آیا صبر پوتین تمام شده است؟

به گفته تابناک ، در ماه ژوئن ، روسیه در موقعیتی پیچیده قرار دارد ، از جمله استفاده از سلاح های پیشرفته غربی در برابر اهداف نظامی در قلمرو خود ، با تشدید حملات اوکراین به قلمرو روسیه.

حملات هواپیماهای بدون سرنشین به پایگاه های نظامی و زیرساخت های انرژی اوکراین ، کرملین را با پیشرفت محدود اما چشمگیر در جبهه های شرقی تحت تأثیر قرار نمی دهد. ولادیمیر پوتین ، که بارها و بارها از سلاح های هسته ای تاکتیکی (TNW) به عنوان ابزاری برای بازدارندگی و صفحه نمایش قدرت از ابتدای اشغال اوکراین در ماه فوریه استفاده کرده است ، در حال حاضر در مقابل یک بخش استراتژیک قرار دارد: شدت تهدیدات هسته ای یا تأخیر تاکتیکی برای حفظ قابلیت اطمینان جهانی.

پوتین چه خواهد کرد؟ آیا این برگ آخر را می چرخاند و به سمت استفاده از سلاح های هسته ای تاکتیکی حرکت می کند؟ این سوال اصلی است!

بر خلاف همکاران استراتژیک که برای از بین بردن شهرها و زیرساخت های کلان طراحی شده اند ، سلاح های تاکتیکی تاکتیکی در میدان نبرد ساخته شده و در برابر اهداف نظامی خاصی مورد استفاده قرار می گیرند.

این سلاح ها ، که دارای قدرت انفجاری بین 0.5 تا 5 کیلوگرم هستند ، می توانند پایگاه های نظامی ، خطوط تدارکات یا تظاهرات را بدون تولید تخریب گسترده مانند سلاح های مگاتنی از بین ببرند. با این حال ، حتی یک پوشش 2 کیلوگرم می تواند مساحت 1-2 کیلومتر را از بین ببرد و از نظر گرما و اثر تابش کشنده تا 2 کیلومتر داشته باشد.

روسیه بزرگترین سلاح های تنظیم شده در جهان را دارد که تقریباً 2.5 تا 2.5 عناوین جنگ تاکتیکی فعال (طبق گزارش SIPRI و مرکز کنترل سلاح های ایالات متحده). این تعداد بخش مهمی از کل 2،5 عنوان جنگ هسته ای است.

موشک های بالستیک کوتاه اسکندر (2 تا 5 کیلوگرم و 2 تا 5 کیلوگرم) به موشک های ناوبری کالیبر و موشک های مافوق صوت Kinjal ، تنوع این سلاح ها ، به روسیه انعطاف پذیری بی نظیری می بخشد.

سیستم های توپخانه ای پوزیدون مانند اژدر هسته ای و پیون 4SS ، که برای ایجاد امواج رادیواکتیو در ساحل دشمن طراحی شده اند ، نمونه هایی از خلاقیت هسته ای کرملین و جاه طلبی هستند ، اما برخی از این سیستم ها مانند Pozidon هنوز در حال توسعه هستند.

دکترین هسته ای: آیا تهدید Inftstruory یا تهاجمی است؟

دکترین هسته ای روسیه که در سال ششم به روز شد ، آستانه استفاده از سلاح های هسته ای را به میزان قابل توجهی کاهش داد. این دکترین اجازه می دهد تا از TNW در چهار سناریو استفاده شود:

در پاسخ به حمله هسته ای به قلمرو یا متحدین روسیه.

تهدید دولت از وجود در برابر حملات سنتی بزرگ.

حمله به زیرساخت های حیاتی یا سیستم های هشدار هسته ای.

شکست نزدیک نیروهای سنتی در یک درگیری بزرگ.

این رویکرد ، که به عنوان “تشدید برای کاهش تنش” شناخته می شود ، به روسیه اجازه می دهد تا دشمن را وادار به عقب نشینی با استفاده از سلاح های هسته ای محدود کند. در ماه مه ، آخرین تمرینات هسته ای شامل آموزش با اسکندر و موشک های کینگال در نزدیکی اوکراین پیام واضحی به ناتو دریافت کرد: مداخله مستقیم غرب ممکن است عواقب فاجعه بار داشته باشد. بلاروس تهدید مشارکت در برخی از این سلاح ها را تقویت کرد.

آموزه های امنیتی نظامی روسیه پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی

فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ششم نقطه عطفی بود که باعث ایجاد تغییرات عمیق در سیاست های نظامی و امنیتی در تاریخ روسیه شد. این تحولات در زمینه چالش های ژئوپلیتیکی ، اقتصادی و هویتی منجر به ایجاد آموزه های امنیتی جدید نظامی شده است که منعکس کننده واقعیت های جهان مدرن و منافع ملی روسیه است.

پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ، روسیه با مشکلات بسیاری روبرو شد: کاهش منطقه ژئوپلیتیکی ، تضعیف اقتصاد و از دست دادن وضعیت ابرقدرت. در این دوره ، رئیس جمهور بوریس یلتسین با بحران های داخلی و خارجی سر و کار داشت. این شرایط بر لزوم بررسی آموزه های امنیتی نظامی تأکید کرده است ، زیرا ناتو به تنش های شرق و منطقه ای گسترش یافته است. در طول ولادیمیر پوتین ، که 5 سال گذشته به قدرت رسیده است ، این آموزه ها برای بازسازی اقتدار روسیه و مقاومت در برابر تهدیدهای جدید طراحی شده اند.

دکترین Primakov: بسیار بی طرفی و تعادل قدرت

یکی از اولین تلاش ها برای تعریف مجدد سیاست خارجی و امنیتی روسیه -دوران شاریف مبتنی بر دکترین Primakov (نام وزیر امور خارجه و نخست وزیر یوگون پریماکوف) است. این دکترین بر چند جانبه و توازن دنیای انحصار تحت رهبری ایالات متحده تأکید کرده است. پریماکوف پیشنهاد داد تا ائتلاف سه گانه بین روسیه ، چین و هند ایجاد کند ، که بعداً پایه ای برای تأسیس Brix شد. این آموزه بر تقویت مانورهای نظامی و بهره برداری از نقاط ضعف رقبا برای محافظت از منافع روسیه متمرکز شده است. مداخله نظامی روسیه در سال گذشته نمونه ای از اجرای این دکترین بود و نشان داد که حتی در مناطقی به دور از مرزهای روسیه به صحنه بین المللی بازگشت.

دکترین هسته ای: بازدارندگی و انعطاف پذیری

پس از جنگ سرد ، روسیه سیاست “استفاده از استفاده” از سلاح های هسته ای را که در دوره اتحاد جماهیر شوروی رایج بود ، رها کرد. به طور رسمی ، دکترین هسته ای جدید ، که به عنوان اصول اساسی سیاست دولت در مورد بازدارندگی هسته ای شناخته می شود ، اجازه می دهد تا از سلاح های هسته ای در سناریوهای خاص استفاده شود. این سناریوها شامل حمله موشکی به قلمرو یا متحدین روسیه ، استفاده از کشتار جمعی علیه روسیه ، حمله به دولت یا تسهیلات نظامی کلیدی یا تهدید وجود دولت روسیه با سلاح های سنتی است. با توجه به تحولات جنگ اوکراین در سال سوم ، پوتین با تأکید بر توسعه سلاح های هسته ای کوچکتر و کاهش استفاده از آن ، به روزرسانی این دکترین را منتشر کرده است. این رویکرد ، که به عنوان “الگوی شمشیرهای هسته ای” شناخته می شود ، برای مختل کردن حمایت نظامی از اوکراین طراحی شده است.

دکترین “جهان روسیه”: هویت و اثر منطقه ای

یکی از آموزه های برجسته دوران پوتین ، مفهوم “جهان روسیه” است که بر حمایت از سخنرانان روسی به غیر از مرزهای روسیه تأکید می کند و هویت فرهنگی آن را حفظ می کند. این دکترین ، که فروپاشی شوروی پوتین را “فاجعه ژئوپلیتیکی” می نامد ، به عنوان ابزاری برای توجیه مداخله نظامی در کشورهایی مانند جورجیا و اوکراین (1 و 2) استفاده شد. این دکترین نه تنها نفوذ روسیه را در موارد شریف تقویت می کند ، بلکه تصویر آن را به عنوان یک نیروی دموکراتیک و همه کاره در صحنه جهانی تشویق می کند.

موشک های بالستیک کوتاه اسکندر (2 تا 5 کیلوگرم و 2 تا 5 کیلوگرم) به موشک های ناوبری کالیبر و موشک های مافوق صوت Kinjal ، تنوع این سلاح ها ، به روسیه انعطاف پذیری بی نظیری می بخشد.

تجزیه و تحلیل اندیشه غربی ، مانند روسی و CSIS ، نشان می دهد که پوتین این سلاح ها را “مزیت رقابتی” در برابر ناتو می بیند ، و برتری عددی روسیه (حدود 2.5 عناوین جنگ بر روی جنگهای تاکتیکی ایالات متحده). در ماه مه ، اسنادی که جزئیات مربوط به مناطق ذخیره سازی عناوین جنگ و برنامه های نوسازی را ارائه می دهد ، تعیین عزم روسیه برای محافظت از این برتری را نشان می دهد. با این حال ، تحلیلگرانی مانند پروفسور لارنس فریدمن هشدار می دهند که شکست های نظامی در اوکراین ممکن است منجر به ناامیدی شود ، نه قدرت سلاح های پوتین.

روانشناسی پوتین چه می گوید؟

او باید روانشناسی را که تصمیم خود را برای پیش بینی حرکت بعدی پوتین در نظر گرفته است ، در نظر بگیرد. پوتین ، که خود را محافظ میراث ژئوپلیتیکی روسیه می داند ، فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی را “بزرگترین فاجعه قرن بیستم” خواند. این دیدگاه او را با احساس محاصره ناتو به یک سیاست تهاجمی سوق داد.

تجزیه و تحلیل های روانشناختی مانند گزارش های روسی نشان می دهد که پوتین منطق “بازیگر عقلانی” را دنبال می کند ، اما ممکن است تحت فشارهای داخلی و خارجی مستعد تصمیمات پرخاشگر باشد. خرابی های نظامی در اوکراین ، کاهش محبوبیت داخلی و تحریم های اقتصادی باعث شده است تا تصویر قوی خود را حفظ کند.

با این حال ، پوتین آگاه است که استفاده واقعی از سلاح های هسته ای تاکتیکی می تواند باعث آسیب ناتو از آسیب دیدگی به واکنش نظامی شود. این امر احتمال استفاده از TNW ها را به سناریوهای مهم مانند از دست دادن کریمه یا عدم موفقیت کامل در دونباس محدود می کند. به احتمال زیاد استراتژی پوتین در کوتاه مدت تشدید جنگ روانی است: تهدیدهای کلامی برای ایجاد شکاف در ائتلاف ناتو ، تمرینات هسته ای و مانورهای دیپلماتیک. آخرین اظهاراتی که TNW ها را “چهار بار بمب هیروشیما” در ماه ژوئن توصیف کرد ، بخشی از جنگ روانی است.

حتی یک انفجار تاکتیکی کوچک ممکن است عواقب خطرناکی داشته باشد. یک پوشش 5 کیلوگرم آلودگی رادیواکتیو را ایجاد می کند که می تواند علاوه بر تخریب ، مناطق بزرگی را برای هفته ها ترک کند. سلاح های نوترونی که تیرهای کشنده تری را آزاد می کنند باعث آسیب بیولوژیکی عمیق به انسان می شوند ، در حالی که تخریب جسمی کمتری دارند. این اثرات به یک گزینه خطرناک TNW ها ، به همراه خطر تشدید درگیری در یک جنگ هسته ای کاملاً تحت پوشش تبدیل شدند.

جنگ ترکیبی: فراتر از میدان نبرد

روسیه نه تنها به عنوان سلاح نظامی بلکه به عنوان ابزاری در جنگ متحد علیه غرب از TNW ها استفاده می کند. این بخشی از استراتژی برش کابل های زیر دریایی ، اختلال در زیرساخت های انرژی اروپا و حتی تهدید به استفاده از اژدر پوزیدون ، وحشت و بی ثباتی است. پوتین سعی می کند بدون درگیری مستقیم ، اراده غرب را تضعیف کند.

به طور کلی ، می توان گفت که زرادخانه هسته ای تاکتیکی روسیه با تعداد متنوعی و منحصر به فرد هنوز ابزاری مهم برای بازدارندگی و تظاهرات قدرت است. پوتین احتمالاً تهدیدهای کلامی و تمرینات بازدارنده را برای جلوگیری از حمایت جامد غرب از اوکراین ادامه خواهد داد. با این حال ، اگر تحلیل روانشناختی پوتین ، از دست دادن جهان های کلیدی بسیار مهم تر شود ، احتمال تصمیمات غیر منتظره افزایش می یابد.