پس از تحریم ، تقریباً 5 درصد از نفت ایران به چین صادر می شود و بازار نفت این کشور عملاً به چین متصل است. با این حال ، گزارش ها اکنون نشان می دهد که کسالت تحریم ها باعث کاهش صادرات نفت ایران به چین می شود. در همین حال ، با جنگ تعرفه ای بین ایالات متحده و چین ، نفت ایران در برابر نفت ایران مصون خواهد بود و تشدید تحریم ها باعث کاهش بازار نفت کشور در چین نمی شود.
کاهش غیر منتظره در صادرات نفت ایران به چین
در طول دولت رئیس جمهور آمریكا ، جو بایدن ، صادرات نفت ایران به چین تقریباً به 1.5 میلیون بشکه در روز رسیده است. وی تحریم نفت بایدن از ایران را جهل نامید. با این حال ، برخی از تحلیلگران جهل را به آغاز جنگ روسیه -یوکراین و تأثیر آن در بازار انرژی نسبت دادند. تحلیلگران معتقد بودند که افزایش قیمت نفت در یک بشکه و تأثیرات تورمی بر اقتصاد اروپا و ایالات متحده منجر به تحریم نفت ایران شد.
با این حال ، اکنون قیمت نفت در کانال 5 دلاری است و دونالد ترامپ کلید کاخ سفید است. براساس گزارشی از شرکت های نظارت بر تانکر ، صادرات نفت ایران به چین در سه ماه گذشته کاهش یافته و به یک نفت 1.5 میلیون بشکه در روز رسیده است. اگرچه وزیر بنزین ایران ، محسن پاکخاد ، کاهش صادرات نفت به چین را رد کرد ، اما نشانه های متفاوتی از داده های حمل و نقل انرژی وجود دارد.
به گفته رویترز ، ایران در شش ماه اول امسال به چین کاهش نفت داد. با این حال ، با افزایش آغاز مذاکرات ایران -us و تحریم های ایالات متحده ، چین دیگر حاضر به خرید نفت ایران به اندازه گذشته نیست. علاوه بر این ، متخصصان ، پالایشگاه های چین ، سایر عوامل ، کاهش رشد اقتصادی آسیای شرقی و جایگزینی نفت ارزان تر روسیه با روغن ما نیز کاهش تقاضای ما برای نفت ایران را مشاهده می کند.
به تازگی ، بلومبرگ گزارش داد که صادرات نفت خام به چین ، که بزرگترین خریدار ایران بود ، ماه گذشته برای سومین ماه سقوط کرد و داده های شرکت ترانزیت انرژی ورتکس را نشان داد. دلیل این کاهش ، تحریم ها و عملیات نگهداری سالانه پالایشگاه های چینی در ابتدای تابستان بود.
به گفته یک تحلیلگر Vertexa ، جریان نفت از ایران به چین احتمالاً با به تعویق انداختن تعمیرات فصلی پالایشگاه های چینی ، که انتظار می رود تا ماه ژوئیه ادامه یابد ، ضعیف تر از حد معمول خواهد بود. این تجزیه و تحلیل همچنین توضیح می دهد که ایران در اوایل سال جاری روغن خام ارزان قیمت را پنهان کرده بود ، قبل از اینکه پالایشگاه چینی تحریم های واشنگتن را محکم کند ، بنابراین موجودی های آن باید به اندازه کافی کافی باشند.
براساس داده ها ، در حال حاضر ایران در حال حاضر کمی بیشتر از 1.5 میلیون بشکه در روز ، 2 درصد کمتر از صادرات در ماه مه ، نفت خام را به چین صادر می کند. در مقایسه با آوریل گذشته ، این رقم حدود 6000 بشکه در روز است.
البته این اعداد و داده ها کاملاً مشخص نیستند. از آنجا که ایران از حرکات مختلفی برای پنهان کردن منشأ تانکرهای نفتی خام استفاده می کند. کپلر اخیراً گزارش داد که تانکرهای نفتی ، که روغن ایرانی بیشتری را جمع می کنند تا ساعت را دشوارتر و محرمانه تر کنند ، دستگاه های نظارت خود را بسته اند. داده های رسمی چین هیچ تحویل از ایران را نشان نمی دهد ، و ایران پس از انتقال کشتی به کشتی ، منشأ مالزی نامیده می شود تا منشأ آن را پنهان کند.
با این حال ، کاهش فروش نفت ایران به چین در ماه های اخیر توسط شرکت ها و رسانه های مختلف گزارش شده است. ماه گذشته ، گزارش تانکر ترکز نشان داد که صادرات میعانات روزانه نفت و گاز در ایران ماه گذشته به 6000 بشکه و 6000 بشکه کاهش یافته است.
تحلیلگران خارجی عوامل اصلی کاهش ایران در صادرات نفت ایران و همچنین کاهش رشد اقتصادی در شرق آسیا و کاهش تقاضای نفت در منطقه و همچنین پالایشگاه های کوچک نفت در چین را در نظر می گیرند. در ماه های اخیر ، تعمیرات دوره ای پالایشگاه های کوچک چین به نام Tiptas و افزایش ذخایر نفتی ایالت شاندونگ منجر به کاهش خریدهای نفتی ایران شده است. گزارش ها نشان می دهد که ذخایر نفتی ایالت در ماه مارس به 5 میلیون بشکه رسیده است.
فشار ایالات متحده بر روی روغن ایران را تشدید کنید
از طرف دیگر ، اخیراً مجلس نمایندگان ایالات متحده طرحی را تصویب کرده است که تحریم ها را علیه نفت ایران تشدید می کند. تحریم ها شامل واردکنندگان و پالایشگاه های نفت ایران است. این سیاست باعث می شود جریان صادرات نفت ، که با موانع جدی برای چین روبرو بوده و در صورت اعمال تصویب آن ، فروش و صادرات ایران را دشوار کرده است. در همین حال ، داستان رقابت با نفت روسیه نباید نادیده گرفته شود.
تحریم ها در رقابت نفت و نفت روسیه ایران یک چالش جدی است. از آنجا که هر دو کشور تخفیف نفتی ارائه می دهند ، پیدا کردن مشتریان پایدار برای نفت ایران دشوارتر است. به گفته لی ، یک تحلیلگر ارشد بازار در ورتکس ، کاهش نفت روسیه ، به ویژه سوکول و نوریپورت ، باعث شد ایران موقعیت رقابتی خود را در بازار چین از دست بدهد.
گزینه دیگری غیر از دیپلماسی نیست
با این حال ، با آغاز تعرفه بین چین و ایالات متحده ، برخی تصور می کردند که چین در تلاش های ایالات متحده برای افزایش فشار نفتی به ایران درگیر نمی شود. با این حال ، به نظر می رسد چین با این انتظار مخالفت کرده است.
Morteza Behroufard ، یک متخصص انرژی ، به شرق می گوید: “اساساً یادداشت هایی که یک کشور فکر می کند که یک کشور هرگز ما را خالی نخواهد کرد بسیار ساده است. متأسفانه ، ما با توجه به جهانی ، ما با ایران قابل توجه است که با روابط ایالات متحده قابل مقایسه است.
حتی اگر جنگ بین چین و ایالات متحده وجود داشته باشد ، این ایده ، که فکر می کنیم چین ایران را ترک خواهد کرد و ایالات متحده را ترک خواهد کرد ، بسیار سطحی و کوتاه است. بله ، جنگ تعرفه ادامه دارد و ترامپ در تلاش است تا به چین فشار بیاورد تا مزایای بیشتری کسب کند ، اما این دائمی نخواهد بود. زیرا این نه در چین و نه به نفع آمریکا است. ”
“ببین ، وقتی کشور در پنج سال گذشته به آن احتیاج داشتیم؟” عملکرد چین برخلاف تصور بسیاری از مردم یا در قلمرو ایالات متحده نامگذاری نشده است. حقیقت این است که آمریکا بزرگترین اقتصاد جهان است. اگر بازار ایالات متحده از چین یا ایالات متحده در حال متوقف کردن چین باشد ، اقتصاد چین از بین می رود. این امکان وجود ندارد که چین این وضعیت را ادامه دهد.
بنابراین ، واضح است که اگر کسانی که در دوره بایدن تکرار نمی شوند ، مشخص است که اوضاع برای ایران دشوارتر خواهد بود. در دوره بایدن ، برخی از تحریم ها وجود داشت. با توجه به شرایط بازار ، جنگ روسیه و اوکراین و برخی از عوامل دیگر ، دولت ایالات متحده شدت تحریم ها را کاهش داده و توانست صادرات ایران را افزایش دهد. تقریباً فقط به چین ، زیرا سایر واردکنندگان تقریباً در آنجا بودند.
“نفت ایران بسیار تخفیف و هزینه های جابجایی با کیفیت بالا است ، سرانجام کیفیت یا پول ما مسدود شده و آنها در مواقع معینی راضی می شوند و به ما باز می گردند.” وی تأکید می کند که چینی ها باید شرایط ایجاد شده توسط آمریکایی ها را رعایت کنند و آنها تحت هر شرایطی بازار ایالات متحده را با بازار ایران تغییر ندهند.
بهروزی فارد توضیح می دهد که برخی از کاهش واردات به طور طبیعی می تواند ناشی از شرایط فصلی باشد. از آنجا که در بهار ، سوابق نفتی جهان نه تنها در چین بلکه پایین ترین سطح جهان نیز هست. بنابراین ، برخی از کاهش ممکن است با این عامل همراه باشد. “البته ، این فصل یک فصل مناسب برای پر کردن ذخایر نفتی است ، زیرا افزایش مصرف و قیمت فصل رانندگی تابستان و محصولات ؛ به ویژه روغن خام. بنابراین نقش فشار آمریکا را نمی توان دست کم گرفت ؛ فشار فزاینده ایران را برای محدود کردن صادرات نفت و تهران محدود می کند.”
به گفته این متخصص ، اگر ایالات متحده بخواهد در مقابل ایران بسیار قوی باشد ، ایران می تواند صادرات نفت را به زیر 6000 بشکه در روز برساند و بدون شک این کار را انجام می دهد.
“سناریوی منطقی برای ایران این است که با محافظت از عزت ، عزت و علایق ملی خود ، لازم الاجرا شود ، زیرا ما نباید در بازارهای جهانی جدا شویم. در دنیای امروز ، بشکه ها روغن نفتی نیستند ، اما گردش مالی نقش و مشارکت در اقتصاد جهانی است. اگر بتوانیم ضعف کنیم ، اگر دیافراگم وجود نداشته باشد با یک مشکل بزرگ روبرو می شویم.
در پاسخ به اینکه آیا ایالات متحده ایالات متحده می تواند تحریم های جدید ما را انجام دهد ، بهروزیفارد حتی از همان پالایشگاه های کوچک چینی نیز پشتیبانی نخواهد کرد. “ایالات متحده ، حتی اگر افت نفتی از ایران وارد شود ، اگر تعرفه چنین محصولی دو درصد افزایش یابد ، اطمینان حاصل کنید که دولت چین اجازه واردات این شرکت ها را نمی دهد. بگذارید فراموش نکنیم که اقتصاد چین علیرغم ظاهر پیشرفته خود ، اقتصاد کمونیستی است. دولت و حزب کمونیست کاملاً در صدر هستند.
غیرممکن است که تصور کنیم حتی یک شرکت خصوصی کوچک بدون هماهنگی نفتی را از ایران خریداری کرده است. “اگر از منافع ملی چین درخواست شود ، حتی یک افت نفت ایرانی قطعاً متوقف خواهد شد.” حسن مورادی ، یکی دیگر از متخصصان انرژی ، دو دلیل برای افزایش فشار ایالات متحده و ترمیم پالایشگاه های چینی را به عنوان دلیل اصلی فروش نفت چینی توضیح می دهد.
توضیح می دهد: پالایشگاه ها پس از مدتی به تعمیرات عالی نیاز دارند. تعمیراتی که در فصول خاصی از سال انجام می شود و به طور طبیعی در طول باران نمی تواند انجام شود ، بنابراین این بهار و تابستان باید در فصل خشک انجام شود. بنابراین ، برخی از نفتی که نمی توانیم به چین بفروشیم ، در واقع فیدهای پالایشگاه تعمیر شده اند.
“از طرف دیگر ، سایه تحریم ها گسترش یافت.” کشورهایی مانند چین عمدتاً مخالف سیاست های سیاسی هستند ، اما آنها نیز تحت فشار هستند. لابی هایی که در مجالس اروپایی و ایالات متحده فعال هستند. متأسفانه ، این فشارها بدتر شد و آنها به این دولت ها منتقل شدند. ”
با این حال ، او معتقد است که بسته شدن همه راه های روغن ایران امکان پذیر نیست ، و “راه های فرار” دیگری نیز وجود دارد که می تواند به ما کمک کند. راه هایی برای دولت و به ویژه مقامات بخش بین المللی برای تسهیل شغل.