امت ایران شاهد چالش های متعدد اقتصادی، اجتماعی و سیاسی و همچنین شگفتی های قابل توجهی بوده که شهروندان را تحت فشار قرار داده و آنها را در بدترین وضعیت قرار داده است.
بهترین برای: جامعه ایران شاهد شگفتی‌های مهم و چالش‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی متعددی بوده که شهروندان را تحت فشار قرار داده و آنها را در بدترین وضعیت قرار داده است. یکی از این شگفتی ها اظهارات حاکمان و مدیران کشور به شهروندان است که خشم و حیرت آنها را برانگیخته است. به عنوان مثال می توان به سخنان محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس قانونگذاری اشاره کرد: دو سال است که واردات خودروهای دست دوم را تصویب کرده ایم. چرا ماشین را نمی گذارند داخل؟
چه کسی از قالی بافی جلوگیری می کند؟
عبدالجواد موسوی در روزنامه هممهن نوشت: تا به حال ما فکر می کردیم “آنها نمی کنند”، این فقط برای روسای جمهور است. به خصوص از نوع اصلاح طلبان. البته با آمدن آقای مزیکیان به نظر می رسد این سنت ناپسند دارد اعتبار خود را از دست می دهد اما رئیس مجلس در حالی که رئیس مجلس هم هست می گوید اجازه اینها داده نمی شود.
رئیس قوه قضائیه با وجود اینکه صراحتاً چنین چیزی را نمی گوید، آنقدر از دستگاه قضایی انتقاد می کند که گویی خودش مخالف بسیاری از حوادثی است که در آن منطقه رخ می دهد، اما یک نفر یا عده ای جلوی این همه ادعا را می گیرند. درست است. نظرات اینکه همه رهبران اپوزیسیون در این کشور حضور دارند و نسبت به وضعیت کنونی انتقاد دارند، بد نیست، اما اینکه دائماً تقصیر انجام نشدن کارها را به گردن شخص یا افراد خیالی می اندازند، بسیار بد است.
در واقع این بزرگواران دقیقاً همین کار را کردند و اگر عدالت بود باید به همین اتهام محاکمه می شدند. به نظر نمی رسد این شیوه صحبت از دو جهت پیش برود. یا یک جور گروگان سیاسی است و کاری به مردم ندارد یا واقعاً اینطور است که بزرگان می گویند.
اگر گوروکشی سیاسی است و سیاستمداران با زبان خودشان همدیگر را تهدید می کنند، واقعاً بازی کثیف و ناخوشایندی است و نتیجه ای جز کاشتن بذر یأس و ناامیدی در دل مردم خسته و بی حوصله ندارد. هیچ کس باور نمی کند که این تهدیدها از مردم سرچشمه می گیرد. محمود احمدی نژاد هشت سال از لیست خیالی ای که در چنته داشت صحبت می کرد و اگر به حرف او گوش نمی دادند در علنی و خصوصی آنها را رسوا می کرد.
سازمان بهداشت جهانی؟ اون لیست کجاست؟ یک بار که به طور جدی قصد افشاگری و بدنامی رئیس مجلس را داشت، بیش از هر چیز حیثیت خود را از دست داد. برخی دیگر که ادعای راستگویی می کردند و مدام رقبا و دشمنان خود را تهدید می کردند که اگر این کار را نکنی، اگر آن کار را نکنی به کسانی که مانع خدمتشان می شوند، می گوییم. و هرگز به تهدیدات خود عمل نکردند.
در حالت دوم، اگر چنین چیزی درست باشد، وضعیت بسیار بدتر است. سیاست در کشوری که قدرت حسن روحانی، باقر قالیباف، محسنی آذهی به کسانی که مانع خدمت به مردم می شوند نمی رسد و حتی نامشان را هم نمی توانند بگویند، چه سودی دارد؟ در چنین جامعه ای چرا در انتخابات شرکت کنیم؟ آیا این سخنان معنای محاصره کامل و کامل سیاسی را بیان و توضیح نمی دهد؟
پس چه کسانی یا چه رقبای آنقدر قوی هستند که از واردات خودروهای دست دوم به مدت دو سال جلوگیری کنند؟ آیا این شبهه را خلاف قوام و منافع ملی نمی دانید؟ وقتی کشور بیش از هر زمان دیگری به وحدت و همدلی نیاز دارد چطور؟ آیا این بدان معناست که یک روزنامه نگار مستعار این نکات ساده و بدیهی را درک می کند و رئیس محترم شورای اسلامی نمی تواند آنها را درک کند؟
این قسمت از صحبت های رئیس مجلس هم عجیب بود!
روزنامه جهان صنعت نیز در شماره امروز خود سخنان تند رئیس مجلس در خصوص اختلافات اقتصادی به ویژه اختلاف در تولید و مصرف حامل های انرژی را درج کرد: کلیباف در بخشی از سخنان خود گفت: روزانه بین 25 تا 30 میلیون لیتر محصول از کشور خارج می شود؛ شک نکنید که این قاچاق سازماندهی شده است و اولین تولیدکنندگان این قاچاق، تولیدکننده و مصرف کننده اصلی هستند، ما هم هستیم. این را با دانش بگویید، پس آیا نباید به راه حلی فکر کنیم؟
جای تعجب نیست که این سخنان از زبان رئیس مجلس قانونگذاری و رئیس زمانی ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز؟ مواظب باشید می گوید این قاچاق برنامه ریزی شده است و مراکز تولیدی و مصرف کنندگان اصلی نیز در این برنامه ریزی دخیل هستند.
حالا که آدرس دقیق عوامل قاچاق را داده و گفته است مراکز تولیدی در قاچاق این همه کالا دست دارند، آیا نباید به عنوان یکی از سرکردگان این نیروها عمل کند و به دستگاه های نظارتی و اطلاعاتی یادآوری کند که آنها باید این کار را انجام دهند؟ آیا قصد دارید او را به جرم قاچاق نفت دستگیر کنید؟
آیا این مراکز تولید و مصرف اصلی در میان پالایشگاه ها، نیروگاه ها و پتروشیمی های بزرگ قرار دارند؟ این تصمیم و این ادعای بزرگ یکی از سه بزرگ حاکم بر کشور باید پیگیری شود و حداقل از یک شهروند عادی که از تخلف بزرگ مطلع است خواسته شود که از این مراکز به نهادهای نظارتی و امنیتی شکایت کند.
از این پس شهروندان منتظرند که آیا او و سایر نهادهای دولتی برای جلوگیری از قاچاق روزانه 30 میلیون لیتر محصول کاری انجام می دهند، آیا به همین منوال و با این روش ادامه می دهند و مدیر دیگری ظهور می کند. روز وی درباره وضعیت کنونی سخنرانی خواهد کرد. در مقابل این نابرابری محصول، سخنان رئیس مجلس عجیب و قابل تحسین است.
به گزارش رسانه انتخابتو