اصطلاح “مناطق آبی” توسط کاوشگر، روزنامه نگار و نویسنده نشنال جئوگرافیک، دن بوتنر ابداع شد. پس از سفر به اوکیناوا در سال 2000، بوتنر متوجه جمعیت سالمندان فعال زیادی در آنجا شد و تصمیم گرفت مناطق دیگری را که به دلیل طول عمر مشهور هستند شناسایی کند.
در اواسط دهه 2000، پنج “منطقه آبی” را شناسایی کرد: اوکیناوا در ژاپن، ایکاریا در یونان، لوما لیندا در کالیفرنیا، ساردینیا در ایتالیا و نیکویا در کاستاریکا. بوتنر چندین کتاب درباره راز طول عمر ساکنان این مناطق نوشت.
این مناطق که مناطق آبی نام دارند با انتشار سریال نتفلیکس «Live to 100: Secrets of the Blue Areas» در سال 2023 به شهرت و محبوبیت دست یافتند. در این نمایش، دن بوتنر به هر یک از این مناطق سفر می کند و با افراد بسیار مسن ملاقات می کند و با شیوه زندگی آنها آشنا می شود.
تحقیقات Boettner علاقه زیادی را در جوامع سلامت و تناسب اندام برانگیخت و منجر به انبوهی از محتواها و توصیه های طولانی مدت بر اساس داده های مربوط به آبزیان شد.
منطقه نیکویا در کاستاریکا به عنوان یکی از مناطق آبی شناخته می شود.
اما در ماه مارس سال جاری، محقق Dr. جاستین نیومن مطالعه ای را منتشر کرد که ادعاهای مربوط به طول عمر در تالاب ها را بررسی می کرد. در این مطالعه، دکتر نیومن دریافت که تنها 18 درصد از افراد بسیار مسن که “کاملاً” معتبر بودند، گواهی تولد داشتند. این بدان معناست که 82 درصد باقیمانده مدارکی برای اثبات سن خود ندارند. به عنوان مثال، در ایالات متحده تقریباً هیچ فرد خیلی مسن شناسنامه ای نداشت و عجیب تر از همه این بود که تنها 10 درصد از کسانی که فوت کردند گواهی فوت داشتند.
نیومن همچنین متوجه شد که تاریخ تولد افراد بسیار مسن به طرز مشکوکی در روزهایی است که بر پنج تقسیم می شود. این نشانه تقلب و خطای گسترده بود.
او همچنین رابطه قوی بین فقر و تعداد افراد بسیار مسن پیدا کرد. نیومن توضیح داد: “طول عمر فوق العاده با فقر بیشتر، درآمد سرانه کمتر، امید به زندگی کوتاه تر، نرخ بالاتر جرم و جنایت، سلامت ضعیف تر، محرومیت بیشتر و زندگی در مناطق دورافتاده مرتبط است.” به نظر می‌رسد که با کاهش دسترسی به اسناد رسمی دولتی و افزایش فشار برای تقلب در بازنشستگی، تعداد افراد بسیار مسن (به ظاهر) افزایش خواهد یافت. به عبارت دیگر، در جوامع فقیر، مردم برای دریافت مستمری خود، مرگ بستگان مسن خود را گزارش نمی کنند. این گونه تقلب های اداری و نبود شناسنامه و اثبات دقیق سن از جمله عواملی است که منجر به تخمین نادرست از طول عمر مردم در برخی مناطق می شود.
نیومن با بررسی داده‌های مناطق آبی مانند ساردینیا، اوکیناوا و ایکاریا دریافت که درآمد کم، نرخ جرم بالا و امید به زندگی کوتاه‌تر از میانگین ملی در این مناطق رایج است. او در نهایت به این نتیجه رسید که بسیاری از افرادی که به عنوان افراد صد ساله و فوق صد ساله شناخته شده بودند، واقعاً مردند، اما مرگ آنها ثبت نشد. نیومن به شوخی می گوید: “راز زندگی تا 110 سال این است که مرگ خود را ثبت نکنید!”