبد جوان باشد که سعی می کند شبیه یک مدیر باشد اما بیشتر شبیه داریوش ارجمند است!

سولماز همچنین گلایه می کند: این چیه، همه اینو ویروسی میکنن؟ اگر بخواهیم از این جنبه ها به آن نگاه کنیم، نمی توان از هیچ چیز لذت برد. فوتبال سرگرمی است و نباید به عمق آن فکر کرد. بله، همه ما شرایط فعلی خود را می دانیم، وضعیت بازیکن چگونه است؟ اگه اینطوره همه بشینیم تو اتاق زیر پتو گریه کنیم!

اما حمید با جول موافق است: راستش پدرم راست می گوید. تا زمانی که کسی صحبت می کند، شما به سرعت در یک موقعیت حساس گیر خواهید کرد. ما هرگز شادی بدون استرس را تجربه نکرده ایم!

امیر از این نوع مطالب خسته شده است: تورم، قیمت دلار و غیره که آشکارا برای اکثر مردم درد و رنجی عمیق است. استفاده از کلمات برای خنک کردن قلب ها و جایگزینی محتوای سطل زباله با شاهکارها یکی از ترفندهای جدیدی است که استفاده می شود و به نتیجه می رسد. . برخی از آثار سینمای خانگی تقریباً در این دسته قرار می گیرند.

چشم انداز: باز هم خیلی جالبه که روی موزیک آهسته ویدیو گذاشتن، اشباع و نقطه سیاه رو کم کرد، این چه ربطی به سرنوشت مشترک داره؟ برو در کره شمالی زندگی کن و سرنوشتت را با همه در میان بگذار. در حین نوشتن اثر می تواند در مورد همه چیز نظر بدهد، همین!

دیمون، یکی دیگر از طرفداران جولز: چقدر زیبا گفتی جناب امیرمهدی جوله. ما سرنوشت مشابهی با آنها نداریم.

سحر در پاسخ به دیمون: این حرف ها چیست؟ بعد از برکناری فردوسی پور، دوران کرونا، تعطیلی لیگ ها و خیلی از مسائلی که حال و هوای فوتبالی نداریم، خیلی ها نمی توانند مثل قبل از فوتبال لذت ببرند و عقب نشسته اند. وسط بازی ها آنها از همه چیز درام می سازند.

این مقاله احتمالا توسط دکتر نوشته شده است. با یک توییت تأمل برانگیز به نام «جمشید» پایان می‌دهیم که از نقل قول‌های مربوط به فوتبال صدر الهام گرفته است: ای کاش جول همان طنز را می نوشت، این درام ها و کلمات تراژیک به ظاهر و صدای او نمی خورد. با این منطق مردم نباید فیلم ببینند یا موسیقی گوش کنند چون ما مردم عادی سرنوشت شما را نداریم. فوتبال و سایر سرگرمی ها نباید ما را از واقعیت ها و مشکلات زندگی دور کند. ما آنقدر واقع بین هستیم که می فهمیم امباپه مثل ما نیست. فوتبال، سینما و موسیقی چیزی بیش از ابزاری نیستند که به ما اجازه می دهند سرمان را بالای موج ببریم و نفس بکشیم تا غرق نشویم.

در روزگاری که مردم غرق در مشکلات و افسردگی های خودشان هستند، فوتبال و چیزهای مشابه بهانه ای است برای ارتباط، حرف زدن، کنار هم بودن و برای دقایقی دور شدن از دنیای مشکلات. ریشه فوتبال از فقر زاده شده است، از فقر زاده شده است. با تورم 70 درصدی در همان جوامع حلبی آباد هستند. این کلمات دراماتیک ممکن است در نگاه اول جذاب به نظر برسند، اما اگر عمیق تر شوید، به نظر می رسد که طرف به برنامه آمده است تا اصول اولیه ناله را با صدایی خشن از 3 واحد گذشته بخواند.

چارلی چاپلین بهترین کمدی های خود را در طول جنگ ساخت. فوتبال از دل زاغه های برزیل و کارگران اروپایی بیرون آمده است. فوتبال ما را از مشکلات دور نمی کند، فقط به ما اجازه می دهد 2 ساعت نفس بکشیم. بله آقای ژوله، ما در یک سرنوشت نیستیم، نمی توانیم مثل شما به جام جهانی قطر برویم و به اروپا سفر کنیم، نزدیک ترین چیز برای ما فاصله صندلی تا تلویزیون است.